Wprowadzenie
Kupiłeś kokainę, ale produkt ma dziwne działanie. Postanowiłeś więc poznać jego skład. Otwierasz ten artykuł i używasz go jako przewodnika do eksperymentowania. Poniżej znajduje się lista manipulacji z produktem kokainowym, przydatne informacje do testów domowych i krótki opis produktu.
Formy
Sole.
Kokaina - alkaloid tropanowy - jest związkiem słabo zasadowym i dlatego może łączyć się ze związkami kwasowymi, tworząc sole. Sól chlorowodorkowa (HCl) kokainy jest zdecydowanie najczęściej spotykana, chociaż sole siarczanowe ((SO4)2-) i azotanowe (NO3-) są czasami spotykane. Różne sole rozpuszczają się w mniejszym lub większym stopniu w różnych rozpuszczalnikach - sól chlorowodorkowa ma charakter polarny i jest dość dobrze rozpuszczalna w wodzie. Wszystkie sole kokainy są absolutnie białymi proszkami lub grudkami z błyszczącymi cząsteczkami.
Baza.
Jak sama nazwa wskazuje, "wolna baza" jest podstawową formą kokainy, w przeciwieństwie do formy soli. Jest praktycznie nierozpuszczalna w wodzie, podczas gdy sól chlorowodorkowa jest rozpuszczalna w wodzie. Palenie kokainy freebase ma dodatkowy efekt uwalniania metylogonidyny do organizmu użytkownika w wyniku pirolizy substancji (efekt uboczny, którego nie powoduje wdychanie lub wstrzykiwanie kokainy w proszku). Niektóre badania sugerują, że palenie wolnej kokainy może być nawet bardziej kardiotoksyczne niż inne drogi podania ze względu na wpływ metylokgonidyny na tkankę płucną i wątrobową. Czysta kokaina jest przygotowywana poprzez zneutralizowanie jej złożonej soli roztworem alkalicznym, który wytrąci niepolarną kokainę zasadową. Jest ona dalej rafinowana poprzez wodno-rozpuszczalnikową ekstrakcję ciecz-ciecz.
Crackkokaina.
Crack jest formą kokainy o niższej czystości, która jest zwykle wytwarzana przez neutralizację chlorowodorku kokainy roztworem sody oczyszczonej (wodorowęglan sodu, NaHCO3) i wody, tworząc bardzo twardy/kruchy, amorficzny materiał o barwie od białej do brązowej, który zawiera węglan sodu, uwięzioną wodę i inne produkty uboczne jako główne zanieczyszczenia.
Kokaina - alkaloid tropanowy - jest związkiem słabo zasadowym i dlatego może łączyć się ze związkami kwasowymi, tworząc sole. Sól chlorowodorkowa (HCl) kokainy jest zdecydowanie najczęściej spotykana, chociaż sole siarczanowe ((SO4)2-) i azotanowe (NO3-) są czasami spotykane. Różne sole rozpuszczają się w mniejszym lub większym stopniu w różnych rozpuszczalnikach - sól chlorowodorkowa ma charakter polarny i jest dość dobrze rozpuszczalna w wodzie. Wszystkie sole kokainy są absolutnie białymi proszkami lub grudkami z błyszczącymi cząsteczkami.
Baza.
Jak sama nazwa wskazuje, "wolna baza" jest podstawową formą kokainy, w przeciwieństwie do formy soli. Jest praktycznie nierozpuszczalna w wodzie, podczas gdy sól chlorowodorkowa jest rozpuszczalna w wodzie. Palenie kokainy freebase ma dodatkowy efekt uwalniania metylogonidyny do organizmu użytkownika w wyniku pirolizy substancji (efekt uboczny, którego nie powoduje wdychanie lub wstrzykiwanie kokainy w proszku). Niektóre badania sugerują, że palenie wolnej kokainy może być nawet bardziej kardiotoksyczne niż inne drogi podania ze względu na wpływ metylokgonidyny na tkankę płucną i wątrobową. Czysta kokaina jest przygotowywana poprzez zneutralizowanie jej złożonej soli roztworem alkalicznym, który wytrąci niepolarną kokainę zasadową. Jest ona dalej rafinowana poprzez wodno-rozpuszczalnikową ekstrakcję ciecz-ciecz.
Crackkokaina.
Crack jest formą kokainy o niższej czystości, która jest zwykle wytwarzana przez neutralizację chlorowodorku kokainy roztworem sody oczyszczonej (wodorowęglan sodu, NaHCO3) i wody, tworząc bardzo twardy/kruchy, amorficzny materiał o barwie od białej do brązowej, który zawiera węglan sodu, uwięzioną wodę i inne produkty uboczne jako główne zanieczyszczenia.
Izomery kokainy
Cztery pary enancjomerów są przewidywane na podstawie przyjętego wzoru strukturalnego kokainy. Każdy członek pary enancjomerów ma związek diastereoizomeryczny z członkami wszystkich pozostałych par. Liść koki zawiera l-ekgoninę, kokainę cynamylową oraz alfa i beta-truksyloekgoninę (kokainę), które można przekształcić w kokainę, ale d-ekgonina lub pseudoekgonina prowadzi do izomerów, które są pozbawione silnych centralnych efektów stymulujących l-kokainy. Podczas procesu izolacji z liści, l-kokaina jest przekształcana w ekgoninę (kwas tropan-3-beta-of-2-beta-karboksylowy), która jest łatwo ponownie przekształcana w l-kokainę(ester metylowy benzoylecgoniny).
R(l-)-kokaina jest najbardziej aktywnym izomerem kokainy. Tabela zawiera dane ilościowe dotyczące aktywności izomerów kokainy. Połowiczne maksymalne stężenie hamujące (IC50) jest miarą siły substancji w hamowaniu określonej funkcji biologicznej lub biochemicznej. IC50 jest miarą ilościową, która wskazuje, ile konkretnej substancji hamującej (np. leku) jest potrzebne do zahamowania, in vitro, danego procesu biologicznego lub składnika biologicznego o 50%.
Najpopularniejszedomieszki dodawane do kokainy
Najpopularniejszymi domieszkami są tetramizol (fenylotetrahydroimidazotiazol) i kofeina. Kofeina działa stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy, podobnie jak kokaina, a tetramizol może wzmacniać działanie kokainy. Kokaina zafałszowana lewamizolem jest związana z chorobami autoimmunologicznymi. Ponadto syntetyczne środki znieczulające miejscowo, takie jak benzokaina, proparakaina, lidokaina i tetrakaina, wywołują takie same odczucia podczas spożycia i mogą być dodawane do kokainy w proszku w celu obniżenia kosztów własnych produktu.
Przykłady czystej kokainy
Wszystkie te produkty kokainowe mają czystość 95%+ potwierdzoną metodą GC-MS.
czystej kokainy
Jest to ~50% kokaina, zanieczyszczona benzokainą. Kokaina, która jest domieszkowana, zwykle jest absolutnie białym proszkiem i nie ma różnicy w kolorze.
kainy
1. Po pierwsze, musisz zapewnić wizualną kontrolę swoich rzeczy. Jeśli produkt ma inny kolor niż biały, prawdopodobnie ma jakieś zanieczyszczenia organiczne lub nieorganiczne, które mogą zmienić kolor. Każdy kolor różniący się od białego oznacza brudny lub zastąpiony produkt.
2. Po drugie, przeprowadź proste doświadczenie z rozpuszczaniem produktu. Rozpuść 100 mg (100 mg wystarczy, ale więcej jest lepsze) próbki kokainy w 7-10 ml wody o temperaturze pokojowej. Jeśli próbka dobrze się rozpuszcza, oznacza to, że prawdopodobnie mamy do czynienia z czystym narkotykiem. Ponadto duże grudki mogą rozpuścić się z czasem. Ważne: zmiel gęste grudki proszku przed eksperymentem, w osadzie mogą powstać małe grudki.
2. Po drugie, przeprowadź proste doświadczenie z rozpuszczaniem produktu. Rozpuść 100 mg (100 mg wystarczy, ale więcej jest lepsze) próbki kokainy w 7-10 ml wody o temperaturze pokojowej. Jeśli próbka dobrze się rozpuszcza, oznacza to, że prawdopodobnie mamy do czynienia z czystym narkotykiem. Ponadto duże grudki mogą rozpuścić się z czasem. Ważne: zmiel gęste grudki proszku przed eksperymentem, w osadzie mogą powstać małe grudki.
Musisz zinterpretować wyniki eksperymentu rozpuszczania. Jeśli produkt jest całkowicie nierozpuszczalny lub rozpuszcza się częściowo, może to być spowodowane dodaniem benzokainy, proparakainy, lidokainy, kofeiny lub tetrakainy. Istnieją linki do prostych eksperymentów oznaczania kofeiny w proszku amfetaminy za pomocą odczynnika Wagnera oraz roztworukwasu azotowego i amoniaku. Te metody nadają się również do kokainy.
Mam kokainę zmieszaną z benzokainą ~50% stężenia. Podczas eksperymentu z rozpuszczaniem kokainy w proszku otrzymałem roztwór z zawieszonymi płatkami i nierozpuszczalnym osadem. Analiza GC-MS potwierdziła domieszkę benzokainy.
Mam kokainę zmieszaną z benzokainą ~50% stężenia. Podczas eksperymentu z rozpuszczaniem kokainy w proszku otrzymałem roztwór z zawieszonymi płatkami i nierozpuszczalnym osadem. Analiza GC-MS potwierdziła domieszkę benzokainy.
Eksperyment rozpuszczaniaenzokainy
Może to być również MCC (celuloza mikrokrystaliczna), dwutlenek krzemu, sole nieorganiczne (patrz "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS").
3. Po trzecie, potwierdź zgodność produktu z deklarowaną kokainą za pomocą testów LF (zestawy do testowania narkotyków). Otrzymasz jasny wynik na temat swojej substancji i domieszkowanej substancji narkotycznej (jeśli ma miejsce), a testy te pomogą wybrać następny krok.
4. Po czwarte, sprawdź pH roztworu. Produkt kokainy może być zanieczyszczony sproszkowanymi kwasami organicznymi (askorbinowy, cytrynowy itp.), sproszkowanymi zasadami organicznymi (nowokaina, lidokaina, kofeina itp.). "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS" dokładnie opisuje metody ich oznaczania, metody te są również ważne dla kokainy.
5. Czujesz, że twój produkt kokainowy nie wywołuje odpowiedniego efektu, a dopasowane poprzednie testy nie wykazały żadnych zanieczyszczeń, musisz przeprowadzić eksperyment w celu oznaczenia tetramizolu w twoim produkcie kokainowym. Jest to bardzo powszechna domieszka, która może być rozpuszczalna w wodzie i nie powoduje żadnych reakcji opisanych powyżej. Skorzystaj z publikacji "The Separation of Cocaine and Phenyltetrahydroimidazothiazole Mixtures". Istnieją metody oznaczania i oczyszczania.
6. Następnie, jeśli nie znaleziono żadnych zanieczyszczeń i nadal masz wątpliwości co do próbki kokainy lub testy LF ujawniają domieszkę substancji odurzającej, przeprowadź eksperymenty z odczynnikami testowymi. Użyj "Odczynników do testowania narkotyków". Metody te pomagają określić rodzaj domieszek. Istnieją podręczniki, w których opisano procedury sprawdzania metod i znaczenie, w których można znaleźć metody syntezy odczynników. Na podstawie danych z eksperymentów z odczynnikami testowymi można porównać i zatwierdzić wynik za pomocą TLC.
Na przykład, otrzymałeś wynik testu z odczynnikiem Marquis i Mecke, który dał kolory amfetaminy / metamfetaminy (od żółtego do pomarańczowego). Po dodaniu kilku kropli odczynnika Mecke lub Marquis kolor kropli zmienił się na żółtawy. Zazwyczaj oznacza to, że kokaina została rozcieńczona amfetaminą/metamfetaminą. Weź płytkę TLC, zanieczyszczoną próbkę kokainy, prawdziwą czystą kokainę, czystą amfetaminę i metamfetaminę (jeśli masz), zrób cztery plamki substancji i eluuj je, policz Rf i porównaj wyniki z danymi literaturowymi. Jeśli plamki próbki kokainy podzielą się na dwie lub więcej części, które będą miały taki sam poziom amfetaminy lub metamfetaminy i czystej kokainy, oznacza to, że próbka jest zanieczyszczona amfetaminą lub metamfetaminą.
Najpierw użyj odczynnika Mandelin do sprawdzenia kokainy pod kątem obecności lidokainy, lewamizolu i innych substancji.
3. Po trzecie, potwierdź zgodność produktu z deklarowaną kokainą za pomocą testów LF (zestawy do testowania narkotyków). Otrzymasz jasny wynik na temat swojej substancji i domieszkowanej substancji narkotycznej (jeśli ma miejsce), a testy te pomogą wybrać następny krok.
4. Po czwarte, sprawdź pH roztworu. Produkt kokainy może być zanieczyszczony sproszkowanymi kwasami organicznymi (askorbinowy, cytrynowy itp.), sproszkowanymi zasadami organicznymi (nowokaina, lidokaina, kofeina itp.). "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS" dokładnie opisuje metody ich oznaczania, metody te są również ważne dla kokainy.
5. Czujesz, że twój produkt kokainowy nie wywołuje odpowiedniego efektu, a dopasowane poprzednie testy nie wykazały żadnych zanieczyszczeń, musisz przeprowadzić eksperyment w celu oznaczenia tetramizolu w twoim produkcie kokainowym. Jest to bardzo powszechna domieszka, która może być rozpuszczalna w wodzie i nie powoduje żadnych reakcji opisanych powyżej. Skorzystaj z publikacji "The Separation of Cocaine and Phenyltetrahydroimidazothiazole Mixtures". Istnieją metody oznaczania i oczyszczania.
6. Następnie, jeśli nie znaleziono żadnych zanieczyszczeń i nadal masz wątpliwości co do próbki kokainy lub testy LF ujawniają domieszkę substancji odurzającej, przeprowadź eksperymenty z odczynnikami testowymi. Użyj "Odczynników do testowania narkotyków". Metody te pomagają określić rodzaj domieszek. Istnieją podręczniki, w których opisano procedury sprawdzania metod i znaczenie, w których można znaleźć metody syntezy odczynników. Na podstawie danych z eksperymentów z odczynnikami testowymi można porównać i zatwierdzić wynik za pomocą TLC.
Na przykład, otrzymałeś wynik testu z odczynnikiem Marquis i Mecke, który dał kolory amfetaminy / metamfetaminy (od żółtego do pomarańczowego). Po dodaniu kilku kropli odczynnika Mecke lub Marquis kolor kropli zmienił się na żółtawy. Zazwyczaj oznacza to, że kokaina została rozcieńczona amfetaminą/metamfetaminą. Weź płytkę TLC, zanieczyszczoną próbkę kokainy, prawdziwą czystą kokainę, czystą amfetaminę i metamfetaminę (jeśli masz), zrób cztery plamki substancji i eluuj je, policz Rf i porównaj wyniki z danymi literaturowymi. Jeśli plamki próbki kokainy podzielą się na dwie lub więcej części, które będą miały taki sam poziom amfetaminy lub metamfetaminy i czystej kokainy, oznacza to, że próbka jest zanieczyszczona amfetaminą lub metamfetaminą.
Najpierw użyj odczynnika Mandelin do sprawdzenia kokainy pod kątem obecności lidokainy, lewamizolu i innych substancji.
Wnioski
Weryfikację temperatury topnienia można dodać do drugiego etapu w celu potwierdzenia zgodności jakościowej i określenia stopnia zawartości zanieczyszczeń. Niniejsza instrukcja umożliwia identyfikację stopnia zanieczyszczenia kokainy, określenie substancji zanieczyszczających i zatwierdzenie wyników różnymi metodami.
Last edited:
