Benzodiazepinowe leki uspokajające i tramadol
Benzodiazepiny (B ZD) to klasa leków psychoaktywnych znanych ze swojego depresyjnego wpływu na ośrodkowy układ nerwowy (OUN). BZD wywierają swoje działanie głównie poprzez zwiększanie aktywności hamującego neuroprzekaźnika kwasu gamma-aminomasłowego (GABA). Wiążą się one z określonymi miejscami na receptorze GABA-A, typie receptora w mózgu, który reaguje na GABA. Gdy BZD wiążą się z tymi miejscami, zwiększają skuteczność wiązania GABA z jego receptorami. Działanie to wzmacnia hamujący wpływ GABA na aktywność neuronów, prowadząc do uspokojenia, rozluźnienia mięśni, zmniejszenia lęku i działania przeciwdrgawkowego.
Przykłady benzodiazepin:
- Diazepam (Valium): Często przepisywany na zaburzenia lękowe, skurcze mięśni i drgawki. Może być również stosowany jako środek uspokajający przed niektórymi zabiegami medycznymi.
- Lorazepam (Ativan): Powszechnie stosowany w leczeniu zaburzeń lękowych. Może być również stosowany w leczeniu bezsenności, drgawek oraz jako środek uspokajający przed zabiegami chirurgicznymi lub innymi procedurami medycznymi.
- Alprazolam (Xanax): Stosowany głównie w leczeniu zaburzeń lękowych i paniki.
- Klonazepam (Klonopin): Przepisywany w przypadku zaburzeń paniki i niektórych rodzajów napadów.
- Temazepam (Restoril): Stosowany głównie w krótkotrwałym leczeniu bezsenności.
Tramadol to działający ośrodkowo lek przeciwbólowy, który jest powszechnie przepisywany w leczeniu bólu o nasileniu od umiarkowanego do silnego. Jego mechanizm działania jest unikalny i wieloaspektowy. Tramadol działa jako agonista receptorów μ-opioidowych w OUN. Oznacza to, że wiąże się z tymi receptorami i aktywuje je, prowadząc do efektów przeciwbólowych podobnych do innych opioidów. Oprócz działania opioidowego, tramadol hamuje również wychwyt zwrotny dwóch ważnych neuroprzekaźników: noradrenaliny i serotoniny. Działanie to może modulować sygnały bólowe w OUN, przyczyniając się do jego działania przeciwbólowego.
Połączenie agonizmu receptora μ-opioidowego i hamowania wychwytu zwrotnego monoamin nadaje tramadolowi unikalny podwójny mechanizm działania, dzięki czemu jest on skuteczny w leczeniu różnych rodzajów bólu, w tym bólu neuropatycznego.
Tramadol jest metabolizowany w wątrobie do aktywnego metabolitu zwanego O-desmetylotramadolem (M1). Metabolit ten ma wyższe powinowactwo do receptora opioidowego μ niż sam tramadol i znacząco przyczynia się do ogólnego działania przeciwbólowego tramadolu.
Gdy BZD i tram adol są przyjmowane razem, istnieje możliwość wystąpienia dodatkowej depresji ośrodkowego układu nerwowego i układu oddechowego. Wynika to z faktu, że oba leki działają depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, choć poprzez różne mechanizmy. Badania sugerują, że drgawki wywołane tramadolem, które mogą wystąpić w przypadku przedawkowania, są głównie związane ze szlakiem GABAergicznym, a niekoniecznie ze szlakami serotoninergicznymi, jak wcześniej sądzono.
Częste działania niepożądane obejmują nudności, wymioty, zawroty głowy, zaparcia i depresję ośrodkowego układu nerwowego. Poważne działania niepożądane mogą obejmować drgawki, zespół serotoninowy, depresję oddechową i przedawkowanie, zwłaszcza w przypadku przyjmowania z innymi lekami działającymi depresyjnie na OUN, takimi jak benzodiazepiny. Łączne stosowanie tramadolu i benzodiazepin może prowadzić do nasilenia depresji ośrodkowego układu nerwowego i układu oddechowego, zwiększając ryzyko przedawkowania i zgonu. Istnieje również zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek, zwłaszcza w kontekście przedawkowania tramadolu.
Biorąc wszystko pod uwagę, zalecamy unikanie tej kombinacji w każdych warunkach.
Last edited by a moderator:
