Opiaty do wstrzykiwań i tabletki nasenne
Opiaty do wstrzykiwań, znane również jako opioidy, to klasa leków, które działają na ośrodkowy układ nerwowy w celu wywołania efektów przeciwbólowych i euforycznych.
Opiaty działają głównie poprzez wiązanie się z określonymi białkami zwanymi receptorami opioidowymi, które znajdują się w mózgu, rdzeniu kręgowym i przewodzie pokarmowym. Kiedy leki te wiążą się z tymi receptorami, blokują przekazywanie sygnałów bólowych.
Opiaty stymulują również uwalnianie endorfin, naturalnych środków przeciwbólowych organizmu. Endorfiny mogą wywoływać uczucie euforii podobne do tego wywoływanego przez narkotyk.
Opiaty hamują uwalnianie neuroprzekaźników, takich jak substancja P, która bierze udział w przekazywaniu sygnałów bólowych. To dodatkowo zmniejsza odczuwanie bólu.
Przykłady opiatów do wstrzykiwań: Morfina, Heroina, Demerol
Tabletki nasenne, znane również jako środki uspokajająco-nasenne, to leki mające na celu pomoc w zasypianiu lub utrzymaniu snu. Działają one na mózg i ośrodkowy układ nerwowy, wywołując efekty uspokajające.
Wiele tabletek nasennych, zwłaszcza benzodiazepin i nie-benzodiazepin, działa poprzez wzmocnienie działania kwasu gamma-aminomasłowego (GABA), neuroprzekaźnika w mózgu. GABA hamuje aktywność mózgu, prowadząc do efektu uspokajającego. Wzmacniając działanie GABA, te tabletki nasenne pomagają zmniejszyć aktywność mózgu i promować sen.
Niektóre tabletki nasenne, takie jak ramelteon, działają na receptory melatoniny w mózgu. Melatonina jest naturalnym hormonem regulującym cykl snu i czuwania. Aktywując te receptory, ramelteon pomaga promować senność.
Niektóre dostępne bez recepty tabletki nasenne zawierają leki przeciwhistaminowe, które blokują działanie histaminy, neuroprzekaźnika, który promuje czuwanie. Blokując histaminę, leki te mogą wywoływać senność.
Przykłady tabletek nasennych i ich działanie:
- Benzodiazepiny (np. diazepam, lorazepam): Leki te wzmacniają działanie GABA, prowadząc do uspokojenia, rozluźnienia mięśni i zmniejszenia lęku. Są skuteczne, ale mogą prowadzić do uzależnienia i objawów odstawienia, jeśli są stosowane długotrwale.
- Niebenzodiazepiny (np. zolpidem, eszopiklon): Leki te również wzmacniają działanie GABA, ale ich działanie jest bardziej selektywne. Są one często przepisywane do krótkotrwałego leczenia bezsenności ze względu na mniejsze ryzyko uzależnienia w porównaniu z benzodiazepinami.
- Ramelteon: Lek ten działa na receptory melatoniny i jest stosowany w leczeniu bezsenności, zwłaszcza w przypadku trudności z zasypianiem.
- Leki przeciwhistaminowe (np. difenhydramina): Dostępne bez recepty, leki te wywołują senność poprzez blokowanie histaminy. Mogą powodować skutki uboczne, takie jak suchość w ustach i zawroty głowy.
- Suvorexant: Nowsza klasa tabletek nasennych, które hamują działanie oreksyny, neuroprzekaźnika, który promuje czuwanie. W badaniu zatytułowanym "Effects of Sleeping Medication Switching on Falls and the Risk Assessment According to Functional Mechanism in Chronic Hospitals" omówiono wpływ suvoreksantu i ocenę ryzyka.
Zarówno opiaty do wstrzykiwań, jak i leki nasenne są depresantami ośrodkowego układu nerwowego. Oznacza to, że spowalniają aktywność mózgu. Ich łączne działanie może prowadzić do głębokiej depresji ośrodkowego układu nerwowego (OUN), co może skutkować zmniejszoną czujnością, spowolnionym oddechem i zmniejszoną częstością akcji serca.
Jedną z najbardziej niepokojących interakcji między opiatami i lekami nasennymi jest depresja oddechowa. Opiaty, same w sobie, mogą tłumić napęd oddechowy, prowadząc do płytkiego lub spowolnionego oddechu. Tabletki nasenne mogą dodatkowo nasilać ten efekt, prowadząc do niebezpiecznie niskiego poziomu tlenu we krwi.
Zarówno opiaty, jak i leki nasenne mogą powodować senność i uspokojenie. W połączeniu, działanie uspokajające może być spotęgowane, prowadząc do skrajnej senności, a nawet utraty przytomności.
Skutki uboczne i zagrożenia:
- Przedawkowanie: Łączne stosowanie opiatów do wstrzykiwań i tabletek nasennych znacznie zwiększa ryzyko przedawkowania. Dzieje się tak, ponieważ oba leki mogą hamować funkcje życiowe, takie jak oddychanie i tętno.
- Upośledzenie funkcji poznawczych i motorycznych: Połączenie może prowadzić do zaburzeń myślenia, zawrotów głowy i braku koordynacji, zwiększając ryzyko wypadków, upadków i innych obrażeń.
- Śmierć: W ciężkich przypadkach, zwłaszcza w przypadku spożycia dużych ilości obu leków, połączenie może być śmiertelne z powodu głębokiej depresji oddechowej.
Biorąc wszystko pod uwagę, zalecamy unikanie tej kombinacji w każdych warunkach.
Last edited by a moderator: