Ketamine Methoxetamine Red Dyskusja: Ketamina i metoksetamina

[HEISENBERG]

Ketamina i metoksetamina

Ketamina jest dysocjacyjną substancją znieczulającą i psychoaktywną znaną z różnorodnych efektów farmakologicznych. Ketamina działa przede wszystkim jako antagonista receptora N-metylo-D-asparaginianu (NMDA), rodzaju receptora glutaminianu w mózgu. Blokując receptory NMDA, ketamina zakłóca pobudzającą neurotransmisję, w której pośredniczy glutaminian, prowadząc do stanu dysocjacji i zmniejszonej pobudliwości neuronów.

Interakcje z innymi receptorami:

• Receptory opioidowe: Ketamina oddziałuje z receptorami opioidowymi mu i delta, przyczyniając się do jej właściwości przeciwbólowych.
• Układy monoaminergiczne: Wpływa na wychwyt zwrotny i uwalnianie neuroprzekaźników, takich jak serotonina, dopamina i noradrenalina, wpływając na nastrój i percepcję.
• Receptory muskarynowe: Ketamina działa antagonistycznie na muskarynowe receptory acetylocholiny, co może przyczyniać się do jej działania psychotomimetycznego (naśladowania objawów psychozy).

Metoksetamina (MXE) jest dysocjacyjną substancją znieczulającą i psychoaktywną, która wykazuje pewne podobieństwa farmakologiczne do ketaminy, ale ma również unikalne właściwości.

Podobnie jak ketamina, metoksetamina działa przede wszystkim jako antagonista receptora N-metylo-D-asparaginianu (NMDA), który jest podtypem receptora glutaminianu w mózgu. Zablokowanie receptorów NMDA powoduje zmniejszenie neurotransmisji pobudzającej, prowadząc do efektów dysocjacyjnych i znieczulających, a także zmian w percepcji i poznaniu.

Interakcje z innymi receptorami:

• Transporterami serotoniny i dopaminy: Metoksetamina w pewnym stopniu hamuje wychwyt zwrotny serotoniny i dopaminy, przyczyniając się do jej psychoaktywnego i euforycznego działania.
• Receptory Sigma: Istnieją dowody sugerujące, że MXE oddziałuje z receptorami sigma, które biorą udział w modulacji nastroju, percepcji i neuroprotekcji.

Połączenie ketaminy i MXE może skutkować złożonymi interakcjami ze względu na ich podobne, ale różne profile farmakologiczne. Oba leki są dysocjantami działającymi głównie jako antagoniści receptora NMDA, ale oddziałują również z innymi układami neuroprzekaźników.

1. Wzmocniona dysocjacja: Połączenie może wzmocnić efekty dysocjacyjne, prowadząc do głębokich zmian w percepcji i poznaniu. Może to prowadzić do poważnych zaburzeń poznawczych, w tym upośledzenia pamięci, trudności z koncentracją i deficytów funkcji wykonawczych.
2. Halucynacje i zmieniona percepcja: Obie substancje mogą powodować halucynacje wzrokowe i słuchowe. W połączeniu, intensywność i czas trwania tych halucynogennych efektów może wzrosnąć, potencjalnie prowadząc do bardziej żywych i długotrwałych halucynacji.
3. Euforia i zmiana nastroju: Użytkownicy mogą doświadczać podwyższonej euforii, dobrego samopoczucia i zwiększonej towarzyskości. Może temu jednak towarzyszyć dezorientacja, niepokój, strach lub paranoja. Długotrwałe stosowanie lub wysokie dawki zwiększają ryzyko rozwoju trwałych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja lub psychoza.
4. Koordynacja fizyczna: Oba narkotyki mogą upośledzać zdolności motoryczne, powodując niestabilność, utratę równowagi i niewyraźną mowę. Jednoczesne stosowanie może znacznie pogorszyć koordynację fizyczną, zwiększając ryzyko wypadków i urazów.
5. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy: Ketamina może powodować zwiększenie częstości akcji serca i ciśnienia krwi. Podobnie MXE może prowadzić do tachykardii i nadciśnienia. Łączne stosowanie może zaostrzyć te skutki sercowo-naczyniowe, stwarzając znaczne ryzyko, szczególnie dla osób z istniejącymi wcześniej chorobami serca.
6. Problemy z pęcherzem i drogami moczowymi: Wiadomo, że przewlekłe stosowanie ketaminy powoduje uszkodzenie pęcherza moczowego i problemy z drogami moczowymi, stan znany jako ketaminowe zapalenie pęcherza moczowego. Chociaż początkowo uważano, że MXE jest mniej szkodliwy pod tym względem, dowody sugerują, że może on również powodować podobne problemy przy długotrwałym stosowaniu.
7. Ryzyko przedawkowania: Zarówno ketamina, jak i MXE mają stosunkowo wąskie okno terapeutyczne. Ich połączenie zwiększa ryzyko przedawkowania, co może prowadzić do ciężkiej depresji oddechowej, utraty przytomności i potencjalnie śmiertelnych skutków.

Połączenie ketaminy i MXE może prowadzić do nasilenia dysocjacyjnych, halucynogennych efektów i znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym poważnych zaburzeń poznawczych i psychiatrycznych, problemów sercowo-naczyniowych i możliwości przedawkowania.

Biorąc wszystko pod uwagę, zalecamy unikanie tej kombinacji w każdych warunkach.