Phencyclidine (PCP) Methoxetamine Red Dyskusja: Fencyklidyna (PCP) i metoksetamina

[HEISENBERG]

Fencyklidyna (PCP) i metoksetamina

Fencyklidyna (PCP) to syntetyczny związek należący do klasy leków dysocjacyjnych, pierwotnie opracowany w latach 50. jako dożylny środek znieczulający. Jednak jego medyczne zastosowanie zostało przerwane z powodu poważnych skutków ubocznych, jakie powodował, w tym majaczenia i halucynacji. Pomimo zaprzestania stosowania w praktyce medycznej, PCP znalazło miejsce w użytku rekreacyjnym ze względu na swoje działanie psychoaktywne.

PCP wiąże się z receptorem NMDA bez aktywowania go, zapobiegając wiązaniu się glutaminianu z jego miejscem. Blokada ta hamuje pobudzające działanie glutaminianu, prowadząc do zmniejszenia aktywności neuronów. Ponieważ receptory te są zaangażowane w percepcję sensoryczną, emocje, rozpoznawanie bólu i przetwarzanie wspomnień, ich zahamowanie przez PCP prowadzi do znaczących zmian w tych procesach.

Podczas gdy antagonizm receptora NMDA jest głównym mechanizmem, poprzez który PCP wywiera swoje działanie, wchodzi on również w interakcje z innymi układami neuroprzekaźników, przyczyniając się do jego złożonego profilu farmakologicznego:

• PCP zwiększa neuroprzekaźnictwo dopaminergiczne poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego dopaminy, prowadząc do wzrostu poziomu dopaminy w niektórych regionach mózgu. Działanie to jest związane z euforią i potencjałem uzależniającym PCP.
• Moduluje układ serotoninergiczny, wpływając na nastrój, percepcję i różne funkcje poznawcze.
• Stwierdzono, że PCP wchodzi w interakcje z receptorami opioidowymi sigma, co może przyczyniać się do jego działania przeciwbólowego, a także właściwości halucynogennych.

Stosowanie PCP wiąże się ze znacznym ryzykiem, w tym z ostrymi efektami psychologicznymi, takimi jak lęk, paranoja i potencjalnie niebezpieczne urojenia. W niektórych przypadkach może prowadzić do agresywnych zachowań wobec siebie lub innych. Przewlekłe stosowanie może skutkować deficytami poznawczymi, utratą pamięci i trudnościami z mową.


Metoksetamina (MXE) to syntetyczna substancja dysocjacyjna, która jest chemicznie spokrewniona z PCP i ketaminą. Pojawiła się na rynku narkotyków rekreacyjnych w 2010 roku i była wykorzystywana ze względu na swoje unikalne właściwości psychoaktywne. Podobnie jak PCP i ketamina, MXE działa głównie poprzez antagonizm receptora NMDA (N-metylo-D-asparaginianu), ale oddziałuje również z innymi układami neuroprzekaźników.

Oprócz antagonizmu receptora NMDA, MXE hamuje wychwyt zwrotny serotoniny, neuroprzekaźnika zaangażowanego między innymi w regulację nastroju, apetytu i snu. Działanie to może potencjalnie przyczyniać się do efektów podwyższenia nastroju zgłaszanych przez niektórych użytkowników MXE.


Połączenie PCP i MXE może wzmocnić zarówno pożądane, jak i niepożądane efekty ze względu na ich podobne profile farmakologiczne. Jednoczesna blokada receptorów NMDA może nasilać efekty dysocjacyjne, potencjalnie prowadząc do głębszych zmian w percepcji i świadomości. Takie połączenie zwiększa jednak również ryzyko wystąpienia negatywnych skutków:

1. Zwiększone upośledzenie funkcji poznawczych i motorycznych: Obie substancje mogą upośledzać osąd, koordynację ruchową i zdolność przetwarzania informacji, zwiększając ryzyko wypadków i urazów.
2. Zwiększone ryzyko psychologiczne: Połączenie może prowadzić do poważnej dezorientacji, dezorientacji i większej szansy na wystąpienie przerażających halucynacji lub epizodów psychotycznych.
3. Ryzyko fizjologiczne: Istnieje zwiększone ryzyko nadciśnienia, tachykardii i innych problemów sercowo-naczyniowych. Dodatkowo, potencjał efektów neurotoksycznych może być zwiększony w przypadku połączenia tych substancji.

Biorąc pod uwagę złożoną interakcję z systemami neuroprzekaźników mózgu i głębokie zmiany, jakie wywołuje w percepcji i poznaniu, stosowanie PCP wymaga ostrożności i świadomości jego potencjalnie poważnych skutków ubocznych. Dodanie narkotyku o podobnym mechanizmie działania do takiej substancji znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia niebezpiecznych stanów zdrowotnych i psychicznych, które mogą spowodować nieodwracalne szkody. Ponadto, rekreacyjne moce tych substancji z osobna są wystarczające, by nie wzmacniać ich efektów.

Biorąc wszystko pod uwagę, zalecamy unikanie tej kombinacji w każdych warunkach.