Fencyklidyna (PCP) i piracetam
Fencyklidyna (PCP) działa przede wszystkim jako niekompetycyjny antagonista receptorów N-metylo-D-asparaginianu (NMDA), które są rodzajem receptora glutaminianu. Hamując te receptory, PCP zakłóca normalną neurotransmisję glutaminianu, pobudzającego neuroprzekaźnika. PCP może również zwiększać poziom dopaminy w mózgu poprzez hamowanie jej wychwytu zwrotnego, przyczyniając się do jej działania psychoaktywnego i pobudzającego. Poza tym PCP wpływa na kilka innych układów neuroprzekaźników, w tym na układ serotoninowy i opioidowy, przyczyniając się do jego złożonych efektów psychofarmakologicznych. Ze względu na wielowektorowy charakter działania, PCP ma intensywne i często trudne do przewidzenia skutki, w tym wzrost ciśnienia krwi i częstości akcji serca, ataksję, halucynacje, agresję i epizody psychotyczne
Uważa się, żepiracetam moduluje receptory AMPA, które są innym rodzajem receptora glutaminianu, potencjalnie zwiększając neuroprzekaźnictwo synaptyczne. Może zwiększać działanie acetylocholiny, neuroprzekaźnika biorącego udział w uczeniu się i zapamiętywaniu. Piracetam może poprawiać mózgowy przepływ krwi i zużycie tlenu w mózgu, poprawiając funkcje poznawcze. Ogólnie Piracetam jest dobrze tolerowany, ale skutki uboczne mogą obejmować niepokój, bezsenność, pobudzenie i problemy żołądkowo-jelitowe.
PCPi Pi racetam to dwie substancje o różnych mechanizmach działania i profilach farmakologicznych, a ich połączenie nie jest powszechnie badane. Podczas gdy PCP antagonizuje receptory NMDA, Piracetam moduluje receptory AMPA. To przeciwstawne działanie na układ glutaminianu może prowadzić do sprzecznych i nieprzewidywalnych efektów na neuroprzekaźnictwo. Ryzyko wystąpienia objawów psychotycznych, dezorientacji i innych psychiatrycznych skutków ubocznych może być zwiększone. Wzmacniające funkcje poznawcze działanie Piracetamu może zostać przyćmione lub niekorzystnie zmienione przez dysocjacyjne i psychotomimetyczne działanie PCP.
Nie ma ustalonych korzyści z łączenia tych substancji, a biorąc pod uwagę ich znacznie różniące się efekty i mechanizmy, wszelkie potencjalne korzyści byłyby wysoce spekulatywne i nieoparte na dowodach naukowych. Biorąc pod uwagę złożoność ich działania na mózg, połączenie mogłoby prowadzić do nieprzewidywalnych reakcji psychologicznych i fizjologicznych. Jednocześnie nie natknęliśmy się na potwierdzone dane dotyczące ostrych, szybkich i śmiertelnych stanów związanych z tym połączeniem.
Biorąc pod uwagę powyższe, zalecamy traktowanie tej kombinacji z dużą ostrożnością.
Last edited by a moderator: