Psilocybiny i SSRI
Psylocybina jest naturalnie występującym związkiem psychodelicznym występującym w niektórych gatunkach grzybów, często określanych jako "magiczne grzyby". Jest znana ze swojej zdolności do wywoływania głębokich zmian w percepcji, nastroju i poznaniu.
Po spożyciu psylocybina jest szybko przekształcana w swoją aktywną formę, psylocynę, przez enzym fosfatazę alkaliczną. Psylocyna jest głównym związkiem odpowiedzialnym za efekty psychodeliczne. Psylocyna działa przede wszystkim jako agonista receptorów serotoninowych (5-HT), w szczególności receptora 5-HT2A. Wpływa również na inne podtypy receptorów 5-HT, takie jak 5-HT1A i 5-HT2C, ale w mniejszym stopniu. Receptor 5-HT2A jest gęsto zlokalizowany w korze przedczołowej, regionie zaangażowanym w nastrój, funkcje poznawcze i percepcję. Aktywacja tych receptorów przez psylocynę prowadzi do charakterystycznych efektów psychodelicznych.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) to klasa leków powszechnie stosowanych w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych. Ich działanie polega na zwiększaniu poziomu serotoniny w mózgu, która jest neuroprzekaźnikiem wpływającym na nastrój, emocje i sen.
Neurony w mózgu komunikują się ze sobą za pośrednictwem synaps, gdzie neuroprzekaźniki, takie jak serotonina, są uwalniane z jednego neuronu i wiążą się z receptorami na następnym neuronie. Po przesłaniu sygnału serotonina jest zwykle ponownie wchłaniana z powrotem do neuronu presynaptycznego w procesie zwanym wychwytem zwrotnym. SSRI blokują transporter wychwytu zwrotnego serotoniny (SERT), zapobiegając ponownemu wchłanianiu serotoniny z powrotem do neuronu presynaptycznego. Powoduje to zwiększenie poziomu serotoniny w szczelinie synaptycznej, wzmacniając jej pozytywny wpływ na nastrój i niepokój.
Przykłady SSRI:
- Fluoksetyna (Prozac): Fluoksetyna jest jednym z najbardziej znanych leków z grupy SSRI. Stosuje się ją w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD), bulimii psychicznej i lęku napadowego.
- Sertralina (Zoloft): Sertralina jest kolejnym powszechnie przepisywanym SSRI stosowanym w leczeniu depresji, OCD, zespołu lęku napadowego, zespołu lęku społecznego i zespołu stresu pourazowego (PTSD).
- Citalopram (Celexa): Citalopram jest stosowany głównie w leczeniu depresji. Jest znany ze swojej tolerancji i mniejszego potencjału interakcji lekowych.
- Paroksetyna (Paxil): Paroksetyna jest stosowana w leczeniu depresji, zespołu lęku napadowego, zespołu lęku społecznego, zespołu lęku uogólnionego i zespołu stresu pourazowego.
- Fluwoksamina (Luvox): Fluwoksamina jest stosowana głównie w leczeniu OCD i była również stosowana w leczeniu zaburzeń lękowych.
Połączenie psylocybiny i SSRI stanowi złożoną interakcję ze względu na ich wpływ na układ serotoninowy. SSRI zwiększają poziom serotoniny w mózgu, co może prowadzić do zajęcia receptorów i potencjalnie zmniejszać efekty psilocybiny. Wynika to z konkurencyjnego hamowania, w którym serotonina i psylocyna (aktywny metabolit psylocybiny) konkurują o te same receptory, w szczególności receptor 5-HT2A. Przewlekłe stosowanie SSRI może powodować obniżenie regulacji receptorów serotoniny, co oznacza, że jest mniej receptorów dostępnych dla psylocyny, z którymi może się ona wiązać, jeszcze bardziej zmniejszając doznania psychodeliczne.
1. Wyższe wymagane dawki psilocybiny: Ze względu na osłabione efekty, osoby przyjmujące SSRI mogą potrzebować wyższych dawek psylocybiny, aby osiągnąć pożądane efekty psychodeliczne. Anegdotyczne dowody sugerują, że dawki mogą wymagać zwiększenia o 30-50%.
2. Zmniejszone negatywne skutki uboczne: Niektóre badania wykazały, że SSRI nie zmieniły znacząco pozytywnych efektów nastroju, ale mogą zmniejszyć negatywne skutki uboczne związane z psilocybiną, takie jak niepokój i niepożądane reakcje sercowo-naczyniowe. Efekt ten jest szczególnie zauważalny w przypadku dwutygodniowego wstępnego leczenia escitalopramem (Lexapro).
3. Potencjał terapeutyczny: Inne badanie z udziałem pacjentów z depresją oporną na leczenie wykazało, że pojedyncze podanie psilocybiny w połączeniu z SSRI spowodowało znaczną poprawę objawów depresji bez poważnych skutków ubocznych.
Bezpieczeństwo i zagrożenia:
- Zespół serotoninowy: Chociaż rzadko, łączenie psilocybiny z SSRI może teoretycznie zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, potencjalnie zagrażającego życiu stanu spowodowanego nadmierną aktywnością serotoniny. Objawy obejmują pobudzenie, sztywność mięśni, gorączkę i drgawki. Ryzyko jest uważane za niższe w przypadku psilocybiny w porównaniu z innymi substancjami serotoninergicznymi, ale nadal zaleca się ostrożność
- Zwiększony niepokój i panika: Podczas gdy leki z grupy SSRI są stosowane w celu radzenia sobie z niepokojem, ich połączenie z psilocybiną może prowadzić do nieprzewidywalnych reakcji emocjonalnych, w tym zwiększonego niepokoju i paniki podczas doświadczenia psychodelicznego.
- Zmieniony metabolizm i czas działania: SSRI mogą zmieniać metabolizm psilocybiny, potencjalnie prowadząc do przedłużonych lub zintensyfikowanych efektów u niektórych osób. Może to skutkować dłuższym czasem działania i nieoczekiwanymi efektami ubocznymi
- Rozważania dotyczące zmniejszania dawki: Aby zmaksymalizować efekty psilocybiny i zminimalizować ryzyko, niektórzy praktycy zalecają odstawienie SSRI przed zastosowaniem psilocybiny. Należy to jednak robić stopniowo i pod kontrolą, aby uniknąć objawów odstawienia i zapewnić bezpieczeństwo.
Należy również podkreślić, że leki z grupy SSRI są przepisywane w celu leczenia schorzeń psychologicznych i psychiatrycznych. Wprowadzenie substancji psychoaktywnych podczas leczenia takimi lekami ogólnie zmniejsza skuteczność terapii, dodatkowo destabilizuje zagrożone układy nerwowe i zwiększa prawdopodobieństwo zaostrzeń i negatywnych skutków ubocznych.
Biorąc pod uwagę powyższe, zalecamy traktowanie tej kombinacji z dużą ostrożnością.
Last edited by a moderator: