Synteza DMT z indolu (eksperymentalna)

[WillD]

Odczynniki.

• Indol (CAS 120-72-9) 25,0 g, 211 mmol.
• Eter dietylowy 700 ml.
• Chlorek oksalilu (CAS 79-37-8) 55,0 g, 433 mmol.
• Dimetyloamina 1,94 mol w roztworze eteru dietylowego 20% wag/obj.
• Woda destylowana 1 l.
• LAH 1 M roztwór w THF 800 ml, 800 mmol.
• Kwas siarkowy (H2SO4 100%) 21,3 ml, 400 mmol.
• THFbezwodny ~400 mL.
• Sól Glaubera (Na2SO4[H2O]10) 90 g, 279 mmol.
• Heptan 250 mL.

Sprzęt i szkło.

• Kolbyokrągłodenne 3 L i 5 L.
• Mieszadło górne.
• Łaźnia wodna z lodem.
• Lejek dodawczy z wyrównaniem ciśnienia.
• Papierki wskaźnikowepH.
• bibuła filtracyjna.
• Kolba Buchnera i lejek.
• Źródło próżni.
• Eksykator próżniowy(opcjonalnie).
• Sonda temperatury lub termometr .
• Skraplacz Friedricha.
• Płaszcz grzewczy.
• Celite 545.
• Wyparka obrotowa.
• Zlewki 1L, 500 ml x2, 250 ml x2; 100 ml x2.
• Pręt szklany i szpatułka.
• Statyw retortowy i zacisk do mocowania aparatury.

2-(1H-Indol-3-ylo)-N,N-dimetylo-2-oksoacetamid
Indol (25,0 g, 211 mmol) rozpuszczono w 400 ml eteru dietylowego, utrzymywanego w temperaturze 0°C, w kolbie okrągłodennej o pojemności 3 l wyposażonej w mieszadło i łaźnię lodową. Przygotowano roztwór chlorku oksalilu (55,0 g, 433 mmol) o temperaturze 0°C w 100 ml eteru dietylowego i dodawano go szybkim strumieniem przez 30 sekund do mieszanego roztworu indolu za pomocą lejka addycyjnego o wyrównanym ciśnieniu. Podczas dodawania natychmiast wytrącił się żółty krystaliczny chlorek 1H-indol-3-ylo(okso)acetylu. Mieszanie kontynuowano przez 30 minut po zakończeniu dodawania chlorku oksalilu. Żółty chlorek 1H-indol-3-ylo(okso)acetylu nie został wyizolowany, ale eterowa zawiesina została użyta bezpośrednio w następnym etapie.

Do energicznie mieszanej eterycznej zawiesiny chlorku 1H-indolo-3-ylo(okso)acetylu dodawano kroplami 20% wag/obj. roztwór dimetyloaminy w eterze dietylowym, przygotowany w temperaturze 0°C, aż pH osiągnęło wartość 9-10 (dodano 9,2 molowych równoważników dimetyloaminy w stosunku do wyjściowego indolu), utrzymując reakcję w temperaturze 0°C za pomocą łaźni lodowej. Po zakończeniu dodawania, w kolbie reakcyjnej zaobserwowano zawiesinę 2-(1H-indol-3-ylo)-N,N-dimetylo-2-oksoacetamidu w kolorze kości słoniowej. Mieszanie kontynuowano przez 60 minut, po czym zawartość kolbyprzefiltrowano przez bibułę filtracyjną Whatman #2 przy użyciu lejka Büchnera. Placek filtracyjny przemyto 200 ml świeżego eteru dietylowego i odessano do sucha. Produkt ten przemyto dwukrotnie w następujący sposób: placek filtracyjny umieszczono w 500 ml wody, mieszano przez 5 minut, przefiltrowano próżniowo przy użyciu lejka Büchnera, ponownie zawieszono w 500 ml świeżej wody, mieszano przez 10 minut, a następnie ponownie przefiltrowano przez odsysanie. Ten prawie biały placek filtracyjny 2-(1H-indol-3-ylo)-N,N-dimetylo-2-oksoacetamidu został odessany do sucha, a następnie umieszczony w suszarce próżniowej w temperaturze 40°C lub w eksykatorze próżniowym i wysuszony do stałej masy. Wydajność 30,6 g (141 mmol, 67% teorii).

N,N-dimetylotryptamina (DMT)
2-(1H-Indol-3-ylo)-N,N-dimetylo-2-oksoacetamid zredukowano do DMT stosując roztwór wodorku glinu (AlH3; alan) w tetrahydrofuranie (THF). Alan został wygenerowany in situ z wodorku litowo-glinowego (LAH). Okrągłodenna kolba reakcyjna o pojemności 5 l była wyposażona w sondę temperatury, łaźnię lodową, chłodnicę Friedricha, lejek wkraplający z wyrównanym ciśnieniem i mieszadło górne. W celu wytworzenia AlH3 in situ, do kolby reakcyjnej wprowadzono 1 M roztwór LAH w suchym THF (800 mL, 800 mmol) i mieszano, aż roztwór osiągnął temperaturę 2 °C. Stuprocentowy kwas siarkowy (21,3 ml, 400 mmol), wytworzony przez traktowanie 96% H2SO4 oleum (24,7% SO3), dodawano do zimnego roztworu LAH, kroplami, energicznie mieszając, aby uniknąć zwęglenia, przez okres jednej godziny. Wydziela się wodór, a siarczan litu wytrąca się, dając klarowny roztwór AlH3 w THF. Do tej mieszaniny dodano szybko, mieszając, roztwór 2-(1H-indol-3-ylo)-N,N-dimetylo-2-oksoacetamidu (3, 19,2 g, 89 mmol) w 200 ml bezwodnego THF, utrzymując temperaturę w zakresie 0-4°C. Po zakończeniu dodawania fluorescencję fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji fluorescencji. Po zakończeniu dodawania, fluorescencyjną żółto-zieloną reakcję mieszano przez 30 minut na lodzie, a następnie usunięto łaźnię lodową i zastąpiono ją płaszczem grzewczym. Reakcję ogrzewano do wrzenia przez 3 godziny, a następnie ponownie umieszczono w łaźni lodowej.

Sól Glaubera (Na2SO4[H2O]10; 90 g, 279 mmol) dodawano porcjami przy energicznym mieszaniu w celu schłodzenia reakcji, utrzymując temperaturę poniżej 10°C. Powstałe szarobiałe ciała stałe usunięto przez filtrację przez Celite 545 przy użyciu lejka Büchnera z bibułą filtracyjną Whatman #2. Placek filtracyjny przemyto dwukrotnie świeżym THF, ponownie zawieszając placek filtracyjny przy każdym przemywaniu w celu odzyskania porwanego produktu. Przezroczysty jasnożółty filtrat zatężono przez odparowanie obrotowe, uzyskując 23,0 g przezroczystego pomarańczowo-żółtego oleju. Olej rozpuszczono w 250 ml wrzącego heptanu, a następnie pozostawiono w temperaturze 4°C; wolna zasada N,N-dimetylotryptamina (CAS 61-50-7) krystalizowała jako czyste białe kryształy. Wydajność 12,6 g (66,7 mmol, 75% teorii).

 

[Cocojamba]

Czy to szybka reakcja? Ponieważ wodór może eksplodować kolbę reakcyjną.

 

[WillD]

Tak, reakcja jest naprawdę niebezpieczna i na małą skalę. Powietrze usuwa gaz obojętny, używamy suchych rozpuszczalników, szczawiany są wprowadzane do reakcji bez dalszego oczyszczania wodorku glinu. Kwas siarkowy w temperaturze 0 *С reaguje powoli, a my mamy stopniowe, powolne uwalnianie wodoru i można go uwolnić bez stężenia wybuchowego.

 

[花谢花开]

Witaj Mistrzu, zauważyłem, że większość Twoich tutoriali używa eteru. Czy eter można zastąpić czymś innym, tak jak w tym poradniku?