Za miesiąc minie dokładnie 36 lat od ustanowienia Międzynarodowego Dnia Walki z Nadużywaniem Narkotyków i Nielegalnym Handlem Narkotykami, zatwierdzonego przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1987 roku. Oficjalną datą tego dnia jest 26 czerwca każdego roku. Tego samego dnia od kilku lat odbywa się kampania Support, Don't Punish: ludzie i organizacje na całym świecie wychodzą na pikiety, wygłaszają wykłady i piszą teksty, aby zwrócić uwagę na niebezpieczne konsekwencje wojny z narkotykami. Zespół BB przeprowadził rozmowę na temat humanitarnej polityki narkotykowej z przedstawicielami sektora leczenia uzależnień.
Około 26% więźniów w USA otrzymało wyrok za przestępstwa związane z nielegalnymi substancjami (1,6 miliona rocznie). Jest to wynik "wojny z narkotykami" (war on drugs). Jest to nazwa nadana zestawowi represyjnych środków zwalczania handlu narkotykami zainicjowanych przez państwo. Termin ten został wprowadzony w 1971 roku przez amerykańskiego prezydenta Richarda Nixona. Po 40 latach Światowa Komisja ds. Polityki Narkotykowej uznaje, że wojna z substancjami zadeklarowanymi jako narkotyki została przegrana i wzywa do dekryminalizacji niektórych z nich. W 2016 r. były doradca Nixona ujawnił, że prezydent potrzebował kampanii, aby podważyć zaufanie opinii publicznej do lewicowych pacyfistów i Afroamerykanów.
"Czy wiedzieliśmy, że kłamiemy na temat celu prohibicji narkotykowej? Oczywiście " - powiedział w wywiadzie dla magazynu Harper's.
Zespół BB zgadza się, że takie środki są nieskuteczne. Przede wszystkim należy zapewnić uzależnionym wsparcie społeczne - wtedy szkody wynikające z używania substancji zostaną zmniejszone.
Agresywna polityka narkotykowa ze strony państwa prowadzi do wielu problemów. Pierwszym z nich jest strach. Ludzie zażywający narkotyki boją się zamknięcia, ponieważ z prawnego punktu widzenia popełniają przestępstwo. Zdarzały się przypadki, w których funkcjonariusze policji podrzucali zatrzymanym nielegalne narkotyki, aby wymierzyć im surowszą karę, a także przeprowadzali nielegalne "zakupy testowe". W praktyce sądowej istnieje wiele przypadków, w których skazani, którzy kupili narkotyki na prośbę osób trzecich "dla przyjaciela", stali się oskarżonymi. Z punktu widzenia policjanta są oni dilerami.
Ponadto prohibicja narkotykowa może wciągnąć osobę w środowisko przestępcze. Wyobraźmy sobie taką sytuację: zwykły uczeń, który regularnie pali trawkę, wchodzi w interakcje z dilerem, który popełnia inne przestępstwa. Zczasem młoda osoba zapozna się z ludźmi ze środowiska przestępczego, a jej otoczenie ulegnie zmianie.
Inną niefortunną konsekwencją represyjnej polityki narkotykowej jest utrudniony dostęp do opieki medycznej. Użytkownicy narkotyków boją się lekarzy, ponieważ często są dyskryminowani. Ponadto panuje powszechne przekonanie, że pracownicy służby zdrowia często zgłaszają wszystko policji, pomimo tajemnicy lekarskiej.
Strach ten może prowadzić do śmierci danej osoby - na przykład, jeśli jej przyjaciele nie zaryzykują wezwania karetki pogotowia w przypadku przedawkowania. Z tego samego powodu osobom zażywającym narkotyki może być trudno szukać pomocy w przypadku HIV, gruźlicy lub zapalenia wątroby.
Wojna utrudnia ciężko chorym osobom dostęp do silnych środków przeciwbólowych. Na przykład, środki odurzające są przepisywane osobom w czwartym stadium raka. Aby otrzymać potrzebne leki, muszą za każdym razem potwierdzać, że są naprawdę chorzy i ich potrzebują.
Kolejnym problemem jest wstyd. Społeczeństwo może odepchnąć uzależnionego, ponieważ jego zachowanie nie jest zgodne z ogólnie przyjętymi poglądami na temat właściwego sposobu życia.
Przykładowo, gdy państwo dowiaduje się, że dana osoba zażywa narkotyki, jest ona rejestrowana w specjalnych strukturach państwowych, ale zamiast pomocy socjalnej dostaje problemy w szkole, na uczelni i w pracy. Teoretycznie system ten powinien pomóc, ale ostatecznie sytuacja tylko się pogarsza.
Strach ten może prowadzić do śmierci danej osoby - na przykład, jeśli jej przyjaciele nie zaryzykują wezwania karetki pogotowia w przypadku przedawkowania. Z tego samego powodu osobom zażywającym narkotyki może być trudno szukać pomocy w przypadku HIV, gruźlicy lub zapalenia wątroby.
Wojna utrudnia ciężko chorym osobom dostęp do silnych środków przeciwbólowych. Na przykład, środki odurzające są przepisywane osobom w czwartym stadium raka. Aby otrzymać potrzebne leki, muszą za każdym razem potwierdzać, że są naprawdę chorzy i ich potrzebują.
Kolejnym problemem jest wstyd. Społeczeństwo może odepchnąć uzależnionego, ponieważ jego zachowanie nie jest zgodne z ogólnie przyjętymi poglądami na temat właściwego sposobu życia.
Przykładowo, gdy państwo dowiaduje się, że dana osoba zażywa narkotyki, jest ona rejestrowana w specjalnych strukturach państwowych, ale zamiast pomocy socjalnej dostaje problemy w szkole, na uczelni i w pracy. Teoretycznie system ten powinien pomóc, ale ostatecznie sytuacja tylko się pogarsza.
"Czy kiedykolwiek widziałeś, jak działa program edukacji antynarkotykowej dla dzieci? Musiałem tego doświadczyć w mojej praktyce. Przychodzi ciotka i mówi: "Jeśli dowiesz się, że twój kolega z klasy George palił trawkę, musisz natychmiast zgłosić go na policję". Uczniowie są indoktrynowani informacjami, które są całkowicie nieprawdziwe " - mówi 19-letnia dziewczyna.
Mówi o anonimowych testach dla uczniów, które tak naprawdę nie były testami. Według niej nauczyciele omawiali odpowiedzi między sobą, a testy były przeprowadzane w szkole bez obecności personelu medycznego. Ponieważ dzieci poniżej 15 roku życia potrzebowały zgody rodziców, którzy stanęli w jej obronie, dziewczynie udało się uniknąć upokarzającej procedury.
"Uważa się, że osoba zażywająca narkotyki staje się wyrzutkiem społeczeństwa i przynosi problemy. Kiedy potrzebuje pieniędzy, może kraść, oszukiwać, w fazie odstawienia często staje się agresywny. Nawet jeśli członkowie rodziny go kochają, również mają trudności. Obawiają się, że osoba będzie zażywać narkotyki i będzie w niejasnym stanie, będzie zachowywać się nieodpowiednio. A co, jeśli ma odstawienie? Są takie obawy " - mówi jeden z aktywnych użytkowników forum bbgate.
Mówi o anonimowych testach dla uczniów, które tak naprawdę nie były testami. Według niej nauczyciele omawiali odpowiedzi między sobą, a testy były przeprowadzane w szkole bez obecności personelu medycznego. Ponieważ dzieci poniżej 15 roku życia potrzebowały zgody rodziców, którzy stanęli w jej obronie, dziewczynie udało się uniknąć upokarzającej procedury.
"Uważa się, że osoba zażywająca narkotyki staje się wyrzutkiem społeczeństwa i przynosi problemy. Kiedy potrzebuje pieniędzy, może kraść, oszukiwać, w fazie odstawienia często staje się agresywny. Nawet jeśli członkowie rodziny go kochają, również mają trudności. Obawiają się, że osoba będzie zażywać narkotyki i będzie w niejasnym stanie, będzie zachowywać się nieodpowiednio. A co, jeśli ma odstawienie? Są takie obawy " - mówi jeden z aktywnych użytkowników forum bbgate.
Psychologia społeczna mówi, że narkomani zwykle uzależniają się z jakiegoś powodu - tymi ludźmi kieruje coś: nieporozumienia w rodzinie, niekochana praca, niski status społeczny itp. Kiedy społeczeństwo zaczyna karać za uzależnienie od narkotyków, sytuacja tylko się pogarsza.
W jednym z wykładów TED pisarz Johan Hari opowiada dwie historie, które zmieniają konwencjonalne spojrzenie na narkotyki i uzależnienie.
Pierwsza dotyczy "Rat Park", eksperymentu przeprowadzonego pod koniec lat 70. przez psychologa Bruce'a Alexandra. Odkrył on, że gryzonie żyjące w pustej klatce chętniej piły wodę rozcieńczoną morfiną niż zwykłą wodę. Jeśli jednak wyposażysz przestrzeń w wiele zabawek i laserów, tylko 5% zwierząt będzie się bawić, kontynuując zażywanie narkotyku. Drugim przykładem jest doświadczenie Portugalii, która zdekryminalizowała wszystkie narkotyki w 2001 r., po czym liczba zgonów z powodu przedawkowania i AIDS dramatycznie spadła.
W jednym z wykładów TED pisarz Johan Hari opowiada dwie historie, które zmieniają konwencjonalne spojrzenie na narkotyki i uzależnienie.
Pierwsza dotyczy "Rat Park", eksperymentu przeprowadzonego pod koniec lat 70. przez psychologa Bruce'a Alexandra. Odkrył on, że gryzonie żyjące w pustej klatce chętniej piły wodę rozcieńczoną morfiną niż zwykłą wodę. Jeśli jednak wyposażysz przestrzeń w wiele zabawek i laserów, tylko 5% zwierząt będzie się bawić, kontynuując zażywanie narkotyku. Drugim przykładem jest doświadczenie Portugalii, która zdekryminalizowała wszystkie narkotyki w 2001 r., po czym liczba zgonów z powodu przedawkowania i AIDS dramatycznie spadła.
Uważam, że państwo powinno zachęcać ludzi do odstawienia narkotyków, ale potem nie powinno ich "wpędzać" z powrotem i dawać im szansę na wyzdrowienie. Na przykład w Portugalii rząd doszedł do punktu, w którym narkomanom zapewnia się warunki, w których żyją jak wszyscy inni i nie są kontrolowani, a jedynie pomagają w złożonej terapii: w końcu to, czy brać, czy nie, jest jego osobistym wyborem i nie jest to tak ważne, gdy ma pracę i inne możliwości społeczne. Wydajemi się, że gdyby naukowcy, lekarze, psycholodzy, a nie organy ścigania podejmowali decyzje o polityce narkotykowej w jakimkolwiek państwie, wszystkie kraje już poszłyby w kierunku wsparcia, a nie karania " - mówi ekspert medyczny BBgate Forum.
Ale jak pomóc uzależnionemu, gdy państwo wypowiada mu wojnę? Najczęściej krewni dają narkomanowi pieniądze na zakup nowych substancji psychoaktywnych lub nieustannie mówią mu, że jest szkodliwy i bez końca pytają, kiedy przestanie brać narkotyki. Naszym zdaniem oba sposoby są bardzo destrukcyjne i są złym wyzwalaczem dla osoby uzależnionej.
Uważają, że trzeba nauczyć się wyrażać miłość do danej osoby, ale nie wspierać jej uzależnienia, co może być trudne.
Ale jak pomóc uzależnionemu, gdy państwo wypowiada mu wojnę? Najczęściej krewni dają narkomanowi pieniądze na zakup nowych substancji psychoaktywnych lub nieustannie mówią mu, że jest szkodliwy i bez końca pytają, kiedy przestanie brać narkotyki. Naszym zdaniem oba sposoby są bardzo destrukcyjne i są złym wyzwalaczem dla osoby uzależnionej.
Uważają, że trzeba nauczyć się wyrażać miłość do danej osoby, ale nie wspierać jej uzależnienia, co może być trudne.
"Moja matka jest bardzo uzależniona od alkoholu i ciężko mi z tym żyć.Przeszedłem chyba przez wszystkie etapy, łącznie z zamknięciem jej w domu, ale w pewnym momencie zdałem sobie sprawę, że takie środki nie działają. Pomyślałem: "co innego jej pozostaje?". Moja mama mieszka sama, ojciec zmarł dawno temu, ma wiele lat, nie odnalazła sensu w życiu, nie rozwinęła żadnego hobby, nie ma wnuków. I pozostało jej tylko jedno wyjście - to, o czym mówił mężczyzna w filmie, alkohol. Podjąłem więc moralne zobowiązanie, że będę codziennie dzwonił do mamy. Oczywiście nie rozwiąże to problemu, ale mam wrażenie, że im więcej czasu jej poświęcam, tym mniej się zapiera.Jednak gdy tylko zaczyna, moim zdaniem, zachowywać się niewłaściwie, znów wpadam w złość " - mówi jeden z użytkowników forum BBgate.
To jak spirala: im bardziej się złoszczę, tym bardziej ona czuje się winna i opuszczona, więc pije jeszcze więcej - a ja jeszcze bardziej się złoszczę.
Zgadzam się, że to trudna praca, aby być na bieżąco i zwracać uwagę, ale nie sądzę, że jest coś innego do zrobienia.
Modne jest teraz przeciwstawianie się seksistowskim i homofobicznym hejterom, ale z jakiegoś powodu nikt nie sprzeciwia się narkofobii.
Gdyby każdy mógł zareagować na teksty typu "Uzależnieni to źli ludzie", "Uzależnieni powinni być więzieni", "Uzależnieni powinni być paleni lub rozstrzeliwani" - łatwiej byłoby walczyć z tą dehumanizacją, sprzeciwiać się, wyjaśniać - mówi ekspert forum BBgate.
Niektórzy zastanawiają się, po co społeczeństwu narkomani. Ale człowiek nie wybiera takiej drogi, tak jak nie wybiera biedy czy samotności. Jest to problem społeczny, choć społeczeństwo go nie dostrzega, wierząc, że chodzi o niską moralność tej czy innej osoby.
Eksperci BBgate uważają, że społeczeństwo "potrzebuje" wszystkich: narkomanów, członków społeczności LGBT, osób z różnymi diagnozami i kolorem skóry - wszyscy są potrzebni i ważni.
To jak spirala: im bardziej się złoszczę, tym bardziej ona czuje się winna i opuszczona, więc pije jeszcze więcej - a ja jeszcze bardziej się złoszczę.
Zgadzam się, że to trudna praca, aby być na bieżąco i zwracać uwagę, ale nie sądzę, że jest coś innego do zrobienia.
Modne jest teraz przeciwstawianie się seksistowskim i homofobicznym hejterom, ale z jakiegoś powodu nikt nie sprzeciwia się narkofobii.
Gdyby każdy mógł zareagować na teksty typu "Uzależnieni to źli ludzie", "Uzależnieni powinni być więzieni", "Uzależnieni powinni być paleni lub rozstrzeliwani" - łatwiej byłoby walczyć z tą dehumanizacją, sprzeciwiać się, wyjaśniać - mówi ekspert forum BBgate.
Niektórzy zastanawiają się, po co społeczeństwu narkomani. Ale człowiek nie wybiera takiej drogi, tak jak nie wybiera biedy czy samotności. Jest to problem społeczny, choć społeczeństwo go nie dostrzega, wierząc, że chodzi o niską moralność tej czy innej osoby.
Eksperci BBgate uważają, że społeczeństwo "potrzebuje" wszystkich: narkomanów, członków społeczności LGBT, osób z różnymi diagnozami i kolorem skóry - wszyscy są potrzebni i ważni.
