W celu uzyskania heroiny stosuje się kilka powszechnych schematów produkcji, obejmujących określone procesy acetylacji, stosowanie różnych rozpuszczalników i sprzętu oraz różne początkowe formy soli morfiny. W zależności od tego, wygląd substancji i skład zanieczyszczeń spowodowanych procesem produkcyjnym różnią się. W przypadku heroiny afgańskiej wytwarzanej z opium przy użyciu bezwodnika octowego jako środka acetylującego, takimi zanieczyszczeniami technologicznymi są monoacetylomorfina, znaczne ilości nozapiny, rzadziej morfina i acetylokodeina.
Heroina trafiająca na rynek zawiera z reguły w dużych ilościach (10-90%), poza technologicznymi, zanieczyszczenia substancjami niezwiązanymi z procesem jej wytwarzania i stosowanymi jako substancje pomocnicze. W badaniach biegłych wykryto fosforan chlorochiny, który jest wykrywany w heroinie, a także miejscowe, tzw. "uliczne" rozcieńczalniki: leków (głównie w postaci rozkruszonych tabletek) - difengidramina, analgin, kwas acetylosalicylowy, diazepam, trójwodzian ampicyliny, erytromycyna, prokaina itp, a także produkty spożywcze - skrobia, mąka, cukier, chlorek sodu, kasza manna, żywność dla niemowląt, wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) itp.
Masa heroiny nie ma własnej stabilnej formy. W związku z tym jej indywidualna definicja jest podawana albo poprzez wskazanie ilości substancji składowej, albo poprzez określenie jej indywidualności ze względu na pochodzenie, tj. ze względu na konkretne miejsce, w którym dany przedmiot został poddany pewnym działaniom (produkcja, mieszanie, pakowanie).
Heroina trafiająca na rynek zawiera z reguły w dużych ilościach (10-90%), poza technologicznymi, zanieczyszczenia substancjami niezwiązanymi z procesem jej wytwarzania i stosowanymi jako substancje pomocnicze. W badaniach biegłych wykryto fosforan chlorochiny, który jest wykrywany w heroinie, a także miejscowe, tzw. "uliczne" rozcieńczalniki: leków (głównie w postaci rozkruszonych tabletek) - difengidramina, analgin, kwas acetylosalicylowy, diazepam, trójwodzian ampicyliny, erytromycyna, prokaina itp, a także produkty spożywcze - skrobia, mąka, cukier, chlorek sodu, kasza manna, żywność dla niemowląt, wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) itp.
Masa heroiny nie ma własnej stabilnej formy. W związku z tym jej indywidualna definicja jest podawana albo poprzez wskazanie ilości substancji składowej, albo poprzez określenie jej indywidualności ze względu na pochodzenie, tj. ze względu na konkretne miejsce, w którym dany przedmiot został poddany pewnym działaniom (produkcja, mieszanie, pakowanie).
Badanie heroiny rozpoczyna się od badania mikroskopowego jej właściwości fizycznych - koloru, stopnia rozdrobnienia oraz badania luminescencji.
Badanie mikroskopowe pozwala ustalić stopień jednorodności substancji pod względem koloru i kształtu kryształów, zidentyfikować zanieczyszczenia w tabletkach farmaceutycznych w postaci wtrąceń, które różnią się kolorem i odzwierciedlają kształt części tabletek (gładka, płaska lub zaokrąglona powierzchnia; czasami kolorowe cząstki powłoki tabletki). Nawet przy wystarczająco drobnym zmieleniu mieszaniny można zaobserwować kryształy cukru i chlorku sodu (soli), ujawniają się zanieczyszczenia mineralne, takie jak piasek.
Badanie mikroskopowe pozwala ustalić stopień jednorodności substancji pod względem koloru i kształtu kryształów, zidentyfikować zanieczyszczenia w tabletkach farmaceutycznych w postaci wtrąceń, które różnią się kolorem i odzwierciedlają kształt części tabletek (gładka, płaska lub zaokrąglona powierzchnia; czasami kolorowe cząstki powłoki tabletki). Nawet przy wystarczająco drobnym zmieleniu mieszaniny można zaobserwować kryształy cukru i chlorku sodu (soli), ujawniają się zanieczyszczenia mineralne, takie jak piasek.
Afgańska heroina wykazuje cytrynowo-żółtą lub mleczno-żółtą luminescencję podczas badania w świetle UV o długości fali 366 nm. Ta sama heroina w postaci grudek powierzchniowych może mieć ciemnofioletową luminescencję, ale w pęknięciu obserwuje się żółtą luminescencję. Metoda ta nie jest specyficzna, niemniej jednak w obecności zanieczyszczenia można zaobserwować cząstki substancji, które znacznie różnią się od heroiny kolorem luminescencji (na przykład kwas acetylosalicylowy i fosforan chlorochiny luminescencyjny kolor niebiesko-liliowy, difenhydramina-liliowo-fioletowy i inne). Już sama obecność kryształów substancji, różniących się kolorem luminescencji, wskazuje na niejednorodność jej składu.
Heroina w postaci soli chlorowodorkowej jest łatwo rozpuszczalna w wodzie i chloroformie, a także w etanolu i nierozpuszczalna w eterze dietylowym. Dlatego też, jeśli podczas rozpuszczania w chloroformie zostanie znaleziony nierozpuszczalny osad, łatwo rozpuszczalny w wodzie, może to wskazywać na obecność zanieczyszczeń substancji takich jak cukier i chlorek sodu; jeśli cząstki osadu pęcznieją w wodzie i stają się sodowe, można założyć obecność zaróbek, takich jak semolina, skrobia, mąka, żywność dla niemowląt itp.
Oczywiście w przypadku wieloskładnikowego składu substancji metoda ta ma niewielką wartość informacyjną, ale często pomaga zidentyfikować obecność zanieczyszczeń, a nawet częściowo je rozróżnić.
Oczywiście w przypadku wieloskładnikowego składu substancji metoda ta ma niewielką wartość informacyjną, ale często pomaga zidentyfikować obecność zanieczyszczeń, a nawet częściowo je rozróżnić.
barwne
W testach barwnych obecność substancji pomocniczych w niektórych przypadkach zmienia przebieg reakcji. Przykładowo, wiele niekontrolowanych leków tworzy barwne związki z odczynnikiem Marky'ego (czerwono-brązowe zabarwienie - amitryptylina; fioletowe, przechodzące w czarno-purpurowe - erytromycyna; czerwono-fioletowe - diklofenak sodowy itp.) Stopniowo rosnące różowe zabarwienie jest wytwarzane przez kwas acetylosalicylowy.
Jeśli difenhydramina jest obecna w heroinie, dodanie odczynnika Markeya powoduje natychmiastowe jasnożółte zabarwienie (difenhydramina), które natychmiast zmienia się w czerwono-fioletowe (heroina). Jeśli zawartość difenhydraminy jest znaczna, powstawanie brązowego zabarwienia zakłóca wykrywanie heroiny.
Niektóre substancje organiczne, np. cukier, mąka, są zwęglane kwasem siarkowym (składnik odczynnika Markeya). Nie powoduje to jednak ogólnego czerwono-fioletowego zabarwienia, ale pojedyncze kryształy i cząstki o czerwono-brązowym kolorze. Gdy ich ilość nie przekracza 10-15%, nie mają one znaczącego wpływu na wyniki reakcji dla heroiny.
Jeśli heroina zawiera domieszkę analgin, test z kwasem azotowym wykazuje chwilowy zanik niebieskiego zabarwienia. Następnie reakcja przebiega w sposób typowy dla heroiny: żółte lub żółto-pomarańczowe zabarwienie, przechodzące w zielone. W obecności znacznych ilości paracetamolu, fosforanu chlorochiny, pojawia się pomarańczowe lub pomarańczowo-czerwone zabarwienie, nie obserwuje się przejścia do zieleni.
Tak więc różne leki i substancje organiczne mogą tworzyć w szybkich testach z heroiną zabarwienie podobne lub różne od zabarwienia heroiny, co z jednej strony może powodować błąd w wykrywaniu heroiny, ale także sugeruje obecność pewnych substancji pomocniczych, co dodatkowo determinuje wybór chromatografii cienkowarstwowej (TLC) lub chromatografii gazowo-cieczowej (GLC).
Jeśli difenhydramina jest obecna w heroinie, dodanie odczynnika Markeya powoduje natychmiastowe jasnożółte zabarwienie (difenhydramina), które natychmiast zmienia się w czerwono-fioletowe (heroina). Jeśli zawartość difenhydraminy jest znaczna, powstawanie brązowego zabarwienia zakłóca wykrywanie heroiny.
Niektóre substancje organiczne, np. cukier, mąka, są zwęglane kwasem siarkowym (składnik odczynnika Markeya). Nie powoduje to jednak ogólnego czerwono-fioletowego zabarwienia, ale pojedyncze kryształy i cząstki o czerwono-brązowym kolorze. Gdy ich ilość nie przekracza 10-15%, nie mają one znaczącego wpływu na wyniki reakcji dla heroiny.
Jeśli heroina zawiera domieszkę analgin, test z kwasem azotowym wykazuje chwilowy zanik niebieskiego zabarwienia. Następnie reakcja przebiega w sposób typowy dla heroiny: żółte lub żółto-pomarańczowe zabarwienie, przechodzące w zielone. W obecności znacznych ilości paracetamolu, fosforanu chlorochiny, pojawia się pomarańczowe lub pomarańczowo-czerwone zabarwienie, nie obserwuje się przejścia do zieleni.
Tak więc różne leki i substancje organiczne mogą tworzyć w szybkich testach z heroiną zabarwienie podobne lub różne od zabarwienia heroiny, co z jednej strony może powodować błąd w wykrywaniu heroiny, ale także sugeruje obecność pewnych substancji pomocniczych, co dodatkowo determinuje wybór chromatografii cienkowarstwowej (TLC) lub chromatografii gazowo-cieczowej (GLC).
1. Zanieczyszczenie cukrem. Zanieczyszczenie to jest oddzielane, jeśli to możliwe, albo mechanicznie pod mikroskopem, albo substancja jest rozpuszczana w chloroformie, a roztwór jest używany do chromatografii cienkowarstwowej i testów barwnych, a nierozpuszczalny osad jest kilkakrotnie przemywany chloroformem i poddawany działaniu kwasu siarkowego (zwęglanie).
2. Zanieczyszczenia substancji jodosorbujących. W celu ich wykrycia część substancji (również po przemyciu chloroformem i heroiną) ogrzewa się do wrzenia z wodą, schładza i dodaje kilka kropli 0,01 % roztworu jodu. Pojawiające się niebieskie zabarwienie wskazuje na obecność sorbentów jodu. Jeśli składają się one ze skrobi, cząsteczki substancji rozpuszczają się po podgrzaniu, tworząc opalizujący roztwór. Na przykład w obecności mąki nie obserwuje się rozpuszczalności; w obecności zbóż lub żywności dla niemowląt cząsteczki substancji pęcznieją, stają się kruche, ale nie rozpuszczają się. Badanie mikroskopowe przygotowanych preparatów (powiększenie >200 razy) ujawnia ziarna skrobi odpowiednich gatunków.
2. Zanieczyszczenia substancji jodosorbujących. W celu ich wykrycia część substancji (również po przemyciu chloroformem i heroiną) ogrzewa się do wrzenia z wodą, schładza i dodaje kilka kropli 0,01 % roztworu jodu. Pojawiające się niebieskie zabarwienie wskazuje na obecność sorbentów jodu. Jeśli składają się one ze skrobi, cząsteczki substancji rozpuszczają się po podgrzaniu, tworząc opalizujący roztwór. Na przykład w obecności mąki nie obserwuje się rozpuszczalności; w obecności zbóż lub żywności dla niemowląt cząsteczki substancji pęcznieją, stają się kruche, ale nie rozpuszczają się. Badanie mikroskopowe przygotowanych preparatów (powiększenie >200 razy) ujawnia ziarna skrobi odpowiednich gatunków.
Do TLC heroiny używamy następujących układów rozpuszczalników:
- benzen - etanol - dietyloamina (9:1:1);
- chloroform - toluen - aceton - etanol (30:10:5:5), w komorze nasyconej parami amoniaku;
- octan etylu - metanol - amoniak 25% (85:10:5) (o/o).
Jako fazę stacjonarną stosuje się płytki z 0,25 mm warstwą żelu krzemionkowego ("Kieselgel 60 F254", "Silufol UV254" itp.).
Wykrywanie: 1) światło UV; 2) odczynnik Marky'ego; 3) odczynnik Dragendorfa (płytki Silufol nie nadają się do światła UV, ponieważ zawierają skrobię jako spoiwo).
Aby wykonać chromatografię w obecności zanieczyszczeń, na płytce należy umieścić 2-3 próbki badanej substancji i jedną próbkę odpowiednich "świadków". Po rozdzieleniu płytkę ocenia się w świetle UV o długości fali 254 i 366 nm, aby oznaczyć plamy. Chromatogram ujawnia heroinę, niektóre zanieczyszczenia technologiczne i plamy wypełniaczy zidentyfikowane przez wartość Rf odpowiedniego "świadka"[6].
Następnie płytkę poddaje się działaniu odczynników wywołujących. Podczas traktowania odczynnikiem Marky, plamki heroiny, domieszki technologiczne monoacetylomorfiny, morfiny, acetylokodeiny w postaci plamek koloru czerwonego i niebiesko-fioletowego; difenhydramina w postaci żółtej plamki, której kolor zmienia się na ciemnożółty i brązowy w zależności od jej ilościowej zawartości. Kwas acetylosalicylowy ujawnia się w postaci różowej plamy, która nasila się z czasem. Należy pamiętać, że kwas acetylosalicylowy może być stosowany jako samodzielne zanieczyszczenie lub zawarty w tabletkach. Kwas acetylosalicylowy jest również dobrze wykrywany jako fioletowa plama przez 5% roztwór chlorku tlenku żelaza. Tabletki Pentalgin zawierają kodeinę, która jest wykrywana przez odczynnik Markeya jako niebiesko-fioletowe zabarwienie. Podczas wykrywania kodeiny i oceny tego znaku (technologicznego lub wprowadzonego) konieczne jest przejście od ogólnego składu substancji i obecności innych składników.
Inne próbki są traktowane odpowiednimi odczynnikami przez strefę, osłaniając resztę płytki szkłem. Po pokazaniu z roztworem chlorku tlenku żelaza, analgin ujawnia się jako fioletowa plama, której zabarwienie zmienia się na czerwonawo-brązowe, a następnie staje się blade.
Inne próbki są traktowane odpowiednimi odczynnikami strefowo, osłaniając resztę płytki szkłem. Roztwór tlenku żelaza ujawnia analginę jako fioletową plamę, która zmienia kolor na czerwonawo-brązowy, a następnie staje się blada.
Kofeina jest wykrywalna na chromatogramie w świetle UV i może być również wykryta za pomocą zmodyfikowanego przez Mouliniera odczynnika Dragendorffa, a następnie wzmocniona przez traktowanie 17% roztworem kwasu siarkowego.
Fenobarbital może być wykryty na chromatogramie przez suszenie płytki w strumieniu gorącego powietrza w świetle UV o natężeniu 254 lub przez traktowanie chromatogramu odczynnikiem rtęciowo-difenylokarbazonowym lub przez traktowanie go 1% roztworem azotanu kobaltu w absolutnym etanolu, a następnie parą amoniaku.
Paracetamol na chromatogramie ujawnia stężony kwas azotowy (żółte zabarwienie o różnej intensywności, w zależności od ilości) lub 10% roztwór chlorku tlenku żelaza w 1% kwasie solnym (niebiesko-fioletowe zabarwienie). W obecności niewielkich ilości paracetamol jest wykrywalny tylko w świetle UV.
Fosforan chlorochiny jest wykrywany w świetle UV przy 254 i 366 nm przez intensywną niebiesko-liliową luminescencję oraz przez roztwór dwuchromianu potasu w kwasie siarkowym (1 kropla 1% roztworu dwuchromianu potasu jest dodawana do 2 ml stężonego kwasu siarkowego). Butadien jest również wykrywany za pomocą tego samego odczynnika.
Ponadto, w razie potrzeby, heroina i zanieczyszczenia są oznaczane ilościowo metodą chromatografii gazowo-cieczowej lub innymi dostępnymi metodami.
- benzen - etanol - dietyloamina (9:1:1);
- chloroform - toluen - aceton - etanol (30:10:5:5), w komorze nasyconej parami amoniaku;
- octan etylu - metanol - amoniak 25% (85:10:5) (o/o).
Jako fazę stacjonarną stosuje się płytki z 0,25 mm warstwą żelu krzemionkowego ("Kieselgel 60 F254", "Silufol UV254" itp.).
Wykrywanie: 1) światło UV; 2) odczynnik Marky'ego; 3) odczynnik Dragendorfa (płytki Silufol nie nadają się do światła UV, ponieważ zawierają skrobię jako spoiwo).
Aby wykonać chromatografię w obecności zanieczyszczeń, na płytce należy umieścić 2-3 próbki badanej substancji i jedną próbkę odpowiednich "świadków". Po rozdzieleniu płytkę ocenia się w świetle UV o długości fali 254 i 366 nm, aby oznaczyć plamy. Chromatogram ujawnia heroinę, niektóre zanieczyszczenia technologiczne i plamy wypełniaczy zidentyfikowane przez wartość Rf odpowiedniego "świadka"[6].
Następnie płytkę poddaje się działaniu odczynników wywołujących. Podczas traktowania odczynnikiem Marky, plamki heroiny, domieszki technologiczne monoacetylomorfiny, morfiny, acetylokodeiny w postaci plamek koloru czerwonego i niebiesko-fioletowego; difenhydramina w postaci żółtej plamki, której kolor zmienia się na ciemnożółty i brązowy w zależności od jej ilościowej zawartości. Kwas acetylosalicylowy ujawnia się w postaci różowej plamy, która nasila się z czasem. Należy pamiętać, że kwas acetylosalicylowy może być stosowany jako samodzielne zanieczyszczenie lub zawarty w tabletkach. Kwas acetylosalicylowy jest również dobrze wykrywany jako fioletowa plama przez 5% roztwór chlorku tlenku żelaza. Tabletki Pentalgin zawierają kodeinę, która jest wykrywana przez odczynnik Markeya jako niebiesko-fioletowe zabarwienie. Podczas wykrywania kodeiny i oceny tego znaku (technologicznego lub wprowadzonego) konieczne jest przejście od ogólnego składu substancji i obecności innych składników.
Inne próbki są traktowane odpowiednimi odczynnikami przez strefę, osłaniając resztę płytki szkłem. Po pokazaniu z roztworem chlorku tlenku żelaza, analgin ujawnia się jako fioletowa plama, której zabarwienie zmienia się na czerwonawo-brązowe, a następnie staje się blade.
Inne próbki są traktowane odpowiednimi odczynnikami strefowo, osłaniając resztę płytki szkłem. Roztwór tlenku żelaza ujawnia analginę jako fioletową plamę, która zmienia kolor na czerwonawo-brązowy, a następnie staje się blada.
Kofeina jest wykrywalna na chromatogramie w świetle UV i może być również wykryta za pomocą zmodyfikowanego przez Mouliniera odczynnika Dragendorffa, a następnie wzmocniona przez traktowanie 17% roztworem kwasu siarkowego.
Fenobarbital może być wykryty na chromatogramie przez suszenie płytki w strumieniu gorącego powietrza w świetle UV o natężeniu 254 lub przez traktowanie chromatogramu odczynnikiem rtęciowo-difenylokarbazonowym lub przez traktowanie go 1% roztworem azotanu kobaltu w absolutnym etanolu, a następnie parą amoniaku.
Paracetamol na chromatogramie ujawnia stężony kwas azotowy (żółte zabarwienie o różnej intensywności, w zależności od ilości) lub 10% roztwór chlorku tlenku żelaza w 1% kwasie solnym (niebiesko-fioletowe zabarwienie). W obecności niewielkich ilości paracetamol jest wykrywalny tylko w świetle UV.
Fosforan chlorochiny jest wykrywany w świetle UV przy 254 i 366 nm przez intensywną niebiesko-liliową luminescencję oraz przez roztwór dwuchromianu potasu w kwasie siarkowym (1 kropla 1% roztworu dwuchromianu potasu jest dodawana do 2 ml stężonego kwasu siarkowego). Butadien jest również wykrywany za pomocą tego samego odczynnika.
Ponadto, w razie potrzeby, heroina i zanieczyszczenia są oznaczane ilościowo metodą chromatografii gazowo-cieczowej lub innymi dostępnymi metodami.
Last edited by a moderator: