Wprowadzenie
W ostatnich latach dramatycznie wzrosła produkcja narkotyków syntetycznych, takich jak ecstasy, amfetamina i inne stymulanty typu amfetaminy. Chociaż liczba podziemnych laboratoriów wykrytych w Unii Europejskiej ustabilizowała się, profesjonalizm i zdolności produkcyjne takich miejsc znacznie wzrosły, nie tylko w zakresie produkcji narkotyków syntetycznych, ale także w produkcji prekursorów i reduktorów. Lek syntetyczny jest produktem końcowym procesu chemicznego, na co wskazuje słowo "synteza" oznaczające: Reakcja pomiędzy dwoma lub więcej związkami chemicznymi. Leki syntetyczne są zatem produktami chemicznymi zależnymi od chemikaliów wymaganych do ich produkcji lub dostępności takich chemikaliów. Legalne procesy chemiczne są przeprowadzane w specjalnie stworzonych środowiskach, takich jak fabryki chemiczne, przy użyciu wysoce wyrafinowanego sprzętu, czystych chemikaliów i niezbędnej wiedzy chemicznej, gdzie nawet wtedy odpady chemiczne będą nieuniknionym produktem ubocznym. Podczas produkcji narkotyków syntetycznych powstają ogromne ilości odpadów.
Produkcja 1 kg amfetaminy lub ecstasy, w zależności od zastosowanej metody produkcji, spowoduje powstanie od 5 do 20 litrów odpadów (tj. synteza Leuckarta wytwarza więcej odpadów niż aminowanie redukcyjne). Ponadto, podczas określonych etapów procesu produkcyjnego, pewne ilości rozpuszczalników będą parować, zanieczyszczając w ten sposób atmosferę. Odpady chemiczne to połączenie użytych chemikaliów, produktów ubocznych i produktów końcowych. Ponieważ w produkcji leków syntetycznych można stosować ponad 200 różnych substancji chemicznych, powstałe odpady będą się znacznie różnić pod względem zawartości i niebezpiecznych właściwości, takich jak łatwopalność, wybuchowość, toksyczność, korozyjność, utlenianie, substancje rakotwórcze i inne.
Produkcja 1 kg amfetaminy lub ecstasy, w zależności od zastosowanej metody produkcji, spowoduje powstanie od 5 do 20 litrów odpadów (tj. synteza Leuckarta wytwarza więcej odpadów niż aminowanie redukcyjne). Ponadto, podczas określonych etapów procesu produkcyjnego, pewne ilości rozpuszczalników będą parować, zanieczyszczając w ten sposób atmosferę. Odpady chemiczne to połączenie użytych chemikaliów, produktów ubocznych i produktów końcowych. Ponieważ w produkcji leków syntetycznych można stosować ponad 200 różnych substancji chemicznych, powstałe odpady będą się znacznie różnić pod względem zawartości i niebezpiecznych właściwości, takich jak łatwopalność, wybuchowość, toksyczność, korozyjność, utlenianie, substancje rakotwórcze i inne.
"Jakość" odpadów będzie się różnić w zależności od następujących okoliczności:
- Stosowanych procesów produkcyjnych.
- Jakość stosowanych chemikaliów i sprzętu.
- Wiedza i względna skuteczność chemika i jego metod.
- Stosunek mieszanki chemicznej; tj. jeśli do procesu dodana zostanie nadmierna ilość substancji chemicznej, nadwyżka zostanie przekształcona w odpady chemiczne, które muszą zostać usunięte.
- Mieszanina różnych produktów odpadowych; tj. poszczególne etapy produkcji skutkują różnymi odpadami, które mogą być mieszane i przechowywane razem.
Rodzaje odpadów laboratoryjnych
W większości przypadków odpady chemiczne zawierają jedną lub więcej z następujących substancji chemicznych:Ciała stałe
Ten rodzaj odpadów laboratoryjnych obejmuje opakowania stałe (papier, plastik), uszkodzone szkło.Ciecze
Ten rodzaj odpadów laboratoryjnych jest powszechnie wytwarzany po syntezie leków. Różne rozpuszczalniki, takie jak aceton, eter, metanol, izopropanol, formamid toluenu, amoniak; kwasy: siarkowy, chlorowodorowy, fosforowy itp.Masy
Żużle, soda kaustyczna, pozostałości benzylometyloketonu, piperonylometyloketonu, izosafrolu itp.Gazowe
Odpady gazowe, takie jak NO2, HCl, Cl2, Br2, opary rozpuszczalników, opary Hg mogą być usuwane za pomocą dobrej wentylacji z filtrem (wyciąg, wyciąg).Odzysk rozpuszczalników
Odzyskiwanie rozpuszczalników jest formą redukcji odpadów. Odzysk rozpuszczalników w trakcie procesu jest szeroko stosowany jako alternatywa dla wymiany rozpuszczalników w celu zmniejszenia ilości wytwarzanych odpadów. Jest on atrakcyjny, podobnie jak kontrola zanieczyszczeń na końcu rury, ponieważ wymaga niewielkich zmian w istniejących procesach. Dostępność sprzętu odpowiedniego dla małych operacji, zwłaszcza operacji wsadowych, sprawia, że odzyskiwanie rozpuszczalników w procesie jest ekonomicznie korzystniejsze niż zastępowanie surowców. Dostępne na rynku urządzenia do odzyskiwania rozpuszczalników obejmują:
- Destylacja i kondensacja mogą być stosowane do oddzielania i odzyskiwania rozpuszczalnika z innych cieczy. Wydajność usuwania może być bardzo wysoka przy użyciu tego procesu i może być stosowana zarówno do mieszanin rozpuszczalników, jak i pojedynczych rozpuszczalników. Jest to najskuteczniejsza metoda dla laboratoriów produkujących leki. Do tej procedury należy użyć odłączonego aparatu destylacyjnego. Procedura ta pozwala zaoszczędzić dużo rozpuszczalnika i pieniędzy.
- Adsorpcja rozpuszczalnika przez węgiel, usunięcie rozpuszczalnika za pomocą pary i oddzielenie rozpuszczalnika w celu ponownego użycia w operacji. Węgiel musi być regenerowany, wymagane są dwie lub więcej jednostek, aby utrzymać ciągłość operacji. Problemem może być tworzenie się kwasu chlorowego z chlorowanych rozpuszczalników, zatykanie złoża węgla przez cząstki stałe oraz gromadzenie się niektórych lotnych związków organicznych na węglu i korozja. Można również dodać węgiel aktywny do rozpuszczalnika lub mieszanki rozpuszczalników przed destylacją, aby oczyścić je z niektórych rozpuszczonych substancji (w tym przypadku należy użyć węgla aktywnego jeden raz).
- Rozpuszczenie rozpuszczalnika w innym materiale, takim jak płuczka. Rozpuszczalniki muszą być następnie odzyskane z powstałego roztworu poprzez destylację, ale skuteczność usuwania często nie jest wysoka przy użyciu tej metody.
Przechowywanie odpadów chemicznych
Odpady chemiczne są zazwyczaj przechowywane w starych kanistrach, beczkach i innych pojemnikach. Każdy pojemnik używany do przechowywania odpadów niebezpiecznych musi być w dobrym stanie (szczelne pokrywy, brak przewodów, brak korozji, brak rdzy, pęknięć lub poważnych wgnieceń). Pojemnik do zbiórki odpadów musi być oznakowany natychmiast po rozpoczęciu zbiórki. Pojemnik musi być opatrzony etykietą zawierającą co najmniej pełną, prawidłową nazwę chemiczną zawartego w nim materiału oraz sformułowanie wskazujące, czy chemikalia są używane, zużyte, nadmiarowe itp. Jeśli pojemnik jest mieszaniną chemikaliów, musi być oznakowany nazwami wszystkich składników mieszaniny. Należy upewnić się, że pojemnik jest kompatybilny z odpadami chemicznymi. Należy używać pojemników wykonanych lub wyłożonych materiałami, które nie wchodzą w reakcje z odpadami niebezpiecznymi i są z nimi kompatybilne. Poniższa tabela przedstawia ogólne kategorie chemikaliów i kompatybilne typy pojemników.Kategoria chemiczna - typ pojemnika
Kwasy mineralne - tworzywo sztuczne
Zasady - tworzywo sztuczne
Utleniacze - szkło
Substancje organiczne, w tym kwas octowy - szkło
Kwasy mineralne - tworzywo sztuczne
Zasady - tworzywo sztuczne
Utleniacze - szkło
Substancje organiczne, w tym kwas octowy - szkło
Pojemniki na odpady muszą być zawsze zamknięte, chyba że są napełniane. NIE pozostawiać lejków w pojemnikach. NIE umieszczaj żadnych typów fiolek wewnątrz pojemnika na odpady. Istnieje oddzielny pojemnik na odpady szklane i ostre narzędzia. Do pojemników na odpady można wyrzucać wyłącznie odpady chemiczne. Nie należy gromadzić nadmiernej ilości odpadów w obszarze roboczym. W laboratorium NIE powinien znajdować się więcej niż jeden pojemnik na każdy rodzaj odpadów. Należy upewnić się, że pojemniki w obszarze przechowywania odpadów nie przeciekają. Należy rozważyć zastosowanie dodatkowego zabezpieczenia, takiego jak taca lub większy pojemnik, aby zapobiec ewentualnemu rozlaniu lub wyciekowi z pojemników na odpady. Podobnie jak w przypadku przechowywania chemikaliów w laboratorium lub miejscu pracy, należy segregować pojemniki zgodnie z rodzajem odpadów. Odpady chemiczne, które są niekompatybilne, nie powinny być przechowywane razem. Jeśli odpady te muszą być przechowywane w tym samym obszarze, należy je fizycznie oddzielić, aby zapobiec wzajemnemu kontaktowi materiałów w przypadku wycieku lub rozlania.
NIGDY nie należy przechowywać następujących rodzajów odpadów blisko siebie.
- Substancje organiczne i kwasy
- Związki cyjanku, siarczku lub arsenu i kwasy
- Metale alkaliczne lub metale ziem alkalicznych, alkilolit itp. i odpady wodne
- Sproszkowane lub reaktywne metale (na przykład Mg) i materiały palne
- Rtęć lub srebro i związki zawierające amon
Stłuczka szklana jest zwykle gromadzona w kartonowych pudełkach wyłożonych plastikiem w celu składowania. Ze względu na zanieczyszczenie często nie nadają się one do recyklingu. Odpady rtęci elementarnej, zużyte kwasy i zasady mogą być zbierane oddzielnie w celu recyklingu.
Utylizacja odpadów chemicznych
Istnieje kilka sposobów.
- Obróbka termiczna: spalanie lub piroliza (przeprowadzana bez dostępu tlenu). Stosowane są spalarnie odpadów. Alternatywy obejmują autoklawowanie, gotowanie na parze i kuchenki mikrofalowe, aby zminimalizować szkody dla środowiska spowodowane uwalnianiem substancji niebezpiecznych.
- Neutralizacja odpadów laboratoryjnych w miejscu ich powstawania.
- Destylacja stosowana w celu późniejszego wykorzystania (rozpuszczalniki).
- Recykling - na przykład neutralizacja chemiczna (kwasy, zasady).
- Zakopywanie na składowiskach odpadów.
Niewinne odpady wodne (takie jak roztwory chlorku sodu) mogą być wylewane do zlewu. Niektóre chemikalia są spłukiwane nadmiarem wody. Obejmuje to stężone i rozcieńczone kwasy i zasady, nieszkodliwe rozpuszczalne sole nieorganiczne (wszystkie środki suszące), alkohole zawierające sole, roztwory podchlorynu, drobną (klasy tlc) krzemionkę i tlenek glinu. Odpady wodne zawierające związki toksyczne są zbierane oddzielnie.
Nie usuwaj kwaśnych odpadów bezpośrednio do kanalizacji. Rozcieńczyć wodą z kranu i wlać do plastikowego pojemnika zawierającego wióry marmurowe. Rozcieńczanie jest ułatwione przez uruchomienie wody z kranu w tym samym czasie co kwas (lub zasada). Na przykład kran działający z prędkością 1 litra na minutę powoduje rozcieńczenie 1 litra stężonego kwasu w stosunku 1:10 w ciągu 10 minut. Kwaśny roztwór po wejściu w kontakt z marmurowymi wiórami zneutralizuje je po rozcieńczeniu, a płyn spłynie do zewnętrznego pojemnika, który ma dodatkowe odpływy, przez które płyn spłynie do odpływu zlewu i do kanalizacji. W laboratorium wiadro to nazywane jest "wiadrem neutralizacyjnym". Rozcieńczanie i neutralizacja w zlewie ułatwia usuwanie kwaśnych roztworów.
Nie usuwaj kwaśnych odpadów bezpośrednio do kanalizacji. Rozcieńczyć wodą z kranu i wlać do plastikowego pojemnika zawierającego wióry marmurowe. Rozcieńczanie jest ułatwione przez uruchomienie wody z kranu w tym samym czasie co kwas (lub zasada). Na przykład kran działający z prędkością 1 litra na minutę powoduje rozcieńczenie 1 litra stężonego kwasu w stosunku 1:10 w ciągu 10 minut. Kwaśny roztwór po wejściu w kontakt z marmurowymi wiórami zneutralizuje je po rozcieńczeniu, a płyn spłynie do zewnętrznego pojemnika, który ma dodatkowe odpływy, przez które płyn spłynie do odpływu zlewu i do kanalizacji. W laboratorium wiadro to nazywane jest "wiadrem neutralizacyjnym". Rozcieńczanie i neutralizacja w zlewie ułatwia usuwanie kwaśnych roztworów.
Etapy:
1. Gromadzenie odpadów w laboratorium.
2. Segregacja odpadów według typu. Część odpadów, które można wylać do zlewu, jest neutralizowana i wylewana do zlewu. Część, której nie można zneutralizować lub wylać do zlewu (niemieszające się rozpuszczalniki, odpady stałe itp. patrz wyżej), jest spalana lub składowana.
3. Dostarczenie do miejsca zakopania/zniszczenia.
Należy unikać przedostawania się zanieczyszczeń do gleby i wód gruntowych. Należy zadbać o staranne odizolowanie od nich miejsca pochówku, jak pokazano na rysunku, lub w jego pobliżu.
2. Segregacja odpadów według typu. Część odpadów, które można wylać do zlewu, jest neutralizowana i wylewana do zlewu. Część, której nie można zneutralizować lub wylać do zlewu (niemieszające się rozpuszczalniki, odpady stałe itp. patrz wyżej), jest spalana lub składowana.
3. Dostarczenie do miejsca zakopania/zniszczenia.
Należy unikać przedostawania się zanieczyszczeń do gleby i wód gruntowych. Należy zadbać o staranne odizolowanie od nich miejsca pochówku, jak pokazano na rysunku, lub w jego pobliżu.
Spalanie odpadów
Do spalania odpadów można użyć małej i niedrogiej przenośnej spalarni wsadowej. Podwójne elektryczne dmuchawy 110 V o dużej prędkości tworzą cyklon intensywnego ciepła generujący temperatury wystarczająco wysokie, aby spalanie było czyste i wolne od dymu! Może być używana z paliwem lub bez. W przypadku suchych ładunków, które wspomagają spalanie, spala odpady z niesamowitą wydajnością. W przypadku ładunków o zawartości wilgoci powyżej 15%, unikalny opcjonalny system wtrysku paliwa umożliwia spalanie szerokiej gamy odpadów i materiałów odpadowych. Spalanie jest tak kompletne, że objętość materiałów zmniejsza się średnio do 3% popiołu. Przenośny i wygodny, można go łatwo przechowywać, a po zakończeniu pracy zwinąć.
W przypadku braku pieniędzy lub odpadów, można użyć zwykłej starej beczki z otworem w dnie. Wadą tej metody jest ilość oparów. Niemniej jednak można ją przenieść w bezpieczne miejsce, aby spalić odpady.
Podsumowanie
Usuwanie odpadów jest istotnym etapem podziemnego laboratorium. Niektóre błędy mogą prowadzić do aresztowania i utraty wszystkiego. Należy zadbać o terminowe usuwanie odpadów. Zdecydowanie zalecam odzyskiwanie rozpuszczalników poprzez destylację, ponieważ zmniejsza to koszt produktu i zwiększa korzyści. Chociaż do destylacji rozpuszczalników odpadowych trzeba kupić kilka rzeczy, w dłuższej perspektywie przyniesie to duże korzyści i zmniejszy ilość odpadów w produkcji produktu.
Last edited by a moderator:
