Wprowadzenie
Twój produkt metamfetaminy jest dziwny i zdecydowałeś się przeprowadzić eksperymenty z testowaniem zanieczyszczeń i domieszek, aby dowiedzieć się, czy można go bezpiecznie używać. Następnie otwierasz ten artykuł i używasz go jako przewodnika do eksperymentowania. Zawiera onlistę manipulacji z produktem metamfetaminy, krótki opis produktów i przydatne informacje do testów domowych.
Formy
W temperaturze pokojowej wolna baza metamfetaminy jest klarowną i bezbarwną cieczą o zapachu charakterystycznym dla liści geranium. Z kolei sól chlorowodorku metamfetaminy jest bezwonna i ma gorzki smak. Ma temperaturę topnienia między 170 a 175 °C (338 a 347 °F) i w temperaturze pokojowej występuje jako białe półprzezroczyste kryształy lub biały krystaliczny proszek. Może być również sprzedawana jako biały proszek z lekkim beżowym odcieniem. Sproszkowana metamfetamina jest solą chlorowodorkową, która jest silnie higroskopijna (szybko absorbuje wodę z powietrza). Sól HCl nadaje się do palenia. Kryształowa metamfetamina "Kryształowa metamfetamina" lub "lód" odnoszą się do metamfetaminy w postaci kryształów. Metamfetamina nadaje się do palenia w normalnej postaci HCL, ale poświęcenie czasu na wyhodowanie jej w kryształy ułatwia jej palenie. Metamfetamina w postaci widocznych kryształów (a nie proszku) jest prawdopodobnie stosunkowo czysta, ponieważ trudno jest wyhodować kryształy z nieczystego materiału. Wolna baza metamfetaminy to olej, który jest rzadkością na ulicy.
amfetamina
Stereoizomery i farmakokinetyka
Metamfetamina jest związkiem chiralnym z dwoma enancjomerami, dekstrometamfetaminą i lewometamfetaminą. Metamfetamina i amfetamina mają centrum chiralne, a narkotyki mogą być nadużywane jako pojedyncze izomery lub mieszanina, w zależności od produktu narkotykowego lub źródła. Aby zmniejszyć nadużywanie metamfetaminy, wiele prekursorów jest obecnie substancjami kontrolowanymi, w tym pseudoefedryna. Chociaż d-metamfetamina jest izomerem, który jest zwykle nadużywany, inne ścieżki syntetyczne poprzez nieuregulowane prekursory mogą być wykorzystywane do produkcji racemicznej i l-metamfetaminy. W Stanach Zjednoczonych nielegalna metamfetamina jest dystrybuowana głównie jako izomer d. To, czy napotkamy czysty izomer, czy mieszaninę racemiczną, zależy od syntezy stosowanej przez nielegalnych producentów (zwykle określanych jako tajne laboratoria). To z kolei jest kontrolowane przez dostępność prekursorów.
Racemiczna metamfetamina ma działanie podobne do czystej d-metamfetaminy, co sugeruje, że ta forma narkotyku ma potencjał nadużywania podobny do d-metamfetaminy. W przeciwieństwie do tego, chociaż l-metamfetamina jest psychoaktywna, sam ten izomer generalnie wywołuje mniej przyjemnych efektów niż dawki zawierające d-metamfetaminę. T½ dla l-metamfetaminy jest nieco dłuższy niż dla d-metamfetaminy (około 13-15 godzin w porównaniu do 10-11 godzin po wstrzyknięciu dożylnym). Dłuższy okres półtrwania (eliminacji) l-metamfetaminy prawdopodobnie wyjaśnia różnicę w klirensie enancjomerów po racemacie, ponieważ objętości dystrybucji są podobne, a klirens różnił się tylko po podaniu racematu.
Farmakokinetyka enancjomerów metamfetaminy jest podobna, ale istnieją znaczne różnice farmakodynamiczne między izomerami. Przy wysokich dawkach odurzenie l-metamfetaminą jest podobne do odurzenia d-metamfetaminą, ale efekty psychodynamiczne są krótsze i mniej pożądane przez osoby nadużywające.
Racemiczna metamfetamina ma działanie podobne do czystej d-metamfetaminy, co sugeruje, że ta forma narkotyku ma potencjał nadużywania podobny do d-metamfetaminy. W przeciwieństwie do tego, chociaż l-metamfetamina jest psychoaktywna, sam ten izomer generalnie wywołuje mniej przyjemnych efektów niż dawki zawierające d-metamfetaminę. T½ dla l-metamfetaminy jest nieco dłuższy niż dla d-metamfetaminy (około 13-15 godzin w porównaniu do 10-11 godzin po wstrzyknięciu dożylnym). Dłuższy okres półtrwania (eliminacji) l-metamfetaminy prawdopodobnie wyjaśnia różnicę w klirensie enancjomerów po racemacie, ponieważ objętości dystrybucji są podobne, a klirens różnił się tylko po podaniu racematu.
Farmakokinetyka enancjomerów metamfetaminy jest podobna, ale istnieją znaczne różnice farmakodynamiczne między izomerami. Przy wysokich dawkach odurzenie l-metamfetaminą jest podobne do odurzenia d-metamfetaminą, ale efekty psychodynamiczne są krótsze i mniej pożądane przez osoby nadużywające.
Możliwe produkty uboczne i substancje fałszujące
Bardzo częstym dodatkiem do metamfetaminy jest kofeina, ponieważ substancja ta stymuluje ośrodkowy układ nerwowy z krótkim efektem podobnym do metamfetaminy i amfy. Takie nootropy jak cynaryzyna i piracetam mogą być wykrywane w mieszaninie z metamfetaminą. Ponadto met. (metamfetamina) często można zastąpić amfetaminą, analogami a-PVP, które mają podobne działanie stymulujące. Metadon, MDMA, MDA, fentanyl, ketamina, lidokaina, C-x, pochodne 4-MMC lub PMA mogą być sprzedawane w mieszaninie lub zamiast metamfetaminy. Ponieważ niepodstawiony benzaldehyd jest trudny do uzyskania, istnieją substytuty podstawionych benzaldehydów, na przykład 2-fluorobenzaldehyd, a zatem zamiast metamfetaminy można uzyskać 2- lub 4-fluorometamfetaminę. Niektóre leki, takie jak noramidopiryna, aspiryna lub metamizol sodowy mogą być również dodawane. Oprócz domieszek, metamfetamina uliczna może mieć w składzie typowe produkty uboczne, takie jak N, N,a-trimetylobenzenoetanamina; N-metylobenzenoacetamid; N,a,a'-trimetylodifenyloamina; N-benzylo-a-metylofenyloetyloamina; 1,3-difenylo-2-(metyloamino)propanol itp.
Algorytm postępowania
1. Po pierwsze, musisz zapewnić wizualne sprawdzenie swoich rzeczy. Jeśli produkt ma inny kolor niż półprzezroczyste białe kryształy lub biały proszek z lekkim beżowym odcieniem, prawdopodobnie ma pewne zanieczyszczenia organiczne lub nieorganiczne, które mogą zmienić kolor. Każdy inny kolor będzie oznaczał zanieczyszczony lub podmieniony produkt.
2. Po drugie, przeprowadź prosty eksperyment z rozpuszczaniem produktu w wodzie. Rozpuść 100 mg (100 mg wystarczy, ale więcej jest lepsze) próbki amfetaminy w 10 ml wody o temperaturze pokojowej. Jeśli próbka dobrze się rozpuszcza, oznacza to, że prawdopodobnie mamy do czynienia z czystym narkotykiem. Ważne: zmiel gęste grudki proszku przed eksperymentem, w osadzie mogą powstać małe grudki.
2. Po drugie, przeprowadź prosty eksperyment z rozpuszczaniem produktu w wodzie. Rozpuść 100 mg (100 mg wystarczy, ale więcej jest lepsze) próbki amfetaminy w 10 ml wody o temperaturze pokojowej. Jeśli próbka dobrze się rozpuszcza, oznacza to, że prawdopodobnie mamy do czynienia z czystym narkotykiem. Ważne: zmiel gęste grudki proszku przed eksperymentem, w osadzie mogą powstać małe grudki.
Należy zinterpretować wyniki eksperymentu rozpuszczania. Jeśli produkt jest całkowicie nierozpuszczalny lub rozpuszcza się częściowo, może to być spowodowane dodatkiem kofeiny. Istnieją linki do prostych eksperymentów do oznaczania kofeiny w proszku amfetaminy za pomocą odczynnika Wagnera oraz roztworu kwasu azotowego i amoniaku.
feiny
3. Po trzecie, potwierdź zgodność produktu z met. za pomocą testów LF (zestawy do testowania narkotyków). Otrzymasz jasny wynik na temat swojej substancji i domieszkowanej substancji odurzającej (jeśli ma miejsce), a testy te pomogą wybrać następny krok. W pierwszej kolejności weź paski testowe na amfetaminę i MDA. Sprawdź również swoje substancje pod kątem innych narkotyków, takich jak a-PVP, mefedron, metadon, fentanyl (najpopularniejszy rząd) i tak dalej (patrz Możliwe produkty uboczne i substancje fałszujące powyżej).
4. Po czwarte, sprawdź pH roztworu met. Roztwór z kroku 2. Proszek metamfetaminy może być zanieczyszczony organicznymi kwasami proszkowymi (askorbinowy, cytrynowy itp.), organicznymi zasadami proszkowymi (nowokaina, lidokaina, kofeina itp.). "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS" dokładnie opisuje metodę ich oznaczania.
5. Bardzo przydatną metodą sprawdzania met. jest "Odczynniki do testowania narkotyków". Metoda ta pomaga określić rodzaj domieszek. Niektóre instrukcje przedstawione poniżej opisują procedury sprawdzania i wyjaśniają wyniki. Można tam znaleźć metody syntezy odczynników.
Odczynniki można podzielić na pierwotne i wtórne. Odczynniki pierwotne reagują z oczekiwaną substancją, podczas gdy wtórne powodują żywą zmianę koloru z domieszką. Oto kilka najważniejszych.
4. Po czwarte, sprawdź pH roztworu met. Roztwór z kroku 2. Proszek metamfetaminy może być zanieczyszczony organicznymi kwasami proszkowymi (askorbinowy, cytrynowy itp.), organicznymi zasadami proszkowymi (nowokaina, lidokaina, kofeina itp.). "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS" dokładnie opisuje metodę ich oznaczania.
5. Bardzo przydatną metodą sprawdzania met. jest "Odczynniki do testowania narkotyków". Metoda ta pomaga określić rodzaj domieszek. Niektóre instrukcje przedstawione poniżej opisują procedury sprawdzania i wyjaśniają wyniki. Można tam znaleźć metody syntezy odczynników.
Odczynniki można podzielić na pierwotne i wtórne. Odczynniki pierwotne reagują z oczekiwaną substancją, podczas gdy wtórne powodują żywą zmianę koloru z domieszką. Oto kilka najważniejszych.
- Marquis - test pierwotny dla większości proszków, test wtórny dla kokainy, ketaminy, mefedronu.
- Mecke - podstawowy test dla większości proszków, dodatkowy test dla kokainy, ketaminy, mefedronu.
- Mandelin - główny test na opiaty, MDxx.
- Simon's - główny test na aminy drugorzędowe, np. MDMA, metaamfetaminę, mefedron, metylon lub PMMA.
- Robadope - główny test na aminy pierwszorzędowe, np. MDA, amfetaminę lub PMA.
Odczynnik Marquis jest głównym testem na metamfetaminę/amfetaminę i powoduje silną zmianę koloru na pomarańczowy, który zanika do ciemnobrązowego. Odczynnik Mecke jest kolejnym podstawowym testem potwierdzającym obecność metamfetaminy lub amfetaminy. Simon's i Robadope są przydatne zarówno do potwierdzenia obecności met/amfetaminy, jak i wykrywania amin pierwszorzędowych (2C-x, amfetamina, MDA, P MA) w aminach drugorzędowych (meta, MDM A, PMMA, pochodne mefedronu).
Umieść próbkę metamfetaminy (kilka kryształków) na małej białej/bezbarwnej płytce lub szalce Petriego. Otrzymasz wynik testu z odczynnikami Marquis, Mecke i Mandelin wnastępujący sposób
- Jeśli dadzą one odpowiednio kolor pomarańczowy, brak reakcji i kolor zielony (patrz zdjęcia powyżej), oznacza to, że jest to prawdopodobnie czysta metamfetamina lub amfetamina. Dodanie odczynnika Simonaujawnia przynależność do konkretnej substancji. Próbka metamfetaminy zmieni kolor z białego na niebieski. Amfetamina nie daje żadnej reakcji.
- Jeśli te odczynniki nie dają żadnej reakcji, oznacza to, że próbka prawdopodobnie jest a-PVP.
- Jeśli reakcja z odczynnikiem Marquis daje reakcjęfioletową do czarnej, odczynnik Mecke daje reakcję zielonkawo-czarną, a odczynnik Mandelin daje reakcję czarną, oznacza to, że próbka zawiera MDA/MDE lub MDMA.
Wypróbuj odczynniki drugorzędowe. Odczynniki wtórnepowodują żywą zmianę koloru z substancją zafałszowującą, ale nie z oczekiwaną substancją.
Odczynnikwtórny testuje metamfetaminę/amfetaminę.
Odczynnikwtórny testuje metamfetaminę/amfetaminę.
- OdczynnikFroehde nie reaguje z metamfetaminą/amfetaminą, ale reaguje z większością proszków.
- OdczynnikRobadope może potwierdzić obecność amin pierwszorzędowych (MDA, 2C-x, amfetamina lub PMA).
- OdczynnikSimona może potwierdzić obecność amin drugorzędowych (MDMA, metamfetamina, x-MMC lub PMMA).
- OdczynnikZimmermanna może wykrywać katynony drugorzędowe (pochodne 4-MMC) i trzeciorzędowe (analogi a-PVP).
Zgodnie z danymi z eksperymentów z odczynnikami testowymi można porównać i zatwierdzić wyniki za pomocą TLC.
Weź płytkę TLC, zanieczyszczoną próbkę met., prawdziwą met. i czystą a-PVP / MDA / MDMA (jeśli masz), utwórz cztery plamki substancji i eluuj je, policz Rf i porównaj wyniki z danymi literaturowymi. Jeśli plamki próbki podzielą się na dwie lub więcej części, które będą miały taki sam poziom a-PVP/MDA/MDMA i prawdziwej metamfetaminy, oznacza to, że próbka jest zanieczyszczona a-PVP/MDA/MDMA. Jeśli próbka nie ma plamek na poziomie prawdziwej metamfetaminy, oznacza to, że masz a-PVP/MDA/MDMA z czymś w rodzaju metamfetaminy, substancją o podobnym wyglądzie.
Weź płytkę TLC, zanieczyszczoną próbkę met., prawdziwą met. i czystą a-PVP / MDA / MDMA (jeśli masz), utwórz cztery plamki substancji i eluuj je, policz Rf i porównaj wyniki z danymi literaturowymi. Jeśli plamki próbki podzielą się na dwie lub więcej części, które będą miały taki sam poziom a-PVP/MDA/MDMA i prawdziwej metamfetaminy, oznacza to, że próbka jest zanieczyszczona a-PVP/MDA/MDMA. Jeśli próbka nie ma plamek na poziomie prawdziwej metamfetaminy, oznacza to, że masz a-PVP/MDA/MDMA z czymś w rodzaju metamfetaminy, substancją o podobnym wyglądzie.
Wnioski
Weryfikacja temperatury topnienia może być dodana do pierwszego kroku w celu potwierdzenia zgodności jakościowej i określenia stopnia zawartości zanieczyszczeń. Najlepszym sposobem na określenie składu produktu metamfetaminy jest analiza GC-MS lub LC-MS, ponieważ proszek lub kryształy mogą zawierać domieszki i produkty uboczne, które mogą powodować trudne do zinterpretowania wyniki testu. Niniejsza instrukcja pozwala jednak zidentyfikować większość zanieczyszczeń metadonu i zatwierdzić wyniki różnymi metodami.
Last edited: