W Meksyku dziesiątki tysięcy ludzi zginęło w wojnie między kartelami narkotykowymi o transport kokainy, heroiny i marihuany do Stanów Zjednoczonych. Biznes ten przynosi miliardy dolarów, a ścieżką dźwiękową do bitew między największymi graczami na czarnym rynku są folkowe piosenki z gitarą i akordeonem gloryfikujące narkotykowych lordów. Mieszkańcy BBgate udali się do stanu Sinaloa, stolicy meksykańskiego narkobiznesu, aby dowiedzieć się więcej o tej muzycznej tradycji i podzielić się nią z wami.
15 maja 1992. Culiacán, stolica stanu Sinaloa w północno-zachodnim Meksyku. Okrzyki i oklaski wypełniają salę koncertową, gdy sześć pięknych dziewcząt prowadzi na scenę młodego mężczyznę w białym kowbojskim kapeluszu. To Rosalino Sánchez Félix, ale wszyscy nazywają go Chalino Sánchez. Podczas śpiewania miłosnej piosenki przy dźwiękach trąbek, akordeonów i dwunastostrunowych gitar, otrzymuje wiadomość, że jeśli koncert będzie kontynuowany, znajdzie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie.
Gdzieś w hali obserwował go zabójca.Chalino otarł pot z czoła, odłożył kartkę na bok i śpiewał dalej.
To nie pierwszy raz, kiedy 31-letni muzyk znalazł się w trudnej sytuacji.
15 maja 1992. Culiacán, stolica stanu Sinaloa w północno-zachodnim Meksyku. Okrzyki i oklaski wypełniają salę koncertową, gdy sześć pięknych dziewcząt prowadzi na scenę młodego mężczyznę w białym kowbojskim kapeluszu. To Rosalino Sánchez Félix, ale wszyscy nazywają go Chalino Sánchez. Podczas śpiewania miłosnej piosenki przy dźwiękach trąbek, akordeonów i dwunastostrunowych gitar, otrzymuje wiadomość, że jeśli koncert będzie kontynuowany, znajdzie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie.
Gdzieś w hali obserwował go zabójca.Chalino otarł pot z czoła, odłożył kartkę na bok i śpiewał dalej.
To nie pierwszy raz, kiedy 31-letni muzyk znalazł się w trudnej sytuacji.
Rosalino Sánchez urodził się w 1960 roku na farmie w górach Sinaloa, gdzie niewiele się zmieniło od czasów Dzikiego Zachodu. W wieku 15 lat przyszły piosenkarz pomścił gwałt na swojej siostrze, strzelając do mężczyzny na imprezie i uciekając do Los Angeles. W 1984 roku jego brat zginął w Tijuanie, pracując jako "kojot": przemycał imigrantów przez granicę.
Przeciwności losu zainspirowały Chalino do napisania swojej pierwszej piosenki. W tym czasie odsiadywał krótki wyrok w więzieniu, gdzie spotkał wielu ludzi z podobnych wiosek. Więźniowie opowiadali mu ekscytujące historie o przemycie marihuany. Sanchez zaczął zbierać materiał. Nie był wielkim piosenkarzem, ale okazał się świetnym gawędziarzem.
Chalino stał się sensacją wśród meksykańskich imigrantów w Kalifornii, głównie tej samej wiejskiej biedoty. Kilka miesięcy przed występem w Culiacán występował w Stanach Zjednoczonych, kiedy pijany mężczyzna wskoczył na scenę i otworzył ogień z pistoletu. Sanchez wyciągnął broń i wywiązała się strzelanina. Jeden z widzów został zabity, a kilku innych zostało rannych, w tym sam Chalino i mężczyzna, który rozpoczął strzelaninę.
Ale wracając do koncertu w Culiacán. Po koncercie Sanchez, jego bracia i ich dziewczyny zostali zatrzymani przez dwa radiowozy.
"Mój dowódca musi się z tobą zobaczyć " - oświadczył jeden z policjantów. Chalino został zabrany. Następnego dnia chłopi znaleźli jego zwłoki z dwiema kulami w głowie.
Tak zakończyła się kariera wybitnej gwiazdy gatunku narcocorrido.
Przeciwności losu zainspirowały Chalino do napisania swojej pierwszej piosenki. W tym czasie odsiadywał krótki wyrok w więzieniu, gdzie spotkał wielu ludzi z podobnych wiosek. Więźniowie opowiadali mu ekscytujące historie o przemycie marihuany. Sanchez zaczął zbierać materiał. Nie był wielkim piosenkarzem, ale okazał się świetnym gawędziarzem.
Chalino stał się sensacją wśród meksykańskich imigrantów w Kalifornii, głównie tej samej wiejskiej biedoty. Kilka miesięcy przed występem w Culiacán występował w Stanach Zjednoczonych, kiedy pijany mężczyzna wskoczył na scenę i otworzył ogień z pistoletu. Sanchez wyciągnął broń i wywiązała się strzelanina. Jeden z widzów został zabity, a kilku innych zostało rannych, w tym sam Chalino i mężczyzna, który rozpoczął strzelaninę.
Ale wracając do koncertu w Culiacán. Po koncercie Sanchez, jego bracia i ich dziewczyny zostali zatrzymani przez dwa radiowozy.
"Mój dowódca musi się z tobą zobaczyć " - oświadczył jeden z policjantów. Chalino został zabrany. Następnego dnia chłopi znaleźli jego zwłoki z dwiema kulami w głowie.
Tak zakończyła się kariera wybitnej gwiazdy gatunku narcocorrido.
Meksykańska muzyka gangsta
Piękne egzotyczne "corrido" to nazwa nadana meksykańskim ludowym piosenkom. Gatunek ten powstał podczas wojny o niepodległość z Hiszpanią w latach 1810-1821, kiedy to bardowie opowiadali legendy o bohaterze narodowym Miguelu Hidalgo. Podczas rewolucji meksykańskiej (1910-1920) corridos stały się wezwaniem do walki. Najsłynniejsza z nich, znana na całym świecie "La Cucaracha", opowiada historię karalucha, który nadmiernie palił marihuanę. Śpiewały ją oddziały partyzanckiego generała Pancho Villi, gdy ruszały do walki.
Corridos o przemycie istnieją od czasów prohibicji w Stanach Zjednoczonych w latach 20. ubiegłego wieku. Wtedyśpiewano o "tequileros" ("ludziach od tequili"), którzy przemycali alkohol przez granicę. Ale ballady o handlarzach nielegalnymi substancjami i ich wyczynach - nowoczesne narcocorridos - pojawiły się w 1974 roku, a pierwszą z nich była Contrabando y traición w wykonaniu Los Tigres. Opowiada o dwóch partnerach w biznesie marihuanowym, którzy zdradzają się nawzajem.
Gangstrap powstał w afroamerykańskich gettach w Stanach Zjednoczonych. Piosenki takie jak Fuck the Police przyciągnęły uwagę FBI. Wielu piosenkarzy rapowych było powiązanych ze światem podziemnym. Na przykład Tupac Shakur był częścią wytwórni Death Row, której dyrektor generalny był członkiem gangu Bloods. Po bójce z konkurencyjnym gangiem Crips w kasynie w Las Vegas w 1996 roku, Tupac został zastrzelony na głównej ulicy miasta. Shakura można porównać do Chalino Sancheza: obaj młodzi piosenkarze prowadzili dziki styl życia, a ich tragiczna śmierć uczyniła z nich prawdziwych idoli w oczach fanów.
Na całym świecie pojawiły się różne odmiany gangsta rapu, który zyskał ogromną popularność. W fawelach Rio de Janeiro gangsterzy handlujący narkotykami organizują imprezy w stylu baile funk, nurtu przypominającego rap, ale z mocniejszym wokalem. Na tych imprezach można kupić ecstasy, kokainę i "maconha" (marihuanę) pod nadzorem młodych mężczyzn z karabinami maszynowymi.
Piękne egzotyczne "corrido" to nazwa nadana meksykańskim ludowym piosenkom. Gatunek ten powstał podczas wojny o niepodległość z Hiszpanią w latach 1810-1821, kiedy to bardowie opowiadali legendy o bohaterze narodowym Miguelu Hidalgo. Podczas rewolucji meksykańskiej (1910-1920) corridos stały się wezwaniem do walki. Najsłynniejsza z nich, znana na całym świecie "La Cucaracha", opowiada historię karalucha, który nadmiernie palił marihuanę. Śpiewały ją oddziały partyzanckiego generała Pancho Villi, gdy ruszały do walki.
Corridos o przemycie istnieją od czasów prohibicji w Stanach Zjednoczonych w latach 20. ubiegłego wieku. Wtedyśpiewano o "tequileros" ("ludziach od tequili"), którzy przemycali alkohol przez granicę. Ale ballady o handlarzach nielegalnymi substancjami i ich wyczynach - nowoczesne narcocorridos - pojawiły się w 1974 roku, a pierwszą z nich była Contrabando y traición w wykonaniu Los Tigres. Opowiada o dwóch partnerach w biznesie marihuanowym, którzy zdradzają się nawzajem.
Gangstrap powstał w afroamerykańskich gettach w Stanach Zjednoczonych. Piosenki takie jak Fuck the Police przyciągnęły uwagę FBI. Wielu piosenkarzy rapowych było powiązanych ze światem podziemnym. Na przykład Tupac Shakur był częścią wytwórni Death Row, której dyrektor generalny był członkiem gangu Bloods. Po bójce z konkurencyjnym gangiem Crips w kasynie w Las Vegas w 1996 roku, Tupac został zastrzelony na głównej ulicy miasta. Shakura można porównać do Chalino Sancheza: obaj młodzi piosenkarze prowadzili dziki styl życia, a ich tragiczna śmierć uczyniła z nich prawdziwych idoli w oczach fanów.
Na całym świecie pojawiły się różne odmiany gangsta rapu, który zyskał ogromną popularność. W fawelach Rio de Janeiro gangsterzy handlujący narkotykami organizują imprezy w stylu baile funk, nurtu przypominającego rap, ale z mocniejszym wokalem. Na tych imprezach można kupić ecstasy, kokainę i "maconha" (marihuanę) pod nadzorem młodych mężczyzn z karabinami maszynowymi.
Światowa stolica narkotyków
Chociaż Meksyk od dawna był źródłem przemytu (począwszy od nielegalnego handlu alkoholem w latach dwudziestych XX wieku), biznes narkotykowy rozkwitł w latach sześćdziesiątych, kiedy amerykańska kontrkultura rozwinęła nienasycony apetyt na substancje psychoaktywne. Lokalni rolnicy chętnie pomagali: uprawiali konopie i produkowali opium, które następnie było przetwarzane na heroinę i wysyłane do Stanów Zjednoczonych.
"Lata temu chińscy imigranci przywozili nasiona maku " - wyjaśnia dziennikarz Miguel Ángel Vega, który przez lata uważnie monitorował kartele. To także niebezpieczny zawód: jego przyjaciel, założyciel gazety Ríodoce, Javier Valdés, został zastrzelony tuż przed swoim biurem w 2017 roku.
"Góry Sinaloa mają idealne warunki do uprawy maku. Rolnicy nie mieli nic innego do roboty, a Stany Zjednoczone są największym na świecie konsumentem tego produktu " - mówi Vega.
W rezultacie Meksyk stał się trzecim największym producentem heroiny po Afganistanie i Birmie. W latach 80-tych, kiedy władze USA utrudniały kolumbijskim kartelom narkotykowym przesyłanie kokainy przez Morze Karaibskie, meksykańscy przemytnicy zaoferowali wykorzystanie swoich kanałów do tego samego celu. Od połowy XXI wieku lokalna mafia produkuje również metamfetaminę w tajnych laboratoriach.
Lordowie narkotykowi w Sinaloa są tak potężni, że mafia stała się potęgą równoległą do państwa.
Chociaż Meksyk od dawna był źródłem przemytu (począwszy od nielegalnego handlu alkoholem w latach dwudziestych XX wieku), biznes narkotykowy rozkwitł w latach sześćdziesiątych, kiedy amerykańska kontrkultura rozwinęła nienasycony apetyt na substancje psychoaktywne. Lokalni rolnicy chętnie pomagali: uprawiali konopie i produkowali opium, które następnie było przetwarzane na heroinę i wysyłane do Stanów Zjednoczonych.
"Lata temu chińscy imigranci przywozili nasiona maku " - wyjaśnia dziennikarz Miguel Ángel Vega, który przez lata uważnie monitorował kartele. To także niebezpieczny zawód: jego przyjaciel, założyciel gazety Ríodoce, Javier Valdés, został zastrzelony tuż przed swoim biurem w 2017 roku.
"Góry Sinaloa mają idealne warunki do uprawy maku. Rolnicy nie mieli nic innego do roboty, a Stany Zjednoczone są największym na świecie konsumentem tego produktu " - mówi Vega.
W rezultacie Meksyk stał się trzecim największym producentem heroiny po Afganistanie i Birmie. W latach 80-tych, kiedy władze USA utrudniały kolumbijskim kartelom narkotykowym przesyłanie kokainy przez Morze Karaibskie, meksykańscy przemytnicy zaoferowali wykorzystanie swoich kanałów do tego samego celu. Od połowy XXI wieku lokalna mafia produkuje również metamfetaminę w tajnych laboratoriach.
Lordowie narkotykowi w Sinaloa są tak potężni, że mafia stała się potęgą równoległą do państwa.
Bojownicy otwarcie deklarują: "My jesteśmy prawem".
Kartel Sinaloa dba o bezpieczeństwo miasta. Nie pozwalają na kradzieże samochodów, rozboje, nie dopuszczają do zranienia cywilów. Mają ogromną władzę i oczy wszędzie: dziecko myjące przednią szybę, taksówkarz, a nawet kelner mogą cię obserwować.
Oczywiście mafia współpracuje z oficjalnymi władzami. W zeszłym roku były meksykański minister bezpieczeństwa Genaro Garcia Luna został aresztowany w Teksasie. Odpowiadał on przed samym prezydentem i koordynował główne operacje przeciwko handlarzom narkotyków w całym kraju. Został oskarżony przed amerykańskim sądem o współpracę z kartelem Sinaloa.
"Nie jest tajemnicą, że podobnie jak każda inna duża organizacja przestępcza w Meksyku, przekupuje generałów, szefów policji, burmistrzów i gubernatorów. Kartel może przekupić rząd na każdym szczeblu. Jeśli udało im się dotrzeć do samego Garcii Luny, wyobraź sobie, co robią z przeciętnym policjantem " - wyjaśnia Vega.
"Pewnego dnia jechaliśmy dwoma pickupami z marihuaną i musieliśmy rozładować produkt w chłodnym miejscu, aby nie wysechł i nie zapalił się. W magazynie nie było wystarczająco dużo miejsca i nie było innego miejsca.Zatrzymali nas policjanci " - wspomina Baldomar.
Zwykle płacimy policji miesięczną łapówkę, ale tym razem się spóźniliśmy, więc wycelowali w nas broń i zapytali, dokąd wieziemy towar.
"Dlaczego nie chcecie nas przepuścić?" - zapytaliśmy.
Policjanci odpowiedzieli: "Ponieważ te ciężarówki są pełne marihuany, a wy nie zapłaciliście naszej części".
Policjanci zażądali 5,000 pesos (około 19,000 rubli). To było dla nas dużo pieniędzy, więc zadzwoniliśmy do naszego szefa, który porozmawiał z komendantem policji i wszystko załatwili.
Czasami jednak funkcjonariusze musieli przekonywać swoich partnerów w Waszyngtonie, że meksykański rząd walczy z handlem narkotykami. W 2006 r. nowy prezydent Felipe Calderon wypowiedział wojnę mafii i wysłał wojska do zapalnych punktów w całym kraju, w tym do Sinaloa. Zakłócenie równowagi sił pogrążyło Meksyk w chaosie i dało sprawcom narcocorridos mnóstwo świeżego materiału.
Oczywiście mafia współpracuje z oficjalnymi władzami. W zeszłym roku były meksykański minister bezpieczeństwa Genaro Garcia Luna został aresztowany w Teksasie. Odpowiadał on przed samym prezydentem i koordynował główne operacje przeciwko handlarzom narkotyków w całym kraju. Został oskarżony przed amerykańskim sądem o współpracę z kartelem Sinaloa.
"Nie jest tajemnicą, że podobnie jak każda inna duża organizacja przestępcza w Meksyku, przekupuje generałów, szefów policji, burmistrzów i gubernatorów. Kartel może przekupić rząd na każdym szczeblu. Jeśli udało im się dotrzeć do samego Garcii Luny, wyobraź sobie, co robią z przeciętnym policjantem " - wyjaśnia Vega.
"Pewnego dnia jechaliśmy dwoma pickupami z marihuaną i musieliśmy rozładować produkt w chłodnym miejscu, aby nie wysechł i nie zapalił się. W magazynie nie było wystarczająco dużo miejsca i nie było innego miejsca.Zatrzymali nas policjanci " - wspomina Baldomar.
Zwykle płacimy policji miesięczną łapówkę, ale tym razem się spóźniliśmy, więc wycelowali w nas broń i zapytali, dokąd wieziemy towar.
"Dlaczego nie chcecie nas przepuścić?" - zapytaliśmy.
Policjanci odpowiedzieli: "Ponieważ te ciężarówki są pełne marihuany, a wy nie zapłaciliście naszej części".
Policjanci zażądali 5,000 pesos (około 19,000 rubli). To było dla nas dużo pieniędzy, więc zadzwoniliśmy do naszego szefa, który porozmawiał z komendantem policji i wszystko załatwili.
Czasami jednak funkcjonariusze musieli przekonywać swoich partnerów w Waszyngtonie, że meksykański rząd walczy z handlem narkotykami. W 2006 r. nowy prezydent Felipe Calderon wypowiedział wojnę mafii i wysłał wojska do zapalnych punktów w całym kraju, w tym do Sinaloa. Zakłócenie równowagi sił pogrążyło Meksyk w chaosie i dało sprawcom narcocorridos mnóstwo świeżego materiału.
Wojna narkotykowa
W 2008 roku ziemia Sinaloa została splamiona krwią. Podczas operacji wojskowej przeciwko kartelom narkotykowym schwytano jednego z braci Beltran Leyva, Alfredo, żonatego z kuzynką El Chapo. Guzmán był podejrzany o zdradę. 8 maja trzy samochody podjechały do jednego z jego synów, Edgara, i otworzyły ogień. Zkarabinów AK-47 wystrzelono co najmniej 500 pocisków.
Narcocorrido "50 Mil Rosas Rojas" to historia pogrążonego w żałobie ojca, który kupuje wszystkie czerwone róże w Culiacán na pogrzeb.
W 2008 roku ziemia Sinaloa została splamiona krwią. Podczas operacji wojskowej przeciwko kartelom narkotykowym schwytano jednego z braci Beltran Leyva, Alfredo, żonatego z kuzynką El Chapo. Guzmán był podejrzany o zdradę. 8 maja trzy samochody podjechały do jednego z jego synów, Edgara, i otworzyły ogień. Zkarabinów AK-47 wystrzelono co najmniej 500 pocisków.
Narcocorrido "50 Mil Rosas Rojas" to historia pogrążonego w żałobie ojca, który kupuje wszystkie czerwone róże w Culiacán na pogrzeb.
"50 mil rosas rojas se vendieron en culiacan llegando El 10 de mayo Listos para celebrar pero unos días antes se nos fue Edgar guzmann!...50 mil rosas rojas se vendieron en culiacan llegando el 10 de mayo Siempre se va a recodar y el ranzho jesus maría las Bandas les tocaran...".
Kilka godzin po śmierci Edgara w sąsiednim mieście Navolato znaleziono siedem kolejnych ciał. Jednym z zabitych był policjant. Prowincja Sinaloa nagle stała się bardzo niebezpiecznym miejscem, także dla muzyków.
"W 2008 roku doszło do wojny między Chapo i Beltranem Leyvą.Napisałem wtedy corrido - prawdopodobnie najlepszą rzecz, jaką skomponowałem.Ale jeden z moich przyjaciół poradził mi, żebym nie wykonywał go dla El Chapo, żeby nie rozgniewać Beltrana Leyvy, który wysłałby kogoś, żeby się ze mną rozprawił " - wspomina Baldomar.
Inni nie byli tak ostrożni. W 2006 roku słynny piosenkarz Valentin Elizalde, nazywany Złotym Kogutem, wydał piosenkę "A mis enemigos". Bard nie powiedział, kogo dokładnie miał na myśli jako swoich wrogów, ale w teledysku opublikowanym na YouTube piosenka została odtworzona nad obrazami zwłok Los Zetas, byłych najemników kartelu Golfo. Niektórzy słuchacze odebrali to jako muzyczną groźbę ze strony El Chapo. Kilka miesięcy później Elizalde wpadł w zasadzkę po koncercie w Reynosa, mieście na granicy Teksasu kontrolowanym przez Los Zetas.
Jego samochód został ostrzelany, a szofer i przyjaciel piosenkarza, który był w samochodzie, zginęli razem z nim. Wkrótce w sieci pojawiło się przerażające wideo: zwłoki Elizalde leżały na stole w kostnicy, a za kadrem rozbrzmiewał nagrany śmiech. Ktoś naprawdę nie lubił swojej kreatywności.
Takie epizody powtarzały się w całym Meksyku. Grupy zbrojne dzieliły się na mniejsze gangi, gdy ich przywódcy byli aresztowani lub eliminowani, ich liczba rosła, a krew płynęła. Ale do 2014 r. Cártel de los Beltrán Leyva, wyczerpany wojną z Chapo Guzmánem, został zniszczony przez organy ścigania i przez kilka lat w Sinaloa panował pokój.
Jednak 17 października 2019 r. wojsko próbowało schwytać syna El Chapo, Ovidio, w Culiacan - i zostało otoczone. Nad miastem uniosły się kłęby dymu z płonących pojazdów, a w bitwie zginęło czternaście osób. Wśród nich byli niewinni przechodnie, a scena przypominała ujęcia z Syrii lub Iraku. Przerażeni mieszkańcy chowali się w sklepach. Ostatecznie żołnierze musieli uwolnić młodego Guzmána na osobisty rozkaz samego prezydenta.
"Od dawna krążyły plotki, że kartel Sinaloa ma większą siłę ognia niż rząd.Wydawało się to mitem, ale teraz wiemy, że to prawda. 17 października grupa dała jasno do zrozumienia, że jest silniejsza i bardziej bezwzględna niż oficjalne władze. Większość broni pochodzi z USA. Rzuciliwszystko, co mieli, aby wydostać swojego człowieka " - mówi Vega.
I oczywiście następnego dnia skomponowano już corridę o tym wydarzeniu.
Takie epizody powtarzały się w całym Meksyku. Grupy zbrojne dzieliły się na mniejsze gangi, gdy ich przywódcy byli aresztowani lub eliminowani, ich liczba rosła, a krew płynęła. Ale do 2014 r. Cártel de los Beltrán Leyva, wyczerpany wojną z Chapo Guzmánem, został zniszczony przez organy ścigania i przez kilka lat w Sinaloa panował pokój.
Jednak 17 października 2019 r. wojsko próbowało schwytać syna El Chapo, Ovidio, w Culiacan - i zostało otoczone. Nad miastem uniosły się kłęby dymu z płonących pojazdów, a w bitwie zginęło czternaście osób. Wśród nich byli niewinni przechodnie, a scena przypominała ujęcia z Syrii lub Iraku. Przerażeni mieszkańcy chowali się w sklepach. Ostatecznie żołnierze musieli uwolnić młodego Guzmána na osobisty rozkaz samego prezydenta.
"Od dawna krążyły plotki, że kartel Sinaloa ma większą siłę ognia niż rząd.Wydawało się to mitem, ale teraz wiemy, że to prawda. 17 października grupa dała jasno do zrozumienia, że jest silniejsza i bardziej bezwzględna niż oficjalne władze. Większość broni pochodzi z USA. Rzuciliwszystko, co mieli, aby wydostać swojego człowieka " - mówi Vega.
I oczywiście następnego dnia skomponowano już corridę o tym wydarzeniu.
"Myśleli, że bezkarnie wyśmieją rodzinę Guzmána, ale pojawił się przed nimi sam diabeł i Culiacán zamieniło się w piekło" - śpiewał zespół Arte Norte.
Żołnierze bali się, ponieważ ich rodziny były zagrożone.
W deszczu kul nie było wielu opcji.
Mieliprzewagę liczebną, rząd był osaczony, a ponieważ nie było innego wyjścia, musieli opuścić to miejsce.
Wiele osób straciło życie, a bojownicy Chapito wciąż nadciągali.
Misja zakończona dzięki wsparciu Chapito, kontynuujemy pracę naszego ojca i wypełniamy jego przykazania".
Żołnierze bali się, ponieważ ich rodziny były zagrożone.
W deszczu kul nie było wielu opcji.
Mieliprzewagę liczebną, rząd był osaczony, a ponieważ nie było innego wyjścia, musieli opuścić to miejsce.
Wiele osób straciło życie, a bojownicy Chapito wciąż nadciągali.
Misja zakończona dzięki wsparciu Chapito, kontynuujemy pracę naszego ojca i wypełniamy jego przykazania".
Bandyci wygrali.