mmda i meskalina z waniliny

fidelis

Don't buy from me
Resident
Language
🇺🇸
Joined
Mar 1, 2024
Messages
316
Reaction score
383
Points
63
haiii nie byłem pewien, czy to (oryginalny link do syntezy z referencjami, które pomijam dla zwięzłości) powinno trafić do sekcji amf, czy do sekcji tryptamin. myślałem o oddzieleniu syntez, ale one odnoszą się do siebie nawzajem (plus już opublikowałem 3 syntezy meskaliny w sekcji tryptamin...), więc zdecydowałem się po prostu wrzucić to tutaj ^^;


Wprowadzenie:

Synteza MMDA w Pihkal jest jedną z najdłuższych i najbardziej żmudnych w książce. Jeśli ktoś wybiera drogę przez mirystycynę, syzyfowa praca polegająca na wyizolowaniu niewielkiej ilości olejku eterycznego obecnego w gałce muszkatołowej, a następnie destylacja frakcyjna w celu oczyszczenia frakcji mirystycyny jest również dodawana do pracy biednego chemika. Dlatego proponuję nową drogę do tej "niezbędnej amfetaminy".

5-Bromowanilina
Do mieszanego, schłodzonego (0°C) roztworu 152,15 g (1,0 mol) waniliny w 1000 ml metanolu dodano w ciągu 20 minut 176,0 g (1,1 mol) bromu z taką szybkością, że temperatura była utrzymywana poniżej 20°C. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę, schłodzono do 0°C i poddano działaniu 500 ml zimnej (5°C) wody przez 30 minut. Mieszanie kontynuowano przez 15 minut, a produkt zebrano przez filtrację. Przemyto go wodą (4x500 ml), a następnie 500 ml zimnego (0°C), 70% metanolu i wysuszono w próżni w temperaturze 50°C przez noc, uzyskując 218,5 g (95%) 5-bromowaniliny w postaci bladożółtych kryształów, mp 163-164°C.

5-bromowanilina (alternatywa)
Do waniliny (15,2 g, 0,1 mol) w lodowatym kwasie octowym (75 ml) dodaje się brom (17,6 g, 0,11 mol). Po mieszaniu przez 1 godzinę mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się wodą z lodem (200 ml), wytrąconą substancję stałą filtruje się, przemywa wodą i suszy, otrzymując 5-bromowanilinę, wydajność 22,0 g (95%), mp160-162°C. Czystość 97%.

5-Bromowanilina (alternatywa 2)
Kolbę RB o pojemności 250 ml napełniono 5 g waniliny (32,9 mmol) i rozpuszczono w 50 ml lodowatego HOAc. Mieszaninę mieszano za pomocą mieszadła magnetycznego. Gdy cała wanilina została rozpuszczona, dodano 2 x 1 ml bromu (39,0 mmol) w odstępie 5 minut. Po godzinie dodano 150 mL zimnego (4°C) dH2O. Żółto-pomarańczowy osad przefiltrowano, a kolbę RB przepłukano kolejnymi 50 mL zimnego dH2O, którego użyto również do przemycia osadu. Osad następnie przemyto kolejnymi 25 ml zimnej dH2O i wysuszono, uzyskując 7,5 g 5-bromowaniliny (32,5 mmol) w postaci proszku. Całkowita wydajność: 98,7% Czystość: 96% (za pomocą GC).

3-metoksy-4,5-dihydroksybenzaldehyd (5-hydroksywanilina)
Wodorotlenek sodu, 61,2 g (1,53 mol), rozpuszczono w 750 ml wody w kolbie okrągłodennej o pojemności 2000 ml. Do jeszcze ciepłego roztworu dodano 50,0 g (0,217 mol) 5-bromowaniliny i 0,5 g proszku Cu. Wytrąciło się białe ciało stałe. Mieszaninę reakcyjną refluksowano energicznie pod N2 i mieszano magnetycznie. Kolor stopniowo zmieniał się z żółtego na zielony do ciemnozielonego, a po około 6 godzinach cały stały materiał został rozpuszczony. Po 27 godzinach refluksowania reakcja dobiegła końca, a roztwór zakwaszono 113 ml HCl do pH ~2, ekstrahowano*) eterem (lub innym odpowiednim rozpuszczalnikiem organicznym) i wytrącano jako addukt wodorosiarczynowy przez wytrząsanie fazy organicznej z nadmiarem nasyconego wodnego wodorosiarczynu sodu. Addukt przemyto oszczędnie zimną wodą i rozpuszczono w nadmiarze 10% roztworu węglanu sodu w celu ponownego uwolnienia aldehydu. Roztwór ekstrahowano DCM i odparowano, uzyskując tytułowy związek.

W oryginalnym patencie zastosowano ciągłą, 27-godzinną ekstrakcję gorącym toluenem. Jest to bardzo niepraktyczne. Zalecam następujący sposób: po ekstrakcji i usunięciu rozpuszczalnika ekstrakcyjnego, rozpuścić surowy produkt w 400 - 450 ml gorącego toluenu, umieścić ten roztwór w zlewce i schłodzić go przez co najmniej 2 godziny w łaźni lodowej. Przefiltrować wytrącony produkt, przemyć około 100 ml lodowatego toluenu i wysuszyć w temperaturze 70°C lub w eksykatorze do stałej masy. Mp. 132.5-134.0°C.

3-metoksy-4,5-dihydroksybenzaldehyd (5-hydroksywanilina) (alternatywnie)
5-bromowanilinę (200 g, 0,91 mol), wodorotlenek sodu (245 g, 6,1 mol) i sproszkowaną miedź (1 g, 0,016 mol) umieszczono w 3 l wody. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 24-27 godzin. Wodorofosforan disodu (4,5 g, 0,032 mol) dodano na ostatnie pół godziny refluksu. Następnie reakcję schłodzono do temperatury poniżej 50°C, przefiltrowano w celu usunięcia osadu wodorofosforanu miedziowego i zakwaszono kwasem solnym (460 g). Mieszaninę reakcyjną umieszczono w ekstraktorze ciągłym i ekstrahowano octanem etylu (3 l). Ekstrakt octanu etylu mieszano z węglem aktywnym i przefiltrowano. Przesącz przemyto nasyconym wodnym roztworem EDTA, a następnie solą. Następnie roztwór wysuszono nad siarczanem magnezu i przefiltrowano. Roztwór octanu etylu zatężono do surowego ciała stałego. Surowy produkt rozpuszczono we wrzącym toluenie (2 l), potraktowano węglem aktywnym, przefiltrowano i schłodzono do krystalizacji. Produkt, 3-metoksy-4,5-dihydroksybenzaldehyd został wyizolowany z wydajnością około 60% (86 g) z mp 132-133°C (lit. Mp 132-134°C).

3-metoksy-4,5-dihydroksybenzaldehyd (5-hydroksywanilina) (alternatywa 2)
2,8 g 5-jodowaniliny, 1,6 g uwodnionego CuSO4 i 76 ml 4N NaOH refluksowano (105 °) przez 4,5 godziny przy ciągłym mieszaniu pod N2. Po schłodzeniu do 60-70 °, mieszaninę przefiltrowano pod odsysaniem, a pozostałość przemyto 3x10 ml gorącej wody. Alkaliczny roztwór schłodzono do 10° i zakwaszono do pH 3-4, dodając kroplami stężony HCl. Podczas tego dodawania mieszaninę mieszano w sposób ciągły i utrzymywano temperaturę poniżej 25°C. Otrzymaną mieszaninę, która zawierała niewielką ilość osadu, ekstrahowano w sposób ciągły eterem przez 16 godzin. Po wysuszeniu nad bezwodnym MgSO4 eter usunięto (60-65°), pozostawiając 1,5 g ciemnoszarego produktu. Całość z wyjątkiem 0,10 g rozpuszczono w gorącym benzenie, z którego po zatężeniu do 75 ml wykrystalizowało 1,15 g 5-hydroksywaniliny, wydajność 68%, mp 128-129°. Rekrystalizacja z benzenu, z węglem drzewnym, dała chromatograficznie czysty produkt, mp 133-134 °; zgłoszone 132-134 ° przez Bradley et. al. Z wyjątkiem śladów 5-hydroksywaniliny, ługi macierzyste zawierały tylko wanilinę, jak wskazano w GLC.

Chromatografia papierowa

5-hydroksywanilinę, wanilinę i 5-jodowanilinę rozdzielono metodą chromatografii zstępującej przy użyciu papieru Whatman nr 1 i układu rozpuszczalników n-butanolu nasyconego 2% amoniakiem. Odczynnikiem rozdzielającym był nasycony roztwór 2,4-dinitrofenylohydrazyny w 1N HCl. Dla tych związków wartości Rf wynosiły odpowiednio 0,38, 0,50 i 0,48.

Aldehyd mirystycynowy
58 g KF (0,5 mol) wstrząśnięto razem z roztworem 16,8 g (0,1 mol) 5-hydroksywaniliny w 300 ml DMF i roztwór nieco ogrzano. Do schłodzonego roztworu dodano 19,1 g (0,11 mol) bromku metylenu (lub 9,35 g chlorku metylenu) i mieszaninę ogrzewano do 110-120°C przez 1,5 godziny. Następnie schłodzoną mieszaninę reakcyjną oddzielono przez ekstrakcję eterem, po czym ekstrakty eterowe przemyto wodą w celu usunięcia DMF i zimnym 10% Na2CO3. Suszenie i odparowanie, a następnie rekrystalizacja z heksanu dały mirystycynoaldehyd z wysoką wydajnością (mp 133-134°C).

2-Nitro-izomirycyna
Roztwór 9,8 g aldehydu mirystycynowego w 35 ml lodowatego kwasu octowego potraktowano 5,3 ml nitroetanu i 3,2 g bezwodnego octanu amonu i ogrzewano na łaźni parowej przez 1,5 godziny. Usunięto go, potraktowano H2O przy dobrym mieszaniu, aż do zmętnienia, zaszczepiono nitropropenem produktu i pozostawiono do powolnego osiągnięcia temperatury pokojowej. Jasnożółte ciała stałe, które się utworzyły, usunięto przez filtrację, przemyto niewielką ilością wodnego kwasu octowego i odessano możliwie bez rozpuszczalnika. Po rekrystalizacji z 60 ml wrzącego EtOH, po przefiltrowaniu i wysuszeniu na powietrzu, otrzymano 5,1 grama 2-nitro-izomirycyny w postaci jasnożółtych ciał stałych o mp 109-110 ° C.

MMDA
Zawiesinę 7,5 grama LAH w 500 ml bezwodnego Et2O mieszano magnetycznie i ogrzewano w atmosferze obojętnej do łagodnego refluksu. Kondensujący Et2O wypłukał łącznie 9,8 g 2-nitro-izomirycyny z gilzy Soxhleta w bocznikowej chłodnicy zwrotnej. W efekcie nitropropen został dodany do środowiska reakcyjnego w postaci ciepłego nasyconego roztworu Et2O. Gdy dodawanie było zakończone, roztwór był refluksowany przez dodatkowe 5 godzin, następnie roztwór został schłodzony, a nadmiar wodorku zniszczony przez dodanie 400 ml 0,75M H2SO4. Fazy rozdzielono i do fazy wodnej dodano wystarczającą ilość nasyconego wodnego Na2CO3, aby doprowadzić pH do około 6,0. Fazę podgrzano do temperatury 80°C i przefiltrowano przez gruboziarnisty lejek ze szkła spiekanego w celu usunięcia nierozpuszczalnych cząstek. Klarowny filtrat doprowadzono prawie do wrzenia i potraktowano roztworem 10,2 g 90% kwasu pikrynowego w 110 ml wrzącego EtOH. Kryształy pikrynianu utworzyły się natychmiast na krawędziach, a gdy kolba reakcyjna została schłodzona w wannie z lodem, cała reakcja ustaliła się w żółtą masę kryształów. Usunięto je przez filtrację, przemyto oszczędnie 80% EtOH i wysuszono na powietrzu, uzyskując 14,0 gramów soli pikrynianowej MMDA o mp 182-184°C. Sól tę potraktowano 30 ml 5% NaOH, a czerwony roztwór zdekantowano z niektórych nierozpuszczalników. Dodatkowe H2O i NaOH skutecznie rozpuściły wszystko, a powstałą zasadową fazę wodną ekstrahowano 3x50 ml CH2Cl2. Połączone ekstrakty pozbawiono rozpuszczalnika pod próżnią, a pozostałość rozpuszczono w 200 ml Et2O nasyconego gazowym HCl. Nastąpiło silne wytrącenie białych kryształów, które usunięto przez filtrację, przemyto Et2O i wysuszono na powietrzu, uzyskując 6,37 grama MMDA HCl, o mp 190-191°C.

5-Bromowanilina: (inna alternatywa)
2-l. 3-szyjną kolbę wyposażoną w mieszadło mechaniczne, termometr i 500 ml lejek wkraplający napełniono 115,7 g (0,722 mol, 37,4 ml) Br2. W międzyczasie w lejku wkraplającym przygotowano roztwór 100 g (0,658 mol) waniliny w 705 g (470 ml) 48% HBr. Podczas gdy kolba reakcyjna była zanurzona w łaźni lodowej, roztwór waniliny wkraplano do bromu mieszając przez 1 godzinę, utrzymując temperaturę około 5°C. Bromowanilina wytrąciła się w postaci jasnożółtych kryształów. Zawiesinę mieszano przez dodatkową godzinę w łaźni lodowej, rozcieńczono 940 ml wody i utrzymywano przez 1 godzinę w temp. 0-5°C z mieszaniem. Kryształy zebrano na lejku ze szkła spiekanego i dokładnie przemyto łącznie 1000 ml wody. Materiał wysuszono w temperaturze pokojowej do stałej masy. Wydajność: 150,9 g (99,4%), m.p. 163-164°C, czystość VPC 98%.

Syringaldehyd: (3,5-dimetoksy-4-hydroksybenzaldehyd)
5-bromowanilina (5 mmol) jest refluksowana z EtOAc (3 mmol) i CuBr (1 mmol) w 5 M NaOMe/MeOH (10 ml) przez 14 godzin. Klasyczna obróbka (dodanie wody i zakwaszenie, a następnie ekstrakcja fenolu) prowadzi do czystego syringaldehydu (95%). Rozpoczynając od bardziej rozpuszczalnego acetalu dimetylowego 5-bromowaniliny, reakcję osiąga się w ciągu 2 godzin (wydajność 98%). Przygotowanie tego acetalu prawdopodobnie nie jest warte dodatkowej pracy.

Zastąpienie EtONa przez MeONa również wydaje się działać, dając 2-etoksy-3-OH-4-metoksybenzaldehyd, przydatny do etoksy-pochodnych meskaliny.

Powyższa synteza, choć przeprowadzona na małą skalę, jest łatwa do skalowania do rozmiarów przemysłowych (French Pat. 2,669,922, CA 118; P6734u). Jest to ogólna procedura zastępowania aryl-Br przez -OMe lub -OEt, dająca nam możliwość wytwarzania innych związków z już znanych substancji, np. bromowanie MDA daje 6-Br-MDA. Jest on przekształcany przez powyższą procedurę w MMDA-2, #133, aktywny w 25-50 mg, 8-12 godzin.

Aldehyd asaronowy (2,4,5-trimetoksy-benzaldehyd) może być wytwarzany w następujący sposób: Metylować rezorcynol. Produktem jest 1,3-di-MeO-benzen. Przeprowadzić syntezę aldehydu Vilsmeyera z POCl3/N-metyloformanilidem, aby otrzymać 2,4-di-MeO-benzaldehyd. Bromować i traktować jak opisano powyżej, aby otrzymać asaronaldehyd.

Syringaldehyd jest łatwo metylowany lub etylowany za pomocą znanych procedur z wysoką wydajnością, tworząc wysoce pożądany 3,4,5-trimetoksybenzaldehyd lub 3,5-di-MeO-4-EtO-benzaldehyd (Escaline, #72, 40-60 mg, 8-12 godz.).

3,4,5-trimetoksybenzaldehyd z 5-hydroksywaniliny
W kolbie okrągłodennej o pojemności 1 l wyposażonej w mieszadło magnetyczne i chłodnicę zwrotną umieszczono: 50 g (0,298 mol) 5-hydroksywaniliny, 500 ml acetonu, 91,0 g (0,716 mol) siarczanu dimetylu, 100 g (0,806 mol) drobno zmielonego Na2CO3.H2O, 10 ml 10% KOH w metanolu. Oczywiście można użyć równomolowych ilości bezwodnego Na2CO3 lub K2CO3.

Niejednorodną mieszaninę mieszano pod silnym chłodnicą zwrotną przez 24 godziny, po czym chłodnicę zwrotną zastąpiono chłodnicą zstępującą. Rozpuszczalnik destylowano w temperaturze kąpieli ok. 100° aż do ustania destylacji. Do stałej pozostałości dodano 400 ml wody i heterogeniczną mieszaninę mieszano energicznie przez 2 godziny w temperaturze pokojowej, a następnie przez godzinę w temperaturze 0-5° (chłodzenie lodem). Jasnobrązowe kryształy przefiltrowano przez odsysanie, przemyto 3*150 ml lodowatej wody i wysuszono na powietrzu do stałej masy. Wydajność 55.1g (94%), m.p. 72.5-74°. Po destylacji przy 0,5 mm/130° otrzymano 90% wydajność 3,4,5-trimetoksybenzaldehydu, m.p. 73,5-75, czystość VPC 99,3%. (Ta destylacja jest prawdopodobnie niepotrzebna, ponieważ aldehyd jest już dość czysty).

3,5-dimetoksy-4-etoksybenzaldehyd z syringaldehydu
Dobrze wymieszaną zawiesinę 21,9 g aldehydu syringowego w 45 ml H2O ogrzewano do wrzenia zwrotnego w płaszczu grzejnym. Następnie dodano roztwór 15 g NaOH w 60 ml H2O. Ogrzewanie i mieszanie kontynuowano aż do ponownego rozpuszczenia wytworzonych substancji stałych. W ciągu 10 minut dodano 23 g siarczanu dietylu, a następnie kontynuowano wrzenie przez 1 h. Cztery dodatkowe porcje po 5 g siarczanu dietylu i 6 mL 20% NaOH dodawano naprzemiennie do wrzącego roztworu w ciągu 2 h. Ochłodzoną mieszaninę reakcyjną ekstrahowano Et2O, ekstrakty zebrano i wysuszono nad bezwodnym MgSO4, odbarwiono Norite i pozbawiono rozpuszczalnika. Surowy 3,5-dimetoksy-4-etoksy-benzaldehyd ważył 21,8 g i topił się w temperaturze 51-52°C.

Zobacz ten sam odnośnik w Pihkal (kliknij link na początku wątku), aby uzyskać szczegółowe informacje na temat stosowania jodku etylu zamiast siarczanu dietylu.
 

TucoSalamanca.

Don't buy from me
Resident
Language
🇹🇷
Joined
May 7, 2023
Messages
198
Reaction score
27
Points
28
Jakiego innego rozpuszczalnika mogę użyć zamiast metanolu?
 

TucoSalamanca.

Don't buy from me
Resident
Language
🇹🇷
Joined
May 7, 2023
Messages
198
Reaction score
27
Points
28
Czy istnieje odczynnik, który może być użyty jako alternatywa dla tego siarczanu dimetylowego? Patrzę na syntezę, ale ma ona bardzo szczegółową syntezę.
 
Top