Krótka wersja mojego pytania brzmi: jak mogę oddzielić n-metyloalaninę z roztworu, który zawiera również fosforan monosodowy?
A teraz wersja szczegółowa - po zastosowaniu procedury wujka Festera (w Secrets of Methamphetamine Manufacture) do syntezy n-metyloalaniny, mam problem z wyizolowaniem produktu. Możesz znaleźć artykuł, którego używa jako źródła, wpisując w google "Reductive methylation of primary and secondary amines and amino acids by aqueous formaldehyde and zinc".
Zasadniczo miesza się roztwór buforowy fosforanu jednosodowego (200 ml H2O + 9,5 g NaOH + 16 ml H3P04), do którego dodaje się 0,1 mola alaniny, 0,15 mola formaldehydu i 0,2 mola sproszkowanego cynku, a po mieszaniu przez 45 minut cynk jest filtrowany, a pH dostosowywane do 7 za pomocą NaHCO3. Następnie n-metyloalanina powinna wytrącić się w postaci około 10 g białych igiełkowatych kryształów. Wystarczająco proste, prawda?
I tu pojawia się problem - zamiast 10g kryształów otrzymuję ~18g białych i przezroczystych kryształów, które zaczynają się topić w temperaturze około 40c! Według moich obliczeń maksymalna możliwa wydajność powinna wynosić około 11 g n-metyloalaniny, więc najwyraźniej wytrąca się coś jeszcze. Po tygodniach wielokrotnych prób i wracania do oryginalnego artykułu, myślę, że w końcu zrozumiałem, co się dzieje - chociaż wujek Fester mówi, aby użyć NaHCO3 do dostosowania pH do 7, myślę, że dodanie sody oczyszczonej przekształca część fosforanu monosodowego w fosforan disodowy, który jest DUŻO mniej rozpuszczalny. Dodatkowo fosforan disodowy tworzy kilka hydratów, z których wszystkie topią się między 36c a 50c, co wyjaśniałoby zarówno niską temperaturę topnienia (N-MeAla powinna topić się ~200c), jak i dodatkową wagę produktu.
Jeśli tak jest, to problem polega na tym, jak dostosować pH końcowego roztworu bez tworzenia niezbyt rozpuszczalnego fosforanu disodu. Po dokładnym zbadaniu oryginalnego artykułu zauważyłem, że "dodano amoniak do roztworu", więc postanowiłem spróbować użyć amoniaku do dostosowania pH, ale nic się nie wytrąciło i możliwe, że dodano amoniak tylko w celu zniszczenia pozostałości formaldehydu.
Czy ktoś ma jakiś pomysł, jak (A) oddzielić sproszkowaną mieszaninę fosforanu disodu i n-metyloalaniny lub (B) dostosować pH buforu fosforanu monosodu do 7 bez przekształcania go w fosforan disodu? Każda pomoc będzie bardzo mile widziana
A teraz wersja szczegółowa - po zastosowaniu procedury wujka Festera (w Secrets of Methamphetamine Manufacture) do syntezy n-metyloalaniny, mam problem z wyizolowaniem produktu. Możesz znaleźć artykuł, którego używa jako źródła, wpisując w google "Reductive methylation of primary and secondary amines and amino acids by aqueous formaldehyde and zinc".
Zasadniczo miesza się roztwór buforowy fosforanu jednosodowego (200 ml H2O + 9,5 g NaOH + 16 ml H3P04), do którego dodaje się 0,1 mola alaniny, 0,15 mola formaldehydu i 0,2 mola sproszkowanego cynku, a po mieszaniu przez 45 minut cynk jest filtrowany, a pH dostosowywane do 7 za pomocą NaHCO3. Następnie n-metyloalanina powinna wytrącić się w postaci około 10 g białych igiełkowatych kryształów. Wystarczająco proste, prawda?
I tu pojawia się problem - zamiast 10g kryształów otrzymuję ~18g białych i przezroczystych kryształów, które zaczynają się topić w temperaturze około 40c! Według moich obliczeń maksymalna możliwa wydajność powinna wynosić około 11 g n-metyloalaniny, więc najwyraźniej wytrąca się coś jeszcze. Po tygodniach wielokrotnych prób i wracania do oryginalnego artykułu, myślę, że w końcu zrozumiałem, co się dzieje - chociaż wujek Fester mówi, aby użyć NaHCO3 do dostosowania pH do 7, myślę, że dodanie sody oczyszczonej przekształca część fosforanu monosodowego w fosforan disodowy, który jest DUŻO mniej rozpuszczalny. Dodatkowo fosforan disodowy tworzy kilka hydratów, z których wszystkie topią się między 36c a 50c, co wyjaśniałoby zarówno niską temperaturę topnienia (N-MeAla powinna topić się ~200c), jak i dodatkową wagę produktu.
Jeśli tak jest, to problem polega na tym, jak dostosować pH końcowego roztworu bez tworzenia niezbyt rozpuszczalnego fosforanu disodu. Po dokładnym zbadaniu oryginalnego artykułu zauważyłem, że "dodano amoniak do roztworu", więc postanowiłem spróbować użyć amoniaku do dostosowania pH, ale nic się nie wytrąciło i możliwe, że dodano amoniak tylko w celu zniszczenia pozostałości formaldehydu.
Czy ktoś ma jakiś pomysł, jak (A) oddzielić sproszkowaną mieszaninę fosforanu disodu i n-metyloalaniny lub (B) dostosować pH buforu fosforanu monosodu do 7 bez przekształcania go w fosforan disodu? Każda pomoc będzie bardzo mile widziana
