Poniższy tekst pochodzi od użytkownika Reddit "Spagetiies". Brakuje mi wiedzy chemicznej, aby potwierdzić, czy to działa, ale może wy będziecie w stanie określić, czy jest to przydatne!
PS: Jeśli ktoś chciałby mi pomóc, szukam sposobu na syntezę amfetaminy przy użyciu głównie domowych przyborów, jeśli coś takiego istnieje. Dzięki <3
Teraz przejdźmy do "unikalnej syntezy"
"Synteza amfetaminy tak unikalna (i nie podlegająca regulacjom), że może zrewolucjonizować świat amfetamin".
W porządku, wiem, że wiele moich tytułów to "click bait-y (czy to takie słowo?)", ale w rzeczywistości jest to bardzo unikalny sposób na zrobienie rzeczy i przechodzi przez półprodukty, które tak naprawdę nigdy wcześniej nie były używane. Chciałbym również poprzedzić ten post stwierdzeniem, że ta synteza jest niekompletna, ponieważ nie przeprowadzono wystarczających badań na ten temat, aby stwierdzić, czy zadziała. Niektóre z reakcji są wariacjami znanych reakcji, ale w dziwny i niestandardowy sposób, który skutkuje tak prostą syntezą (być może).
W moim ostatnim poście opisałem syntezę enolanową amfetamin przy użyciu acetylooctanu etylu. Chociaż metoda ta daje dobre wydajności, ma kilka problemów. Po pierwsze, acetylooctan etylu nie rośnie na drzewach [w przeciwieństwie do odczynników do tej syntezy
] i jest dość trudny, prawdopodobnie niebezpieczny i mało wydajny w produkcji. Dodatkowo, halo-benzen również musiał zostać wytworzony, co dodaje jeden krok do każdej syntezy. Wreszcie, związek musiałby zostać zmydlony i zdekarboksylowany, aby uzyskać P2P, bezpośredni prekursor amfetaminy.
W porządku, porozmawiajmy teraz o tym, dlaczego ta synteza jest tak wyjątkowa. Amfetamina tradycyjnie ma 3 prekursory: efedrynę, P2P i P2NP. Wszystkie te 3 związki dają amfetaminę poprzez redukcję. Istnieje jednak inny prekursor, który wytwarza amfetaminę za pomocą zupełnie innej metody, utleniania. Związek ten jest obecnie znany jako kwas alfa-metylo-dihydro-cynamonowy. Jeśli utworzysz amid tego związku i przeprowadzisz przegrupowanie Hoffmana, otrzymasz amfetaminę. Przegrupowanie Hoffmana jest bardzo prostą reakcją, która dla wszystkich intensywnych celów nie podlega regulacji.
Nie jest to jednak jedyna wyjątkowa cecha tej metody syntezy. Aby otrzymać kwas alfa metylodihydrocynamonowy (zwany dalej AMDCA), musimy go wytworzyć. Tworzenie tego związku jest znacznie trudniejsze niż tworzenie P2P, jeśli chodzi o pojedyncze dodatki, ale jeśli zrobisz to wszystko w jednym kroku, możesz zrobić ten związek bez problemu (ta reakcja sprawia, że synteza P2P wygląda jak nauka o rakietach, a jednocześnie jest o wiele bardziej złożona od strony technicznej). AMDCA można (prawdopodobnie) wytworzyć w pojedynczej reakcji z kwasem cytrynowym (i kwasem mezakonowym, co do którego jestem pewien, że gdyby je rozdzielić, można by kontrolować sterio-chemię i po prostu wytworzyć D-amfetaminę, choć nie jest jasne, który z nich wytworzyłby D-amfetaminę). Ale teraz właśnie przedstawiłem ci związek, o którym nigdy nie słyszałeś i zasugerowałem reakcję, nie podając żadnych szczegółów (wiem, jakie to niegrzeczne z mojej strony). Cóż, porozmawiajmy o związku, o którym słyszałeś, kwasie cytrynowym. Podczas suchej destylacji pod ciśnieniem atmosferycznym kwas cytrynowy ulega dehydratacji/dekarboksylacji do kwasu itakonowego. Jednak destrukcyjna destylacja, taka jak ta, pozostawia zanieczyszczony destylat, a my nadal nie mamy naszego słodkiego kwasu cytrynowego. Na szczęście kwas itakonowy izomeryzuje do kwasu cytrynowego pod wpływem ogrzewania, co oznacza, że czyszczenie i izomeryzacja związku odbywa się w jednym kroku (yayyyyy!!!).
Aby przekształcić kwas cytrynowy w AMDCA, będziesz potrzebować 3 rzeczy: Substancji aromatycznej (każda się nada, choć wysoce aktywne, takie jak indol, będą działać lepiej, choć indol zostanie zdegradowany na etapie AMDCA -> amfetamina), kwasu Lewisa (lub silnej zasady, nie do końca to rozgryzłem) i wiedzy, która nie istnieje.
Tutaj sprawy stają się bardzo techniczne, więc jeśli nie wiesz zbyt wiele o chemii, będziesz miał trudności z niektórymi z tych rzeczy.
Zasadniczo próbujemy alkilować nasz aromat w pozycji, używając naszego kwasu cytrynowego. Utworzony związek ulegnie automatycznej dekarboksylacji, tworząc nasz AMDCA. Istnieją dwie możliwe metody, aby to zrobić, a obie mają różne warianty, więc postaram się omówić jak najwięcej.
Kwas cytrynowy jest dość skomplikowaną cząsteczką, ponieważ zawiera wiele różnych grup funkcyjnych. Fakty, które nas interesują, są następujące: ma podwójne wiązanie, w którym jedna strona ma wyższą gęstość elektronową, wyższy stopień podstawienia, jest bardziej sterycznie utrudniona i nie ma związanego z nią wodoru. Druga strona podwójnego wiązania jest dokładnie odwrotna. Aby reakcja zakończyła się sukcesem, chcemy, by aromat dołączył do strony o mniejszym stopniu upośledzenia.
Gdybyśmy mieli przeprowadzić katalizowaną kwasem alkilację pseudo FC, moglibyśmy otrzymać niewłaściwy (strukturalny) izomer ze względu na regułę Markownikowa. Moglibyśmy również otrzymać prawidłowy izomer z powodu efektów sterycznych 2 karbonyli, metylu i wielkości aromatu.
Jeśli przeprowadzimy katalizowaną zasadą reakcję micelarną, otrzymamy coś dziwnego. Żadna literatura, którą znalazłem, nie omawia użycia alkenów jako donorów. Reakcja byłaby również niekorzystna na pierwszy rzut oka ze względu na zerwanie aromatu, chociaż jest to tylko tymczasowe, ponieważ alken na kwasie cytrynowym zostałby przeniesiony po alkilowaniu. Ryzykujemy również cykloaddycję ze względu na to, że oba związki mają alkeny (choć jest to bardzo niekorzystne). Możliwe jest również, że kwas cytrynowy po prostu polimeryzuje, zanim zareaguje z aromatem (choć jest to spowolnione dzięki trzeciorzędowemu węglowi, który jest naprawdę gówniany w polimeryzacji).
Wracając do prostych rzeczy:
Ogólnie konfiguracja reakcji może wyglądać następująco: Destylacja kwasu cytrynowego 2x, dodanie kwasu cytrynowego i aromatu do odpowiedniego rozpuszczalnika (prawdopodobnie tylko heptan lub eter). Dodajemy X (nasz kwas/zasadę/katalizator) i refluksujemy przez Y godzin. Następnie przeprowadzić reakcję dodając zasadę/kwas (w zależności od rozpuszczalnika) i przefiltrować. Przemyć rozpuszczalnikiem i wysuszyć. Dodać AMDCA do równomolowej ilości mocznika i ogrzewać, aż utworzy się amid (ten etap można również wykonać przy użyciu katalizatora kwasu borowego w rozpuszczalniku amoniakalnym). Przemyć i rekrystalizować. Dodać amid AMDCA do wybielacza lub innego utleniacza przegrupowania Hoffmana. Zebrać olej amfetaminowy, wysuszyć nad siarczanem magnezu i dodać do acetonu. Dodać HCl lub kwas siarkowy, aby uzyskać sól amfetaminy.
Cały ten schemat wydaje się dość prosty, trzeba tylko potwierdzić, że działa.
Możliwe wady (jeśli zadziała) obejmują: Można wytwarzać tylko aminy pierwszorzędowe, wymaga destylacji, nie jest kompatybilny z substratami wrażliwymi na utlenianie, a na koniec i imo najgorsze ze wszystkiego, ta metoda zachęciłaby do ekonomii skali, jakiej nigdy wcześniej nie widziano. Kwas cytrynowy jest tak nieuregulowany i niepodlegający regulacjom, że ta synteza staje się praktyczna na dużą skalę. Amoniak/mocznik i aromaty nie są lepsze pod względem możliwości regulacji, a wybielacze można wytwarzać za pomocą elektrolizy soli. Kurwa, jedyną rzeczą w tej syntezie, której nikt i nigdzie nie może pozyskać, są aromaty. A jeśli nie możesz znaleźć ani jednego aromatu, to nie powinieneś w ogóle robić amfetaminy.
W każdym razie, jak zwykle, komentarze, pytania i krytyka są zawsze mile widziane, szczególnie w tym poście, w którym nawet nie wiem, czy reakcja byłaby możliwa.
Główne źródła, z których korzystałem, a które nie są łatwe do wyszukania, są podlinkowane tutaj:
Steric Hinderance of Micheal additions
Artykuł o cykloaddycji do benzenu przy użyciu wysoce aktywnego alkenu
Artykuł o normalnej addycji pseudo FC do benzenu
Jeśli coś wymaga wyjaśnienia lub wyjaśnienia, proszę pytać. Wiem, że ten post jest nieco chaotyczny, ale naprawdę nie ma lepszego sposobu na umieszczenie wszystkich tych informacji w jednym poście.
PS: Jeśli ktoś chciałby mi pomóc, szukam sposobu na syntezę amfetaminy przy użyciu głównie domowych przyborów, jeśli coś takiego istnieje. Dzięki <3
Teraz przejdźmy do "unikalnej syntezy"
"Synteza amfetaminy tak unikalna (i nie podlegająca regulacjom), że może zrewolucjonizować świat amfetamin".
W porządku, wiem, że wiele moich tytułów to "click bait-y (czy to takie słowo?)", ale w rzeczywistości jest to bardzo unikalny sposób na zrobienie rzeczy i przechodzi przez półprodukty, które tak naprawdę nigdy wcześniej nie były używane. Chciałbym również poprzedzić ten post stwierdzeniem, że ta synteza jest niekompletna, ponieważ nie przeprowadzono wystarczających badań na ten temat, aby stwierdzić, czy zadziała. Niektóre z reakcji są wariacjami znanych reakcji, ale w dziwny i niestandardowy sposób, który skutkuje tak prostą syntezą (być może).
W moim ostatnim poście opisałem syntezę enolanową amfetamin przy użyciu acetylooctanu etylu. Chociaż metoda ta daje dobre wydajności, ma kilka problemów. Po pierwsze, acetylooctan etylu nie rośnie na drzewach [w przeciwieństwie do odczynników do tej syntezy
] i jest dość trudny, prawdopodobnie niebezpieczny i mało wydajny w produkcji. Dodatkowo, halo-benzen również musiał zostać wytworzony, co dodaje jeden krok do każdej syntezy. Wreszcie, związek musiałby zostać zmydlony i zdekarboksylowany, aby uzyskać P2P, bezpośredni prekursor amfetaminy.W porządku, porozmawiajmy teraz o tym, dlaczego ta synteza jest tak wyjątkowa. Amfetamina tradycyjnie ma 3 prekursory: efedrynę, P2P i P2NP. Wszystkie te 3 związki dają amfetaminę poprzez redukcję. Istnieje jednak inny prekursor, który wytwarza amfetaminę za pomocą zupełnie innej metody, utleniania. Związek ten jest obecnie znany jako kwas alfa-metylo-dihydro-cynamonowy. Jeśli utworzysz amid tego związku i przeprowadzisz przegrupowanie Hoffmana, otrzymasz amfetaminę. Przegrupowanie Hoffmana jest bardzo prostą reakcją, która dla wszystkich intensywnych celów nie podlega regulacji.
Nie jest to jednak jedyna wyjątkowa cecha tej metody syntezy. Aby otrzymać kwas alfa metylodihydrocynamonowy (zwany dalej AMDCA), musimy go wytworzyć. Tworzenie tego związku jest znacznie trudniejsze niż tworzenie P2P, jeśli chodzi o pojedyncze dodatki, ale jeśli zrobisz to wszystko w jednym kroku, możesz zrobić ten związek bez problemu (ta reakcja sprawia, że synteza P2P wygląda jak nauka o rakietach, a jednocześnie jest o wiele bardziej złożona od strony technicznej). AMDCA można (prawdopodobnie) wytworzyć w pojedynczej reakcji z kwasem cytrynowym (i kwasem mezakonowym, co do którego jestem pewien, że gdyby je rozdzielić, można by kontrolować sterio-chemię i po prostu wytworzyć D-amfetaminę, choć nie jest jasne, który z nich wytworzyłby D-amfetaminę). Ale teraz właśnie przedstawiłem ci związek, o którym nigdy nie słyszałeś i zasugerowałem reakcję, nie podając żadnych szczegółów (wiem, jakie to niegrzeczne z mojej strony). Cóż, porozmawiajmy o związku, o którym słyszałeś, kwasie cytrynowym. Podczas suchej destylacji pod ciśnieniem atmosferycznym kwas cytrynowy ulega dehydratacji/dekarboksylacji do kwasu itakonowego. Jednak destrukcyjna destylacja, taka jak ta, pozostawia zanieczyszczony destylat, a my nadal nie mamy naszego słodkiego kwasu cytrynowego. Na szczęście kwas itakonowy izomeryzuje do kwasu cytrynowego pod wpływem ogrzewania, co oznacza, że czyszczenie i izomeryzacja związku odbywa się w jednym kroku (yayyyyy!!!).
Aby przekształcić kwas cytrynowy w AMDCA, będziesz potrzebować 3 rzeczy: Substancji aromatycznej (każda się nada, choć wysoce aktywne, takie jak indol, będą działać lepiej, choć indol zostanie zdegradowany na etapie AMDCA -> amfetamina), kwasu Lewisa (lub silnej zasady, nie do końca to rozgryzłem) i wiedzy, która nie istnieje.
Tutaj sprawy stają się bardzo techniczne, więc jeśli nie wiesz zbyt wiele o chemii, będziesz miał trudności z niektórymi z tych rzeczy.
Zasadniczo próbujemy alkilować nasz aromat w pozycji, używając naszego kwasu cytrynowego. Utworzony związek ulegnie automatycznej dekarboksylacji, tworząc nasz AMDCA. Istnieją dwie możliwe metody, aby to zrobić, a obie mają różne warianty, więc postaram się omówić jak najwięcej.
Kwas cytrynowy jest dość skomplikowaną cząsteczką, ponieważ zawiera wiele różnych grup funkcyjnych. Fakty, które nas interesują, są następujące: ma podwójne wiązanie, w którym jedna strona ma wyższą gęstość elektronową, wyższy stopień podstawienia, jest bardziej sterycznie utrudniona i nie ma związanego z nią wodoru. Druga strona podwójnego wiązania jest dokładnie odwrotna. Aby reakcja zakończyła się sukcesem, chcemy, by aromat dołączył do strony o mniejszym stopniu upośledzenia.
Gdybyśmy mieli przeprowadzić katalizowaną kwasem alkilację pseudo FC, moglibyśmy otrzymać niewłaściwy (strukturalny) izomer ze względu na regułę Markownikowa. Moglibyśmy również otrzymać prawidłowy izomer z powodu efektów sterycznych 2 karbonyli, metylu i wielkości aromatu.
Jeśli przeprowadzimy katalizowaną zasadą reakcję micelarną, otrzymamy coś dziwnego. Żadna literatura, którą znalazłem, nie omawia użycia alkenów jako donorów. Reakcja byłaby również niekorzystna na pierwszy rzut oka ze względu na zerwanie aromatu, chociaż jest to tylko tymczasowe, ponieważ alken na kwasie cytrynowym zostałby przeniesiony po alkilowaniu. Ryzykujemy również cykloaddycję ze względu na to, że oba związki mają alkeny (choć jest to bardzo niekorzystne). Możliwe jest również, że kwas cytrynowy po prostu polimeryzuje, zanim zareaguje z aromatem (choć jest to spowolnione dzięki trzeciorzędowemu węglowi, który jest naprawdę gówniany w polimeryzacji).
Wracając do prostych rzeczy:
Ogólnie konfiguracja reakcji może wyglądać następująco: Destylacja kwasu cytrynowego 2x, dodanie kwasu cytrynowego i aromatu do odpowiedniego rozpuszczalnika (prawdopodobnie tylko heptan lub eter). Dodajemy X (nasz kwas/zasadę/katalizator) i refluksujemy przez Y godzin. Następnie przeprowadzić reakcję dodając zasadę/kwas (w zależności od rozpuszczalnika) i przefiltrować. Przemyć rozpuszczalnikiem i wysuszyć. Dodać AMDCA do równomolowej ilości mocznika i ogrzewać, aż utworzy się amid (ten etap można również wykonać przy użyciu katalizatora kwasu borowego w rozpuszczalniku amoniakalnym). Przemyć i rekrystalizować. Dodać amid AMDCA do wybielacza lub innego utleniacza przegrupowania Hoffmana. Zebrać olej amfetaminowy, wysuszyć nad siarczanem magnezu i dodać do acetonu. Dodać HCl lub kwas siarkowy, aby uzyskać sól amfetaminy.
Cały ten schemat wydaje się dość prosty, trzeba tylko potwierdzić, że działa.
Możliwe wady (jeśli zadziała) obejmują: Można wytwarzać tylko aminy pierwszorzędowe, wymaga destylacji, nie jest kompatybilny z substratami wrażliwymi na utlenianie, a na koniec i imo najgorsze ze wszystkiego, ta metoda zachęciłaby do ekonomii skali, jakiej nigdy wcześniej nie widziano. Kwas cytrynowy jest tak nieuregulowany i niepodlegający regulacjom, że ta synteza staje się praktyczna na dużą skalę. Amoniak/mocznik i aromaty nie są lepsze pod względem możliwości regulacji, a wybielacze można wytwarzać za pomocą elektrolizy soli. Kurwa, jedyną rzeczą w tej syntezie, której nikt i nigdzie nie może pozyskać, są aromaty. A jeśli nie możesz znaleźć ani jednego aromatu, to nie powinieneś w ogóle robić amfetaminy.
W każdym razie, jak zwykle, komentarze, pytania i krytyka są zawsze mile widziane, szczególnie w tym poście, w którym nawet nie wiem, czy reakcja byłaby możliwa.
Główne źródła, z których korzystałem, a które nie są łatwe do wyszukania, są podlinkowane tutaj:
Steric Hinderance of Micheal additions
Artykuł o cykloaddycji do benzenu przy użyciu wysoce aktywnego alkenu
Artykuł o normalnej addycji pseudo FC do benzenu
Jeśli coś wymaga wyjaśnienia lub wyjaśnienia, proszę pytać. Wiem, że ten post jest nieco chaotyczny, ale naprawdę nie ma lepszego sposobu na umieszczenie wszystkich tych informacji w jednym poście.
