WORLD DRUG REPORT: Podaż kokainy

[HEISENBERG]

Produkcja kokainy osiągnęła rekordowy poziom w 2019 r. pomimo utraty tempa wzrostu.

Produkcja kokainy na świecie podwoiła się w latach 2014-2019, osiągając szacunkowo 1 784 tony (wyrażone w 100 procentach czystości) w 2019 r., co stanowi najwyższy poziom w historii.

Jednocześnie wzrost produkcji kokainy spowalnia, wskazując na tendencję do stabilizacji. W porównaniu z rokiem poprzednim globalna produkcja kokainy wzrosła o 37% w 2016 r., 23% w 2017 r., 5% w 2018 r. i 3,5% w 2019 r.1 Tendencja do stabilizacji wynikała głównie ze zmian w uprawie krzewów kokainowych, pomimo ciągłego wzrostu wydajności (plonów z hektara).

Spoiler: Globalna uprawa krzewów kokainowych i produkcja kokainy, 1998-2019

Po latach wzrostu uprawa krzewów kokainowych spadła w 2019 roku.

Po ogromnym trendzie wzrostowym w latach 2013-2017, podczas którego obszar uprawy krzewów kokainowych zwiększył się ponad dwukrotnie, wielkość obszaru uprawy krzewów kokainowych ustabilizowała się w 2018 r., a następnie zmniejszyła się - po raz pierwszy od lat - o 5 procent w 2019 roku. Było to głównie wynikiem spadku odnotowanego przez Kolumbię (9 procent); powierzchnia upraw krzewów koki pozostała stabilna w Peru i wzrosła w Boliwii (o 10 procent). W 2019 r. Kolumbia nadal stanowiła zdecydowaną większość globalnego obszaru uprawy krzewów kokainowych (dwie trzecie), Peru stanowiło nieco mniej niż jedną czwartą, a Boliwia - 11 procent.

W 2020 r., pomimo pewnych zakłóceń w łańcuchu dostaw kokainy na początku pandemii COVID-19, nie wydaje się, aby ograniczenia wprowadzone w odpowiedzi na pandemię miały znaczący wpływ na uprawę krzewów kokainowych w którymkolwiek z trzech krajów.

 

[HEISENBERG]

Uprawa krzewów koki zmniejszyła się w większości części Kolumbii i staje się coraz bardziej skoncentrowana.

Ogólna powierzchnia upraw krzewów koki w Kolumbii zmniejszyła się o 1 procent w 2018 r. i o 9 procent w 2019 r. w porównaniu z rokiem poprzednim, przy czym spadki zaobserwowano we wszystkich głównych regionach uprawy krzewów koki w kraju z wyjątkiem Catatumbo (departamenty Norte de Santander i Cesar), który graniczy z Boliwariańską Republiką Wenezueli.

W 2019 r. uprawy krzewu kokainowego stwierdzono w 22 z 32 departamentów Kolumbii; spośród nich 17 zgłosiło spadek powierzchni upraw w porównaniu z rokiem poprzednim, a 5 zgłosiło wzrost. W większości przypadków wzrosty były minimalne, z wyjątkiem Norte de Santander, departamentu o największym obszarze uprawy krzewów kokainowych w 2019 r., gdzie wzrost wyniósł 24 procent. Niemniej jednak większość upraw krzewów kokainowych w Kolumbii nadal ma miejsce na południu kraju, gdzie departamenty (w kolejności według wielkości powierzchni upraw krzewów kokainowych) Nariño, Putumayo, Cauca i Caquetá stanowiły 54 procent całkowitej powierzchni upraw krzewów kokainowych. Wielkość obszaru uprawy krzewów koki zmniejszyła się jednak w większości południowych departamentów kraju w 2019 roku.

Spoiler: Uprawa krzewów koki w Kolumbii w 2019 r. i zmiana w stosunku do 2018 r.

Jednocześnie uprawa krzewów kokainowych w Kolumbii staje się coraz bardziej skoncentrowana: dwie trzecie upraw krzewów kokainowych miało miejsce na zaledwie 5 procentach terytorium dotkniętego taką uprawą w Kolumbii w 2019 roku, w porównaniu z 62 procentami w 2018 roku.

Ogólny spadek upraw krzewów kokainowych, idący w parze z koncentracją takich upraw, jest prawdopodobnie wynikiem wielu czynników. Oprócz gwałtownego wzrostu ręcznej eliminacji od 2017 r., która w 2019 r. osiągnęła poziom prawie tak wysoki, jak w szczytowym momencie w 2008 r., spadek upraw był również powiązany z sukcesami w alternatywnych działaniach rozwojowych. Podczas gdy na terytoriach, na których nie odnotowano interwencji, ogólny obszar upraw zmniejszył się o 2% w 2019 r., ogólny spadek w porównaniu z rokiem poprzednim wyniósł 22% na obszarach, na których w 2019 r. miała miejsce interwencja w zakresie zwalczania i/lub alternatywnego rozwoju.

Pomimo spadku uprawy krzewów koki, większa produktywność spowodowała nieznaczny wzrost produkcji kokainy w Kolumbii.



Pomimo spadku o 9 procent ogólnej powierzchni upraw krzewów kokainowych w Kolumbii w latach 2018-2019, "produktywna" powierzchnia upraw krzewów kokainowych pozostała mniej więcej stabilna w 2019 r., ponieważ wcześniej obsiane pola stały się produktywne w 2019 roku. Jednocześnie koncentracja upraw krzewów kokainowych na obszarach, na których plony są wyższe niż na innych, oznaczała, że ogólny plon liści koki nadal wzrastał (z 4,7 tony na hektar w 2014 r. do 5,8 tony w 2018 r. i 5,9 tony w 2019 r.). Spowodowało to wzrost produkcji liści koki, pomimo spadku powierzchni upraw, a tym samym niewielki wzrost produkcji kokainy w Kolumbii (1,5% w 2019 r.). Ogólnie rzecz biorąc, wydajność nadal rosła, ze średnio 6,3 kg chlorowodorku kokainy na zebrany hektar w 2014 r. do 6,5 kg w 2018 r. i 6,7 kg w 2019 r. Odzwierciedla to również ciągłą poprawę wydajności laboratoriów produkujących kokainę.

Spoiler: Obszary uprawy krzewów koki, opryskiwane i zwalczane ręcznie w Kolumbii, 1998-2019

Spoiler: "Obszary produkcyjne" pod uprawę krzewów kokainowych i produkcję kokainy w Kolumbii, 2005-2019

 

[HEISENBERG]

Obszar uprawy krzewów koki, Peru, 2019 r.

Spoiler: Gęstość upraw krzewów koki, 2019 r.

Spoiler: Uprawa krzewów koki według regionu, 2013-2019

Spoiler: Uprawa i zwalczanie krzewów koki, 2005-2019

Po długoterminowym spadku upraw krzewów kokainowych w Peru w latach 90. i odrodzeniu na początku XXI wieku, powierzchnia upraw krzewów kokainowych w kraju wahała się od 40 000 ha do 60 000 ha w 2010 roku. Od 2015 r. uprawy krzewów kokainowych i potencjalna produkcja odnotowywały umiarkowane wzrosty rok do roku, chociaż powierzchnia upraw krzewów kokainowych w Peru ustabilizowała się w 2019 r., wzrastając o zaledwie 1 procent w porównaniu z rokiem poprzednim. Z biegiem czasu zaobserwowano odwrotne tendencje między obszarem uprawy a zwalczaniem, chociaż w 2019 r. odnotowano stabilizację zarówno uprawy, jak i zwalczania.

Większość obszarów uprawy krzewów kokainowych w Peru nadal znajdowała się w dolinie rzek Apurí-mac, Ene i Mantaro (VRAEM), a następnie La Convención i Lares oraz Inambari-Tambopata. Podczas gdy obszar uprawy krzewów kokainowych w VRAEM i Inam-bri-Tambopata nadal rósł po 2013 r., uprawa krzewów kokainowych zmniejszyła się w La Convención y Lares, a także w tradycyjnym regionie Huallaga produkującym kokainę, który w 2019 r. stanowił jedynie 3 procent całości krajowej.

 

[HEISENBERG]

Obszar uprawy krzewów koki, Boliwia, 2019 r.

Spoiler: Gęstość upraw krzewów koki, 2019 r.

Spoiler: Uprawa krzewów koki według regionu, 2009-2019

Spoiler: Uprawa i zwalczanie krzewów koki, 2005-2019

Uprawa krzewów koki w Wielonarodowym Państwie Boliwii wzrosła w 2019 roku.
Po spadku o 6% powierzchni upraw krzewów koki w Boliwii w 2018 r., w 2019 r. wzrosła ona o 10%, osiągając 25 500 ha.

Podobnie jak w sąsiednim Peru, w Boliwii występuje odwrotna tendencja w zakresie powierzchni upraw krzewów kokainowych i ich zwalczania. Podczas gdy racjonalizacja i zwalczanie zmniejszyły się o około 2 000 ha w 2019 r., obszar uprawy krzewów koki wzrósł o około 2 400 ha. Jednocześnie wydaje się, że kontrola sprawowana przez związki rolników uprawiających kokainę nad swoimi członkami, która ogranicza obszar uprawy krzewów kokainowych do 1 cato (1600 m2) na rodzinę, również zmniejszyła się w 2019 roku.

Niektóre uprawy krzewów koki miały miejsce na obszarach, które zostały wylesione w poprzednim roku, co stanowi szczególne wyzwanie dla ekosystemu leśnego kraju, zwłaszcza na obszarach chronionych, takich jak parki narodowe Madidi i Amboró. Niemniej jednak, z 64 procentami krzewów koki uprawianych w tradycyjnym obszarze produkcji koki Yungas de La Paz, region ten nadal odpowiadał za większość upraw krzewów koki w 2019 roku. Następnie Trópico de Cochabamba (34 procent) i, w znacznie mniejszym stopniu, Norte de La Paz (2 procent). Wzrost upraw w latach 2018-2019 odnotowano we wszystkich trzech regionach.