Οδός καρβαμικού προς mda/mdma

[fidelis]

Το έκλεψα από το vespiary, οπότε εδώ είναι το αρχικό νήμα :3
(πρόσθεσα αριθμούς για να διευκολύνω τα πράγματα, lmk αν πρέπει να διορθώσω κάτι)


Υπάρχουν κάποιες πολύ υποσχόμενες, ανεξερεύνητες διαδρομές σύνθεσης από το α-μεθυλ-3,4-μεθυλενοδιεξυφαινυλοπροπιονάμιδιο
προς το MDA και το MDMA.

1. J . Chem. Tech. Biotechnol. 1994, 59, 271-277

Γενική διαδικασία για την παρασκευή καρβαμικών:

Λιπαρό αμίδιο (0,2 mol) διαλύθηκε σε μεθανόλη (250 cm3).
υπό ανάδευση. Σε αυτό, προστέθηκε φρεσκοπαρασκευασμένο υδατικό διάλυμα
NaOCl (0,21 mol, 125 cm3) προστέθηκε αμέσως
με καλή ανάδευση. Πρόσθετη μεθανόλη (100 cm3)
προστέθηκε στο μείγμα αντίδρασης στην περίπτωση του undecylamide
και του λαουραμιδίου. Η θερμοκρασία αυξήθηκε σε περίπου 52-55°C
εντός 30 λεπτών και το διάλυμα επαναρροφήθηκε για 2 ώρες.
Η μεθανόλη (200 cm3) ανακτήθηκε από την αντίδραση.
μείγμα με απόσταξη. Κατά την ψύξη του μίγματος αντίδρασης
αραιώθηκε με νερό (200 cm3) και εκχυλίστηκε με
διχλωρομεθάνιο (3 x 50 cm3). Τα συνδυασμένα εκχυλίσματα
πλύθηκαν με νερό και ξηράνθηκαν πάνω από Na,S04.
Το διχλωρομεθάνιο ανακτήθηκε με απόσταξη, αφήνοντας
καρβαμικό ως υπόλειμμα.

2. Βασική υδρόλυση του καρβαμικού προς αμίνη σε υδατική αιθανόλη- p-(trans-4-επτυλοκυκλοεξυλ) ανιλίνη

ChemSpider SyntheticPages | Βασική υδρόλυση του καρβαμικού προς αμίνη σε υδατική αιθανόλη

Χημικές ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν, διαδικασία, σχόλια του συγγραφέα, δεδομένα και αναφορές για: Βασική υδρόλυση καρβαμικού σε αμίνη σε υδατική αιθανόλη.

cssp.chemspider.com

Διαδικασία:

Σε φιάλη 100 ml στρογγυλού πυθμένα με τρεις λαιμούς, εξοπλισμένη με θερμαντικό μανδύα, μηχανικό αναδευτήρα, συμπυκνωτή νερού και είσοδο αζώτου, φορτώθηκαν 32 ml αιθανόλης 200 proof, 8 ml απιονισμένου νερού και 0,512 g (1,55 mmol) μεθυλο-(p-τρανς-επτιλοκυκλοεξυλ)καρβαμικό. Το μείγμα αναδεύτηκε μέχρι να γίνει ομοιογενές. Στη συνέχεια προστέθηκαν 10g σφαιριδίων υδροξειδίου του καλίου και το μείγμα αναδεύτηκε μέχρι να διαλυθούν όλα τα σφαιρίδια. Το διάλυμα επαναρροήθηκε υπό άζωτο για 24 ώρες και στη συνέχεια αφέθηκε να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου. Το μείγμα της αντίδρασης μεταφέρθηκε σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 100 ml και η αιθανόλη απομακρύνθηκε σε περιστροφικό εξατμιστήρα (υδατόλουτρο, θερμοκρασία λουτρού ~ 60?, πίεση υδροαπορροφητήρα). Το υδατικό υπόλειμμα ψύχθηκε σε θερμοκρασία δωματίου, μεταφέρθηκε σε διαχωριστικό χωνί των 100 ml και εκχυλίστηκε τρεις φορές με μερίδες αιθέρα των 10 ml. Τα συνδυασμένα εκχυλίσματα αιθέρα ξηράνθηκαν για 2 ώρες πάνω από 2 g άνυδρου θειικού νατρίου και το διάλυμα αιθέρα μεταγγίστηκε σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα των 100 ml. Το υπόλειμμα θειικού νατρίου αναδεύτηκε με 10 επιπλέον ml αιθέρα, το οποίο αποκεντρίστηκε και συνδυάστηκε με τα προηγούμενα εκχυλίσματα. Ο αιθέρας απομακρύνθηκε σε περιστροφικό εξατμιστήρα (υδατόλουτρο, θερμοκρασία λουτρού ~ 60?), αποδίδοντας 0,348g (88%) ουσιαστικά καθαρής αμίνης, η οποία στερεοποιήθηκε κατά την παραμονή σε θερμοκρασία δωματίου. Το υλικό µπορεί να καθαριστεί περαιτέρω µε απόσταξη σε συσκευή Kugelrohr µικρής διαδροµής (0,1mm, πίεση, θερµοκρασία λουτρού λαδιού ~140? ) για να παραχθεί ένα αναλυτικά καθαρό δείγµα.

3. MDMA

Γενική διαδικασία για την Ν-αλκυλίωση των καρβαμικών:

Μείγμα καρβαμικού (005 rnol), τολουολίου (100 cm3),
κονιοποιημένο NaOH (0,2 mol), άνυδρο K,C03 (0,05 mol)
και υδροθειικό τετραβουτυλαμμώνιο (0,0025 mol)
αναδεύτηκε σε θερμοκρασία δωματίου για 1 h. Κατά τη διάρκεια της ανάδευσης,
σχηματίστηκε μια ζελατινώδης μάζα. Θειικό διμεθύλιο (0,06 mol)
προστέθηκε στην αναδευόμενη μάζα στους 30-35°C για μια περίοδο
30min. Η πορεία της αντίδρασης ακολουθήθηκε από
TLC. Το μείγμα της αντίδρασης αναδεύτηκε για 4 ώρες για να ληφθεί
ένα διαυγές διάλυμα. Τα ανόργανα διηθήθηκαν και ξεπλύθηκαν.
με τολουόλιο (2 x 20cm3). Το συνδυασμένο διήθημα και το
πλύθηκαν με HCI (2 N, 3 x 50 cm3), νερό
(2 x 50 cm3) και ξηράνθηκαν πάνω από άνυδρο Na,S04. Συγκέντρωση
του διαλύτη έδωσε τα προϊόντα.

4. Η βασική υδρόλυση του Ν-μεθυλοκαρβαμικού θα πρέπει να δώσει MDMA.

Παρασκευή Ν-υποκατεστημένων καρβαμικών μεθυλεστέρων από αμίδια μέσω Ν-χλωροαμιδίων

http://www.chembbs.com.cn/bbs/file/userfiles/upload/2009092402202058.pdf

Μια αποτελεσματική τροποποίηση της αναδιάταξης Hofmann:
σύνθεση μεθυλοκαρβαμικών

Tetrahedron Letters 48 (2007) 531-533

2.1. Τυπική πειραματική διαδικασία για τη σύνθεση των
καρβαμικού μεθυλίου
Σε διάλυμα βενζαμιδίου (1 mmol) σε μεθανόλη (7 ml),
KF/Al2O3 (2 g, 40 % κατά βάρος) και NaOCl (3 ml ενός
4% υδατικό διάλυμα) προστέθηκαν και το μείγμα
επαναρροή για 30 λεπτά. Μετά την ψύξη του μίγματος αντίδρασης
σε θερμοκρασία δωματίου, η στερεά βάση διηθήθηκε.
Στη συνέχεια, η μεθανόλη απομακρύνθηκε με περιστροφική εξάτμιση
και το υπόλειμμα διαλύθηκε σε EtOAc (20 ml). Το
στρώμα EtOAc πλύθηκε με νερό (10 ml - 3), ξηράνθηκε
πάνω σε άνυδρο θειικό νάτριο και συμπυκνώθηκε υπό
μειωμένης πίεσης για να προκύψει ένα ακατέργαστο προϊόν το οποίο
καθαρίστηκε με κρυστάλλωση με χρήση πετρελαϊκού αιθέρα.

5. Διάσπαση των καρβαμικών

Σύνθεση αμινών με διάσπαση καρβαμικού

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ 2008, αριθ. 11, σ. 1679-1681x.x.

Σύνθεση υδροχλωρικής 4-μεθυλοβενζυλαμίνης (3α).

Διαδικασία:

4-μεθυλοβενζαλδεΰδη (24 mg, 0,2 mmol), καρβαμικό μεθύλιο (30
mg, 0,4 mmol), TFA (91 mg, 0,8 mmol) και TBDMSH (114 mg,
0,8 mmol) διαλύθηκαν σε MeCN (4,0 mL) και θερμάνθηκαν στους 150 °C
για 15 λεπτά σε συσκευή μικροκυμάτων Smith Synthesizer™. Το
μείγμα συμπυκνώθηκε στο κενό και το υπόλειμμα διαλύθηκε σε
μείγμα THF, MeOH και 2M LiOH (1:1:1, 4 mL) και θερμάνθηκε
στους 120 °C για 10 λεπτά σε συσκευή Smith Synthesizer™. Το EtOAc (4 mL) και το
1M NaOH (4 mL) προστέθηκαν και οι φάσεις διαχωρίστηκαν. Το
οργανική φάση εκχυλίστηκε με 1M HCl (2 × 4 mL) και η υδατική
εκχύλισμα εξατμίστηκε για να παραχθεί η 4-μεθυλοβενζυλαμίνη ως υδροχλωρίδιο της
άλας (28 mg, 89%). Η καθαρότητα αυτού του υλικού ήταν
τουλάχιστον 99%, όπως προσδιορίστηκε με LC-MS.


κάποιος στις απαντήσεις πρότεινε το #3, έχω ένα PDF που κάποιος άλλος στις απαντήσεις είπε ότι απευθύνεται περισσότερο στη "μέση μέλισσα" αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορώ να το δημοσιεύσω ^^,

 

[fidelis]

Επίσης, βρήκαμε αυτά ψάχνοντας μέσα από τις απαντήσεις:


6. Το τοσιλικό μεθύλιο παρασκευάζεται εύκολα με χλωριούχο τοσίλιο (είναι πολύ φθηνό), οι εστέρες του τοσίλιου (τουλάχιστον το μεθύλιο και το αιθύλιο) φαίνεται να είναι αρκετά ασταθείς όμως. Συνήθως το προετοιμάζω μια μέρα περίπου πριν χρησιμοποιηθεί για αλκυλίωση.

Το δικό μου παρασκεύασμα:
Αυτό είναι για τον τοσιλικό αιθυλεστέρα, αλλά λειτουργεί εξίσου καλά και για τον τοσιλικό μεθυλεστέρα. (Με μοριακό ισοδύναμο μεθανόλης)

Σε 18,6ml αιθανόλης (99%) προστίθενται 10g λεπτόκοκκου TsCl . Το εναιώρημα στη συνέχεια ψύχεται στους 10C με παγόλουτρο.
Στη συνέχεια προστέθηκαν αργά 5,5ml διαλύματος 30% NaOH διατηρώντας τη θερμοκρασία στα 20-25. Μετά την προσθήκη το μείγμα αναδεύτηκε για μια επιπλέον ώρα σε ψυχρό υδατόλουτρο, η θερμοκρασία διατηρήθηκε γύρω στους 15C.
Στη συνέχεια προστέθηκαν 4g NaCl διαλυμένα σε 25ml dH2O.
Στη συνέχεια το μείγμα εκχυλίστηκε με 2x5ml DCM (το DCM χρησιμοποιήθηκε κυρίως για να αποφευχθεί η κρυστάλλωση του τοσιλικού εστέρα στο διαχωριστικό χωνί. Περισσότερο DCM θα μείωνε πιθανώς τις μηχανικές απώλειες)
Τα εκχυλίσματα DCM συνδυάστηκαν και πλύθηκαν με 15ml 5% K2CO3, 15ml H2O καθώς και 15ml κορεσμένου διαλύματος NaCl.
Στη συνέχεια τα DCM ξηράνθηκαν με MgSO4 και διηθήθηκαν.
Το DCM στη συνέχεια εξατμίστηκε, μετά την ψύξη ο τοσιλικός εστέρας στερεοποιήθηκε σε ένα σκληρό στερεό τεμάχιο.
Το στερεό ζύγιζε 8,58g, το οποίο αντιπροσωπεύει απόδοση 82%.

Σημείωση: Στην πρώτη εκτέλεση δεν χρησιμοποίησα καθόλου DCM και έχασα λίγο προϊόν λόγω κρυστάλλωσης μέσα στο χωνί διαχωρισμού, η απόδοση ήταν 75% στον τελικό τοσιλικό μεθυλεστέρα.

Με βάση τις εργασίες του klute http://www.sciencemadness.org/talk/viewthread.php?tid=11004

7. Αποτελεσματική σύνθεση του καρβαμικού μεθυλεστέρα μέσω αναδιάταξης Hofmann παρουσία TsNBr2
Arun Jyoti Borah, Prodeep Phukan ?

Πειραματική διαδικασία για τη σύνθεση του καρβαμικού: Σε διάλυμα αμιδίου
(1 mmol) σε μεθανόλη (10 mL) προστέθηκε DBU (0,5 mL). Στο διάλυμα αυτό
προστέθηκε TsNBr2 (1 mmol). Το μείγμα της αντίδρασης θερμάνθηκε υπό επαναρροή
για περίοδο 10-20 λεπτών (TLC). Μετά την ολοκλήρωση της αντίδρασης
(TLC) η μεθανόλη εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο μείγμα
διαλύθηκε στη συνέχεια σε EtOAc. Το διάλυμα αυτό πλύθηκε με HCl 5% και στη συνέχεια
με κορεσμένο διάλυμα Na2CO3. Τα οργανικά εκχυλίσματα διαχωρίστηκαν και ξηράνθηκαν
πάνω από άνυδρο Na2SO4. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με στήλη flash
χρωματογραφία με χρήση πετρελαϊκού αιθέρα και οξικού αιθυλεστέρα (4:1) ως εκλουστικό μέσο για να ληφθεί
το καθαρό καρβαμικό προϊόν

Σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 1-L, εξοπλισμένη με ράβδο ανάδευσης, προστίθενται p-μεθοξυβενζαμίδιο (10 g, 66 mmol), N-βρωμοσουκσινίδιο (NBS) (11,9 g, 66 mmol), 1,8-διαζαβικυκλο[5.4.0]undec-7-ένιο (DBU) (22 mL, 150 mmol) και μεθανόλη (300 mL) (σημείωση 1). Το διάλυμα θερμαίνεται σε επαναρροή για 15 λεπτά (σημείωση 2), οπότε προστίθεται αργά μια επιπλέον ποσότητα NBS (11,9 g, 66 mmol). Η αντίδραση αφήνεται να συνεχιστεί για άλλα 30 λεπτά (σημείωση 3). Η μεθανόλη απομακρύνεται με περιστροφική εξάτμιση και το υπόλειμμα διαλύεται σε 500 ml οξικού αιθυλεστέρα (EtOAc). Το διάλυμα EtOAc πλένεται με υδροχλωρικό οξύ 6 N (HCl) (2 × 100 mL), υδροξείδιο του νατρίου 1 N (NaOH) (2 × 100 mL) και κορεσμένο χλωριούχο νάτριο (NaCl) και στη συνέχεια ξηραίνεται πάνω σε θειικό μαγνήσιο (MgSO4). Ο διαλύτης απομακρύνεται με περιστροφική εξάτμιση και το προϊόν, μεθυλικό N-(p-μεθοξυφαινυλο)καρβαμικό, καθαρίζεται με χρωματογραφία στήλης flash [ 50 g silica gel, EtOAc/εξάνιο (1:1)] για να δώσει ένα ωχροκίτρινο στερεό (11,1 g, 93%), το οποίο καθαρίζεται περαιτέρω με ανακρυστάλλωση από 500 mL εξάνιο (Σημείωση 4). Άλλα 1,4 g προϊόντος (συνολικά 8,8 g, 73%) λαμβάνονται από το μητρικό υγρό με ανακρυστάλλωση από 100 mL εξάνιο.

8. Η περίσσεια NaOH εξασφαλίζει σταθερό ρυθμό αντίδρασης και μειώνει την εμφάνιση παρενεργειών. Μπορεί να είναι λίγο περισσότερο από ό,τι χρειάζεστε.

Έτσι, η αναθεωρημένη διαδικασία μας μοιάζει κάπως έτσι:
15 g αμιδίου διαλύονται σε 100 mL iPrOAc και προστίθενται 6,2 g TCCA με ανάδευση μέχρι να διαλυθούν. Το μίγμα Rxn παραμένει για αρκετές ώρες (μπορεί να παρακολουθείται η θερμοκρασία/TLC/κ.λπ., αποφεύγεται η υπερθέρμανση αν και δεν το θεωρώ πιθανό), στη συνέχεια πλένεται με 50 mL κορεσμένου υδατικού διττανθρακικού νατρίου (απελευθερώνει CO2, μπορεί να θερμανθεί, μπορεί να απαιτηθεί ανάδευση) και ξηραίνεται πάνω σε 15 g φρεσκοαποξηραμένου Na2CO3 (μπορεί να αναπτυχθεί αέριο). Αποστάξτε το μεγαλύτερο μέρος του διαλύτη του εστέρα, δεδομένου ότι είναι ακριβός και θέλετε να τον αποθηκεύσετε. Στη συνέχεια προστίθενται 20 g διαλύματος NaOH σε 200 mL iPrOH και το διάλυμα επαναρροφάται.

Ή αν δεν υπάρχει διαλύτης οξικού εστέρα:
15 g αμιδίου διαλυμένα σε 200 mL iPrOH και 6,2 g TCCA ... παραμένει για αρκετές ώρες ... ξηραίνεται δύο φορές πάνω από 15 g φρεσκοαποξηραμένου Na2CO3, ανάδευση/φίλτρο. Στη συνέχεια προστίθενται 20 g διαλύματος NaOH και το διάλυμα επαναρροφάται.


Ίσως κάποιος εδώ μέσα θα μπορούσε να δοκιμάσει αυτές τις μέθοδοι και να δει τι λειτουργεί; ^^; όπως και να 'χει ελπίζω αυτά να καταφέρουν να βοηθήσουν κάποιον. προσπαθώ τώρα να βάλω το pdf που ανέφερα νωρίτερα σε μορφή συνδέσμου ώστε να μπορώ να το δημοσιεύσω εδώ ;b

 

[fidelis]

Εδώ είναι το pdf για το οποίο μιλούσα, αλλά χρησιμοποίησα μια δωρεάν δοκιμή σε μια ιστοσελίδα pdf-to-link, οπότε ελπίζω ότι θα λειτουργήσει περισσότερο από 14 ημέρες ^^; αν θέλετε το πραγματικό pdf απλά στείλτε μου μήνυμα υποθέτω.