Veroorzaakt het medicijn het probleem? Wat denkt u?
Is drugsverslaving een hersenziekte?
- Thread starter Chem-Safe
- Start date
-
- Tags
- harm reduction
Grote vragen. Formeel gezien zou verslaving in onze gebruikelijke opvatting niet hebben gewerkt zonder de hersenen. En de meeste processen die verantwoordelijk zijn voor de aandoening vinden juist plaats in en tussen neuronen. Ik zou echter niet alle verantwoordelijkheid bij onze hersenen leggen. Evenals op de stoffen zelf. Tientallen factoren spelen een belangrijke rol bij het ontstaan van verslaving, variërend van genetisch materiaal en gevoeligheid voor exogene stoffen tot de sociale en culturele achtergrond waarin we geboren worden, gevormd worden en leven. En dit zijn alleen nog maar de vrij voor de hand liggende en bekende variabelen waar je als eerste aan denkt.
Deleted
- By Chem-Safe
Precies, deze instellingen zijn degenen die de Oorlog tegen Drugs steunden en een paar jaar geleden LGBTI+ mensen als ziek beschouwden. Hiermee bedoel ik, op welke basis zeggen ze dit?
- By Paracelsus
Natuurlijk is de institutionele geneeskunde onderhevig aan fouten en afwijkingen, die vandaag de dag bizar lijken. Maar ik wil opmerken dat de geneeskunde zich niet los van de maatschappij en haar instellingen kan ontwikkelen. Ook moeten alle diagnostische handboeken worden gezien als zeer vereenvoudigde naslagwerken. Ze lopen altijd achter op de feitelijke gegevens en geven vrij basale informatie die door de meest uiteenlopende specialisten kan worden gebruikt om alle complexe processen van ons lichaam, en vooral van het bewustzijn, op de een of andere manier te systematiseren en tot een enkel beeld terug te brengen.
Oorsprong
Het meeste bewijs dat "verslaving" een hersenziekte is, komt van studies die in de jaren 1980 en 1990 zijn uitgevoerd met proefdieren die grote hoeveelheden amfetamine intraveneus kregen toegediend, soms zelfs rechtstreeks in de hersenen. Deze studies onderzochten de korte- en langetermijneffecten van amfetaminen op de neuronale structuur en functie. Een consistente bevinding is dat een enkele grote dosis amfetamine bij niet-tolerante dieren uitgebreide schade aan dopamine neuronen veroorzaakt. Deze neurotoxiciteit kan worden voorkomen als het dier gedurende meerdere dagen oplopende doses amfetamine krijgt toegediend. Met andere woorden, tolerantie is een beschermende factor voor de hersenen;
Hersenschade: Dopamine-theorie
Van daaruit is de dopaminetheorie ontstaan, de theoretische basis die wordt verdedigd door NIDA, Nora Volkow en een hele koepel mensen. Deze theorie vertelt ons in het kort wat NIDA op haar website zet:
Met andere woorden, volgens hen is er onomkeerbare schade aan de dopamine D2-receptoren;
Een van de meest rigoureuze studies over dit onderwerp onderzocht het bij abstinente mensen en de verkregen resultaten gaven aan dat er geen verschillen konden worden gevonden tussen de abstinente mensen en de controlegroep.
Nora Volkow, de directeur van NIDA, ging hier op in en bevestigde opnieuw dat verslaving een chronische ziekte is, maar dat om dit te bewijzen de huidige technieken gevoeliger moeten zijn.
Het meeste bewijs dat "verslaving" een hersenziekte is, komt van studies die in de jaren 1980 en 1990 zijn uitgevoerd met proefdieren die grote hoeveelheden amfetamine intraveneus kregen toegediend, soms zelfs rechtstreeks in de hersenen. Deze studies onderzochten de korte- en langetermijneffecten van amfetaminen op de neuronale structuur en functie. Een consistente bevinding is dat een enkele grote dosis amfetamine bij niet-tolerante dieren uitgebreide schade aan dopamine neuronen veroorzaakt. Deze neurotoxiciteit kan worden voorkomen als het dier gedurende meerdere dagen oplopende doses amfetamine krijgt toegediend. Met andere woorden, tolerantie is een beschermende factor voor de hersenen;
Hersenschade: Dopamine-theorie
Van daaruit is de dopaminetheorie ontstaan, de theoretische basis die wordt verdedigd door NIDA, Nora Volkow en een hele koepel mensen. Deze theorie vertelt ons in het kort wat NIDA op haar website zet:
Met andere woorden, volgens hen is er onomkeerbare schade aan de dopamine D2-receptoren;
Een van de meest rigoureuze studies over dit onderwerp onderzocht het bij abstinente mensen en de verkregen resultaten gaven aan dat er geen verschillen konden worden gevonden tussen de abstinente mensen en de controlegroep.
Nora Volkow, de directeur van NIDA, ging hier op in en bevestigde opnieuw dat verslaving een chronische ziekte is, maar dat om dit te bewijzen de huidige technieken gevoeliger moeten zijn.
Alleen het feit dat we veel meer dopamine- en serotoninereceptoren in de darmen hebben dan in de hersenen zal volstaan om deze mythe te ontkrachten.
Ik verdedig de mythe niet, maar ik merk op dat de dichtheid van receptoren in verschillende delen van het lichaam niet erg gerelateerd is aan een van hun functies. Zo zullen de vele serotoninereceptoren in de darm niet zo'n directe relatie hebben met het effect op bewustzijn, gedrag en gedachten als hun paar broertjes in het centrale zenuwstelsel dit effect hebben.