Wprowadzenie
Otrzymujesz nietypowy produkt mefedonowy i chcesz przeprowadzić eksperymenty testowania zanieczyszczeń i domieszek. Użyj tego artykułu jako przewodnika do eksperymentowania. Zawiera on listę manipulacji z produktem mefedronu, przydatne informacje do testów domowych i krótki opis produktu.
Mefedron jest otrzymywany jako produkt racemiczny, mieszanina stereoizomerów R-(D-) i S-(L-): R-mefedronu(R-MEPH) i S-mefedronu (S-MEPH).
Mefedron jest otrzymywany jako produkt racemiczny, mieszanina stereoizomerów R-(D-) i S-(L-): R-mefedronu(R-MEPH) i S-mefedronu (S-MEPH).
Znaczna różnica w profilach neurofarmakologicznych R-MEPH i S-MEPH, przy czym S-MEPH ma większy profil serotoninergiczny i wykazuje łagodną aktywację lokomotoryczną i brak właściwości nagradzających wśród badanych dawek, a R-MEPH posiada bardziej dopaminergiczny profil stymulujący, zarówno z aktywacją lokomotoryczną, jak i nagrodą. Podczas gdy R-MEPH i S-MEPH wykazują podobny wpływ na uwalnianie dopaminy, R-stereoizomer jest znacznie słabszy pod względem zdolności do uwalniania 5-HT (receptor serotoninowy). Stosując stosunek DAT/SERT (transporter dopaminy/5-HT), metrykę określającą preferencję dla efektów uwalniania leku w neuronach dopaminergicznych w stosunku do neuronów 5-HT, R-MEPH wykazuje 50-krotnie większą preferencję dla układu dopaminergicznego niż S-MEPH.
Odkrycie, że R-MEPH jest bardziej skuteczny niż S-MEPH w wytwarzaniu powtarzających się ruchów, ponownie różni się od amfetaminy i metamfetaminy, gdzie enancjomery amfetaminy i metamfetaminy nie powodują znacząco różnego wzrostu stereotypii. W połączeniu z danymi z testu uwalniania dopaminy i 5-HT, enancjomery MEPH wykazują profil neurochemiczny i behawioralny, w którym R-MEPH wykazuje większe działanie dopaminergiczne w porównaniu z S-MEPH, w przeciwieństwie do obserwacji z kilkoma związkami o podobnej strukturze.
Produkt jest przekształcany w sól. Zazwyczaj są to sole chlorowodorowe lub bromowodorowe mefedronu. Idealnie czysty produkt praktycznie nie ma zapachu lub pachnie jak substancja farmaceutyczna, nie ma wyraźnego koloru (czysta biała mąka lub półprzezroczyste białawe kryształy).
Na rynku światowym istnieją różne formy produktu mefedronu: kryształy, krystaliczny proszek, proszek i mąka. Najczystszą formą są kryształy, które uzyskuje się poprzez rekrystalizację proszku mefedronu lub bezpośrednio z masy syntezy. Nawiasem mówiąc, krystaliczny proszek i mąkamogą mieć taką samą czystość jak kryształy.
Odkrycie, że R-MEPH jest bardziej skuteczny niż S-MEPH w wytwarzaniu powtarzających się ruchów, ponownie różni się od amfetaminy i metamfetaminy, gdzie enancjomery amfetaminy i metamfetaminy nie powodują znacząco różnego wzrostu stereotypii. W połączeniu z danymi z testu uwalniania dopaminy i 5-HT, enancjomery MEPH wykazują profil neurochemiczny i behawioralny, w którym R-MEPH wykazuje większe działanie dopaminergiczne w porównaniu z S-MEPH, w przeciwieństwie do obserwacji z kilkoma związkami o podobnej strukturze.
Produkt jest przekształcany w sól. Zazwyczaj są to sole chlorowodorowe lub bromowodorowe mefedronu. Idealnie czysty produkt praktycznie nie ma zapachu lub pachnie jak substancja farmaceutyczna, nie ma wyraźnego koloru (czysta biała mąka lub półprzezroczyste białawe kryształy).
Na rynku światowym istnieją różne formy produktu mefedronu: kryształy, krystaliczny proszek, proszek i mąka. Najczystszą formą są kryształy, które uzyskuje się poprzez rekrystalizację proszku mefedronu lub bezpośrednio z masy syntezy. Nawiasem mówiąc, krystaliczny proszek i mąkamogą mieć taką samą czystość jak kryształy.
kryształowe
Wszystkie formy produktu mają takie same efekty po spożyciu i taką samą formułę molekularną. Niektórzy uważają, że kryształy są silniejsze, ale jest to oszustwo. Faktem jest, że kryształy mają większą gęstość niż wysoce rozproszony w powietrzu proszek mefedronu. Konsument nieświadomie używa jednorazowo większej dawki niż w przypadku mąki, stąd taki wynik.
Możliwe produkty uboczne i nieprzereagowane substancje
Chociaż mefedron jest łatwy w produkcji, w rzadkich przypadkach może być zanieczyszczony przez produkty uboczne i prekursory, takie jak 4`-metylopropiofenon; żywice; jod; brom; miedź lub sole miedzi (drobno rozproszone) z bromowania prekursora mogą dostać się do produktu końcowego; sole metyloaminy; 4'-metylo-2-bromopropiofenon; n-metylopirolidon; DMSO; DMF; izo-mefedron (1-N-metylo-1-(4-metylo)-fenyloaceton); pirazyny, które mogą powstawać w wyniku dimeryzacji mefedronu.
Najpopularniejsze domieszki mefedronu
Mefedron jest dość rzadko rozcieńczany niezadeklarowanymi substancjami ze względu na prostą syntezę. Może to być kofeina, lidokaina, skrobia, sól, cukier itp. Produkt można zastąpić substancjami, które mają takie same właściwości fizyczne i wizualne, takie jak białawe kryształy lub krystaliczny proszek, biała mąka. Może to byća-PVP, metadon, MDMA lub amfetamina.
Algorytm postępowania.
1. Po pierwsze, musisz zapewnić wizualne sprawdzenie swoich rzeczy. Jeśli produkt ma inną formę lub/i kolor niż białawe lub bezbarwne kryształy, mąka lub krystaliczny proszek, prawdopodobnie ma on pewne organiczne lub nieorganiczne produkty uboczne syntezy, które mogą zmieniać strukturę i kolor. Produkty z mefedronem mogą mieć słaby beżowy odcień. Bardziej kolorowy oznacza brudniejszy produkt. Prawie wszystkie zanieczyszczenia syntezy można usunąć poprzez ekstrakcję alkaliczną, przemywanie acetonem lub rekrystalizację.
Co decyduje o kolorze:
Żółtawy - otrzymywany w wyniku spożycia 4'-metylo-2-bromopropiofenonu, przez co produkt staje się oleisty;
Żółty - żółto-brązowy, brązowy - żywice powstałe podczas przegrzania mieszaniny reakcyjnej, jod;
Zielonkawy - uzyskany, gdy 4'-metylo-2-bromopropiofenon dostanie się do produktu końcowego;
Czerwonawy, imbirowy, ziemisty kolor - zanieczyszczenie jodem / bromem;
Niebieski, niebieskawy - nadmiar soli metyloaminy;
Czarny, ciemnobrązowy pastowaty - n-metylopirolidon, DMSO, DMF.
Co decyduje o kolorze:
Żółtawy - otrzymywany w wyniku spożycia 4'-metylo-2-bromopropiofenonu, przez co produkt staje się oleisty;
Żółty - żółto-brązowy, brązowy - żywice powstałe podczas przegrzania mieszaniny reakcyjnej, jod;
Zielonkawy - uzyskany, gdy 4'-metylo-2-bromopropiofenon dostanie się do produktu końcowego;
Czerwonawy, imbirowy, ziemisty kolor - zanieczyszczenie jodem / bromem;
Niebieski, niebieskawy - nadmiar soli metyloaminy;
Czarny, ciemnobrązowy pastowaty - n-metylopirolidon, DMSO, DMF.
2. Po drugie, przeprowadź prosty eksperyment z przechowywaniem produktu w wodzie. Rozpuść 100 mg (100 mg wystarczy, ale więcej jest lepsze) próbki mefedronu w 10 ml wody o temperaturze pokojowej. Jeśli próbka dobrze się rozpuszcza, oznacza to, że prawdopodobnie masz cichy czysty narkotyk. Ponadto, duże kryształy i grudki mogą rozpuścić się z czasem. Ważne: zmiel gęste grudki proszku przed eksperymentem, w osadzie mogą powstać małe grudki.
Rozpuszczanie produktu
Musisz zinterpretować wyniki eksperymentu rozpuszczania. Jeśli produkt jest całkowicie nierozpuszczalny lub rozpuszcza się częściowo, może to być spowodowane dodatkiem kofeiny. Istnieją linki do prostych eksperymentów oznaczania kofeiny w proszku amfetaminy za pomocą odczynnika Wagnera oraz roztworukwasu azotowego i amoniaku. Metody te są również odpowiednie dla mefedronu.
osad
Może to być również MCC (celuloza mikrokrystaliczna), dwutlenek krzemu, sole nieorganiczne (patrz "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS"). Prekursory (chlorowodorek metyloaminy lub sole, haloketony) i produkty izomeryzacji (izo-mefedron i pirazyny, które mogą powstawać w wyniku dimeryzacji mefedronu) można oznaczyć za pomocą "Oznaczania zanieczyszczeń mefedronem".
Do testów otrzymałem mefedron zmieszany ze skrobią. Wykryłem to za pomocą zawiesiny wykonanej w roztworze wodnym. Ponadto przeprowadziłem prosty eksperyment, aby to potwierdzić. Do wodnego roztworu próbki mefedronu należy dodać 3-4 krople 2 roztworu alkoholu jodowego. Jeśli roztwór próbki zmieni kolor na niebieski, oznacza to, że próbka zawiera skrobię.
Do testów otrzymałem mefedron zmieszany ze skrobią. Wykryłem to za pomocą zawiesiny wykonanej w roztworze wodnym. Ponadto przeprowadziłem prosty eksperyment, aby to potwierdzić. Do wodnego roztworu próbki mefedronu należy dodać 3-4 krople 2 roztworu alkoholu jodowego. Jeśli roztwór próbki zmieni kolor na niebieski, oznacza to, że próbka zawiera skrobię.
3. Po trzecie, potwierdź zgodność produktu z deklarowanym mefedronem za pomocą testów LF (zestawy do testowania narkotyków). Otrzymasz jasny wynik na temat swojej substancji i domieszkowanej substancji narkotycznej (jeśli ma miejsce), a testy te pomogą wybrać następny krok.
4. Po czwarte, sprawdź pH roztworu. Produkt mefedronu może być zanieczyszczony sproszkowanymi kwasami organicznymi (askorbinowy, cytrynowy itp.), sproszkowanymi zasadami organicznymi (nowokaina, lidokaina, kofeina itp.). "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS" dokładnie opisuje metodę ich wykrywania.
5. Następnie, jeśli nie znaleziono żadnych zanieczyszczeń i nadal masz wątpliwości co do próbki mefedronu lub testy LF ujawniają domieszkowaną substancję narkotyczną, przeprowadź eksperymenty z odczynnikami testowymi. Użyj "Odczynnikówdo testowania narkotyków". Metody te pomagają określić rodzaj domieszek. Istnieją podręczniki, w których opisano procedury sprawdzania metod i znaczenie, w których można znaleźć metody syntezy odczynników. Na podstawie danych z eksperymentów z odczynnikami testowymi można porównać i zatwierdzić wynik za pomocą TLC.
Testyczystego 4-MMC
4. Po czwarte, sprawdź pH roztworu. Produkt mefedronu może być zanieczyszczony sproszkowanymi kwasami organicznymi (askorbinowy, cytrynowy itp.), sproszkowanymi zasadami organicznymi (nowokaina, lidokaina, kofeina itp.). "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS" dokładnie opisuje metodę ich wykrywania.
5. Następnie, jeśli nie znaleziono żadnych zanieczyszczeń i nadal masz wątpliwości co do próbki mefedronu lub testy LF ujawniają domieszkowaną substancję narkotyczną, przeprowadź eksperymenty z odczynnikami testowymi. Użyj "Odczynnikówdo testowania narkotyków". Metody te pomagają określić rodzaj domieszek. Istnieją podręczniki, w których opisano procedury sprawdzania metod i znaczenie, w których można znaleźć metody syntezy odczynników. Na podstawie danych z eksperymentów z odczynnikami testowymi można porównać i zatwierdzić wynik za pomocą TLC.
Testyczystego 4-MMC
Na przykład, otrzymałeś wynik testu z odczynnikiem Marquis, który nie dał żadnego koloru. Potwierdza to, że jest to prawdopodobnie czysty mefedron. Po dodaniu kilku kropli odczynnika Mecke kolor kropli zmienił się na żółtawy. Zazwyczaj oznacza to, że mefedron został rozcieńczony a-PVP lub MDPV. Weź płytkę TLC, zanieczyszczoną próbkę meph., prawdziwą czystą meph. i czystą a-PVP i MDPV (jeśli masz), zrób cztery plamki substancji i eluuj je, policz Rf i porównaj wyniki z danymi literaturowymi. Jeśli plamki próbki podzielą się na dwie lub więcej części, które będą miały ten sam poziom a-PVP lub MDPV i czystego meph., oznacza to, że próbka ma zanieczyszczenie a-PVP / MDPV. Jeśli próbka nie ma plamek na rzeczywistym poziomie mefedronu, oznacza to, że masz a-PVP/MDPV z czymś takim jak mefedron, substancją o podobnych właściwościach fizycznych i organoleptycznych.
Wnioski
Weryfikacja temperatury topnienia może zostać dodana do drugiego etapu w celu potwierdzenia zgodności jakościowej i określenia stopnia zawartości zanieczyszczeń. Niniejsza instrukcja umożliwia identyfikację stopnia zanieczyszczenia, określenie substancji zanieczyszczających i zatwierdzenie wyników różnymi metodami.
Last edited:
