Γεια σας,
εδώ είναι η αναφορά μου σχετικά με μια σύνθεση αμφεταμίνης, η οποία δυστυχώς δεν πήγε πολύ καλά λόγω της απόδοσης στο τέλος.
Πρώτα απ' όλα για μένα, έπεσα πρόσφατα πάνω σε αυτό το φόρουμ και είχα ήδη μια μικρή εμπειρία με τη σύνθεση αμφεταμίνης.
Αλλά εδώ βρήκα κάποιον που μπορούσα να κάνω κάθε είδους ερωτήσεις και ο οποίος μου έδωσε επίσης το θάρρος να δημοσιεύσω την αναφορά μου εδώ. Ο κ. G.Patton με βοήθησε πολύ, έχει πάντα ανοιχτό αυτί και απαντά σε κάθε ερώτηση, όσο ανόητη κι αν είναι.
Δεν περιέγραψα κάθε βήμα ακριβώς, γιατί για αυτό οι οδηγίες στο φόρουμ είναι πολύ καλύτερες, έβγαλα πολλές φωτογραφίες και κυρίως απλώς τόνισα τις διαφορές από τις οδηγίες.
Θα δώσω εν συντομία τα στοιχήματά μου για τη σύνθεση και μετά θα ξεκινήσουμε άμεσα. Για την εκχύλιση με Α/Β και το μετέπειτα πλύσιμο με ασετόν δεν δίνω λεπτομέρειες εδώ, είτε στην αναφορά που ακολουθεί είτε παίρνω από τις οδηγίες εδώ στο φόρουμ.
Ποντάρισμα:
IPA: 2x 250ml
Οξικό οξύ: 2x 125ml
Νερό: 2x 50ml
P2NP: 50g (5g+45g)
Alu: 60g
NaOH/νερό: 250g/250ml
Νιτρικός υδράργυρος(ΙΙ): 0.5g
Έχω οδηγήσει 3 συνθέσεις, αυτή με τις επόμενες φωτογραφίες ήταν η τελευταία.
Το αμάλγαμα ξεκίνησε με περίπου 2 λίτρα νερό, αλουμίνιο και άλας υδραργύρου.
Χρειάστηκαν πάνω από 40 λεπτά μέχρι να είναι έτοιμη η αντίδραση, αρκετά βίαιη αντίδραση, δεν έχω περιμένει ποτέ τόσο πολύ.
Έβγαζα μια φωτογραφία σχεδόν κάθε 5 λεπτά αφού έβαζα το αλάτι υδραργύρου και το ανακινούσα συνεχώς ενδιάμεσα. Μπορείτε να δείτε πολύ καλά τις διάφορες φάσεις, συμπεριλαμβανομένης της κορύφωσης της αντίδρασης και της επακόλουθης αποσύνθεσης. Από το 25ο λεπτό η θερμοκρασία ανέβαινε αργά και έφτασε στη μέγιστη θερμοκρασία των 70°C από το 35ο λεπτό.
Μετά την αποστράγγιση του νερού δεν ξεπλένω το αλουμίνιο.
Φτιάχνω 2 διαλύματα μειώνοντας στο μισό τις ποσότητες εισόδου των υγρών, ένα με 10% P2NP και ένα με 90% P2NP. Το ένα με το 10% μπαίνει κατευθείαν στη φιάλη για να ξεκινήσει η αναγωγή. Το ένα με το 90% το αφήνω να περάσει αργά μέσα από ένα χωνί, χρησιμοποιώ έναν αναδευτήρα και παρακολουθώ τη θερμοκρασία. Αυτή τη φορά, ωστόσο, η αναγωγή έπρεπε να ξεκινήσει με λίγο αλάτι υδραργύρου. Αυτό το έκανα και πάλι στο τέλος, περίπου 1 ώρα αργότερα.
Συνήθως φιλτράρω τη μάζα της αντίδρασης πριν προσθέσω καυστική σόδα, γιατί μετά χρησιμοποιώ διαχωριστικό χωνί για να διαχωρίσω τις φάσεις. (χωρίς φωτογραφίες)
Ξηραίνω αυτή τη φάση πάνω από MgSO4 κατά τη διάρκεια της νύχτας και στη συνέχεια την αλατίζω.
Συλλέγω πάντα όλα τα υγρά πριν τα ανακυκλώσω ή τα επανεπεξεργαστώ. Όταν αναποδογύρισα την ισοπροπανόλη μαζί μετά το φιλτράρισμα υπό κενό, παρατήρησα ότι κάτι κατακάθισε στον πυθμένα του ποτηριού ζέσεως. Μέτρησα την τιμή του pH και των 3 διηθημάτων που αναποδογύρισα μαζί, η οποία ήταν περίπου 6,5.
Και σκέφτηκα, θα προσθέσω θειικό οξύ και θα φιλτράρω ξανά, αλλά πρώτα θα το βάλω στην κατάψυξη και θα δω τι θα γίνει.
Αυτό που αντίκρισα μετά από περίπου 3 ώρες ήταν καταπληκτικό (φωτογραφία), τιτλοποίησα το διάλυμα "αποβλήτων" σε pH6,0 περίπου με επιπλέον 7ml διαλύματος 1:5 H2SO4:IPA και φιλτράρισα, η απόδοση ήταν η μεγαλύτερη οπτικά από τα 4.
Θα χρησιμοποιώ τη ζυγαριά πάντα μόνο στο τέλος, όταν το προϊόν είναι αναλώσιμο, όλα τα άλλα είναι απόβλητα τι δεν με νοιάζει.
Έτσι τώρα έχω 4 αποδόσεις αντί για 3. Αν δεν με ένοιαζε, από εδώ και πέρα θα τα έριχνα και όλα μαζί και θα προσδιόριζα μια συνολική απόδοση.
Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι η πρώτη σύνθεση ήταν τυχερή, γιατί έγινε χωρίς πλήρη συγχώνευση.
Επίσης το ότι η πρώτη μου σύνθεση είναι η καθαρότερη δείχνει ότι ο τρόπος που χρησιμοποιώ για να φιλτράρω το μίγμα της αντίδρασης μετά την αναγωγή είναι ο σωστός. Όλες οι άλλες φαίνονται τόσο βρώμικες και αηδιαστικές, που κανείς δεν τις χρειάζεται.
Για τη δεύτερη σύνθεση, περίμενα περίπου 40 λεπτά για το αμάλγαμα, αλλά στη συνέχεια έκανα ένα λάθος. Όταν άλλαξα τη φιάλη στρογγυλού πυθμένα και το διάλυμα 90% P2NP έτρεξε αργά μέσα, η αναγωγή δεν ξεκίνησε. Δίστασα πάρα πολύ ή περίμενα μέχρι να αποφασίσω να προσθέσω ξανά αλάτι υδραργύρου. Το είδα πολύ αργά ότι το χωνί ήταν ήδη κατά τα 2/3 άδειο, θα έπρεπε να είχα ενεργήσει νωρίτερα, οπότε τώρα είχα μια μεγάλη μάζα αντίδρασης στη φιάλη, η οποία θα μπορούσε να γίνει πρόβλημα για μένα, αν δεν είμαι προσεκτικός. Εξασφάλισα ψύξη και έφερα κάτι για να πιάσω για την καυτή σούπα που θα μπορούσε να εκτοξευτεί από το πάνω μέρος του ψυγείου παλινδρόμησης.
Και έτσι συνέβη, η αντίδραση δεν ήταν να τιθασεύσει παρά την ψύξη, πέρασε μέσα από τον ψύκτη και εκτοξεύτηκε από την κορυφή, από ένα ποτήρι ζέσεως τι έβαλα πάνω από την κορυφή ήταν το χειρότερο που αποτράπηκε, έπρεπε να κάνω τότε μόνο κάποιο καθαρισμό. Έχω για άλλη μια φορά τυχερός.
Και εδώ έκανα μια διήθηση μετά την αναγωγή πριν κάνω την αλκαλοποίηση. Νομίζω ότι ο αποχρωματισμός προκλήθηκε από την έντονη αντίδραση, επίσης η μικρότερη απόδοση που είδαμε εδώ.
Τρίτη σύνθεση, 40 λεπτά αμαλγάματος, προσθήκη άλατος υδραργύρου για να ξεκινήσει η αναγωγή, αλλά αυτή τη φορά μόνο με το 10% στη φιάλη στρογγυλού πυθμένα, άφησα το χωνί κλειστό αυτή τη φορά. Μετά την έναρξη, με ψύξη και τροφοδοσία με διάλυμα, ρύθμισα τη θερμοκρασία στους 60°C-70°C και προς το τέλος ξεκίνησα πάλι την αναγωγή με άλας υδραργύρου, η οποία ήταν επίσης επιτυχής.
Αυτή τη φορά η αλκαλοποίηση έγινε πριν από το φιλτράρισμα, αλλά το φιλτράρισμα δεν βοήθησε πολύ, έπρεπε να γεμίσω αυτή τη γκρίζα σούπα στο διαχωριστικό μου χωνί για διαχωρισμό φάσεων.
Αυτές ήταν οι τρεις προκαταρκτικές ιστορίες, η μία λίγο διαφορετική από την άλλη, αλλά και πάλι καθοριστική για το αποτέλεσμα. Τώρα οι εικόνες της αλατοποίησης και το τυχαίο εύρημα της τέταρτης απόδοσης.
Ακόμα εν συντομία στις εικόνες:
Θα δείτε ένα ηλεκτρικό pHμετρο με γυάλινο σώμα και αισθητήρα, το οποίο χρησιμοποιώ για την τιτλοδότηση. Επειδή κάποιοι υποθέτουν ότι δεν μπορείτε να προσδιορίσετε σωστά το pH με μια τέτοια συσκευή, όταν δεν υπάρχει νερό στο διάλυμα, χρησιμοποίησα έναν αναλογικό τρόπο για σύγκριση. Δεν το κάνω αυτό κανονικά, εμπιστεύομαι τη συσκευή επειδή τη δοκίμασα, ο προσδιορισμός του pH είναι τέλειος, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει τίποτα πιο βολικό στην τιτλοδότηση με τη χρήση μιας τέτοιας συσκευής.
Οι τέσσερις πρώτες αποδόσεις μετά το πρώτο αλάτισμα.
Αποξήρανα τις τέσσερις αποδόσεις και στη συνέχεια τις άλεσα με μύλο.
Τώρα διέλυσα το αλάτι σε νερό υπό μικρή θέρμανση, στη συνέχεια φιλτράρισα τα στερεά και έφερα το διάλυμα κάτω από το pH6 με μια σταγόνα υδροχλωρικού οξέος.
Στη συνέχεια το διάλυμα ξεπλύθηκε/ανακινήθηκε 3 φορές με 30ml,20ml και 10ml πετρελαϊκού αιθέρα αντίστοιχα το διάλυμα στη συνέχεια διαχωρίστηκε με διαχωριστικό χωνί. Ο πετρελαϊκός αιθέρας απορρίφθηκε. Αφού ξεπλύθηκαν οι μη πολικές προσμίξεις, το διάλυμα οδηγήθηκε σε pH μεγαλύτερο από 13 με υδροξείδιο του νατρίου. Και πάλι, το διάλυμα στη συνέχεια ξεπλύθηκε/ανακινήθηκε τρεις φορές με 60ml, 40ml και 20ml πετρελαϊκού αιθέρα, αντίστοιχα, και στη συνέχεια διαχωρίστηκε με διαχωριστικό χωνί, με την προσθήκη NaCl.
Στη συνέχεια προστέθηκε MgSO4 στον διαχωρισμένο πετρελαϊκό αιθέρα και τοποθετήθηκε στην κατάψυξη για 3 ώρες, στη συνέχεια το MgSO4 διηθήθηκε και ο πετρελαϊκός αιθέρας εξατμίστηκε με τη χρήση ελέγχου της θερμοκρασίας σε θερμή πλάκα στους 40°C.
Το καθαρό έλαιο αμφεταμίνης χύνεται σε ποτήρι ζέσεως το οποίο γεμίζεται με ισοπροπανόλη. Στη συνέχεια, όπως και προηγουμένως, αλατίζεται με τιτλοδότηση, φιλτράρεται και ξηραίνεται. Πάντα χρησιμοποιούσα λάμπα θερμότητας για την ξήρανση πριν αποκτήσω ξηραντήρα, η οποία λειτουργεί πολύ καλά και επίσης πηγαίνει σχετικά γρήγορα.
Τέλος γίνεται ένα πλύσιμο με ασετόν, για αυτό χρησιμοποιώ μύλο και κόσκινα για να πάρω το θειικό άλας όσο πιο λεπτό γίνεται για να έχω όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια για καλό καθαρισμό.
Και πάλι, η λάμπα πάρθηκε, η λάμπα πρέπει να κρεμαστεί τόσο ψηλά ώστε το προϊόν να μην ζεσταθεί πολύ περισσότερο από 60°C.
Ναι και δυστυχώς το πολύ κακό μου αποτέλεσμα των 18,5γρ, δηλαδή μόνο το 33% του 70%. Ούτε καν το μισό από αυτό που είναι συνηθισμένο.
Αυτό είναι απλά απογοητευτικό. Απλά δεν ξέρω τι κάνω λάθος εδώ που είμαι τόσο κακή.
Μετά από αυτό το αποτέλεσμα δεν έκανα πια τα άλλα 3 ξεχωριστά αλλά τα έριξα μαζί, με αποτέλεσμα να βγάλω συνολικά περίπου 20γρ. Συνολικά όχι πολύ, αλλά πολύ καθαρό προϊόν.
Είμαι ανοιχτός σε οποιεσδήποτε προτάσεις.
εδώ είναι η αναφορά μου σχετικά με μια σύνθεση αμφεταμίνης, η οποία δυστυχώς δεν πήγε πολύ καλά λόγω της απόδοσης στο τέλος.
Πρώτα απ' όλα για μένα, έπεσα πρόσφατα πάνω σε αυτό το φόρουμ και είχα ήδη μια μικρή εμπειρία με τη σύνθεση αμφεταμίνης.
Αλλά εδώ βρήκα κάποιον που μπορούσα να κάνω κάθε είδους ερωτήσεις και ο οποίος μου έδωσε επίσης το θάρρος να δημοσιεύσω την αναφορά μου εδώ. Ο κ. G.Patton με βοήθησε πολύ, έχει πάντα ανοιχτό αυτί και απαντά σε κάθε ερώτηση, όσο ανόητη κι αν είναι.
Δεν περιέγραψα κάθε βήμα ακριβώς, γιατί για αυτό οι οδηγίες στο φόρουμ είναι πολύ καλύτερες, έβγαλα πολλές φωτογραφίες και κυρίως απλώς τόνισα τις διαφορές από τις οδηγίες.
Θα δώσω εν συντομία τα στοιχήματά μου για τη σύνθεση και μετά θα ξεκινήσουμε άμεσα. Για την εκχύλιση με Α/Β και το μετέπειτα πλύσιμο με ασετόν δεν δίνω λεπτομέρειες εδώ, είτε στην αναφορά που ακολουθεί είτε παίρνω από τις οδηγίες εδώ στο φόρουμ.
Ποντάρισμα:
IPA: 2x 250ml
Οξικό οξύ: 2x 125ml
Νερό: 2x 50ml
P2NP: 50g (5g+45g)
Alu: 60g
NaOH/νερό: 250g/250ml
Νιτρικός υδράργυρος(ΙΙ): 0.5g
Έχω οδηγήσει 3 συνθέσεις, αυτή με τις επόμενες φωτογραφίες ήταν η τελευταία.
Το αμάλγαμα ξεκίνησε με περίπου 2 λίτρα νερό, αλουμίνιο και άλας υδραργύρου.
Χρειάστηκαν πάνω από 40 λεπτά μέχρι να είναι έτοιμη η αντίδραση, αρκετά βίαιη αντίδραση, δεν έχω περιμένει ποτέ τόσο πολύ.
Έβγαζα μια φωτογραφία σχεδόν κάθε 5 λεπτά αφού έβαζα το αλάτι υδραργύρου και το ανακινούσα συνεχώς ενδιάμεσα. Μπορείτε να δείτε πολύ καλά τις διάφορες φάσεις, συμπεριλαμβανομένης της κορύφωσης της αντίδρασης και της επακόλουθης αποσύνθεσης. Από το 25ο λεπτό η θερμοκρασία ανέβαινε αργά και έφτασε στη μέγιστη θερμοκρασία των 70°C από το 35ο λεπτό.
Φτιάχνω 2 διαλύματα μειώνοντας στο μισό τις ποσότητες εισόδου των υγρών, ένα με 10% P2NP και ένα με 90% P2NP. Το ένα με το 10% μπαίνει κατευθείαν στη φιάλη για να ξεκινήσει η αναγωγή. Το ένα με το 90% το αφήνω να περάσει αργά μέσα από ένα χωνί, χρησιμοποιώ έναν αναδευτήρα και παρακολουθώ τη θερμοκρασία. Αυτή τη φορά, ωστόσο, η αναγωγή έπρεπε να ξεκινήσει με λίγο αλάτι υδραργύρου. Αυτό το έκανα και πάλι στο τέλος, περίπου 1 ώρα αργότερα.
Ξηραίνω αυτή τη φάση πάνω από MgSO4 κατά τη διάρκεια της νύχτας και στη συνέχεια την αλατίζω.
Συλλέγω πάντα όλα τα υγρά πριν τα ανακυκλώσω ή τα επανεπεξεργαστώ. Όταν αναποδογύρισα την ισοπροπανόλη μαζί μετά το φιλτράρισμα υπό κενό, παρατήρησα ότι κάτι κατακάθισε στον πυθμένα του ποτηριού ζέσεως. Μέτρησα την τιμή του pH και των 3 διηθημάτων που αναποδογύρισα μαζί, η οποία ήταν περίπου 6,5.
Και σκέφτηκα, θα προσθέσω θειικό οξύ και θα φιλτράρω ξανά, αλλά πρώτα θα το βάλω στην κατάψυξη και θα δω τι θα γίνει.
Αυτό που αντίκρισα μετά από περίπου 3 ώρες ήταν καταπληκτικό (φωτογραφία), τιτλοποίησα το διάλυμα "αποβλήτων" σε pH6,0 περίπου με επιπλέον 7ml διαλύματος 1:5 H2SO4:IPA και φιλτράρισα, η απόδοση ήταν η μεγαλύτερη οπτικά από τα 4.
Θα χρησιμοποιώ τη ζυγαριά πάντα μόνο στο τέλος, όταν το προϊόν είναι αναλώσιμο, όλα τα άλλα είναι απόβλητα τι δεν με νοιάζει.
Έτσι τώρα έχω 4 αποδόσεις αντί για 3. Αν δεν με ένοιαζε, από εδώ και πέρα θα τα έριχνα και όλα μαζί και θα προσδιόριζα μια συνολική απόδοση.
Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι η πρώτη σύνθεση ήταν τυχερή, γιατί έγινε χωρίς πλήρη συγχώνευση.
Επίσης το ότι η πρώτη μου σύνθεση είναι η καθαρότερη δείχνει ότι ο τρόπος που χρησιμοποιώ για να φιλτράρω το μίγμα της αντίδρασης μετά την αναγωγή είναι ο σωστός. Όλες οι άλλες φαίνονται τόσο βρώμικες και αηδιαστικές, που κανείς δεν τις χρειάζεται.
Για τη δεύτερη σύνθεση, περίμενα περίπου 40 λεπτά για το αμάλγαμα, αλλά στη συνέχεια έκανα ένα λάθος. Όταν άλλαξα τη φιάλη στρογγυλού πυθμένα και το διάλυμα 90% P2NP έτρεξε αργά μέσα, η αναγωγή δεν ξεκίνησε. Δίστασα πάρα πολύ ή περίμενα μέχρι να αποφασίσω να προσθέσω ξανά αλάτι υδραργύρου. Το είδα πολύ αργά ότι το χωνί ήταν ήδη κατά τα 2/3 άδειο, θα έπρεπε να είχα ενεργήσει νωρίτερα, οπότε τώρα είχα μια μεγάλη μάζα αντίδρασης στη φιάλη, η οποία θα μπορούσε να γίνει πρόβλημα για μένα, αν δεν είμαι προσεκτικός. Εξασφάλισα ψύξη και έφερα κάτι για να πιάσω για την καυτή σούπα που θα μπορούσε να εκτοξευτεί από το πάνω μέρος του ψυγείου παλινδρόμησης.
Και έτσι συνέβη, η αντίδραση δεν ήταν να τιθασεύσει παρά την ψύξη, πέρασε μέσα από τον ψύκτη και εκτοξεύτηκε από την κορυφή, από ένα ποτήρι ζέσεως τι έβαλα πάνω από την κορυφή ήταν το χειρότερο που αποτράπηκε, έπρεπε να κάνω τότε μόνο κάποιο καθαρισμό. Έχω για άλλη μια φορά τυχερός.
Και εδώ έκανα μια διήθηση μετά την αναγωγή πριν κάνω την αλκαλοποίηση. Νομίζω ότι ο αποχρωματισμός προκλήθηκε από την έντονη αντίδραση, επίσης η μικρότερη απόδοση που είδαμε εδώ.
Τρίτη σύνθεση, 40 λεπτά αμαλγάματος, προσθήκη άλατος υδραργύρου για να ξεκινήσει η αναγωγή, αλλά αυτή τη φορά μόνο με το 10% στη φιάλη στρογγυλού πυθμένα, άφησα το χωνί κλειστό αυτή τη φορά. Μετά την έναρξη, με ψύξη και τροφοδοσία με διάλυμα, ρύθμισα τη θερμοκρασία στους 60°C-70°C και προς το τέλος ξεκίνησα πάλι την αναγωγή με άλας υδραργύρου, η οποία ήταν επίσης επιτυχής.
Αυτή τη φορά η αλκαλοποίηση έγινε πριν από το φιλτράρισμα, αλλά το φιλτράρισμα δεν βοήθησε πολύ, έπρεπε να γεμίσω αυτή τη γκρίζα σούπα στο διαχωριστικό μου χωνί για διαχωρισμό φάσεων.
Αυτές ήταν οι τρεις προκαταρκτικές ιστορίες, η μία λίγο διαφορετική από την άλλη, αλλά και πάλι καθοριστική για το αποτέλεσμα. Τώρα οι εικόνες της αλατοποίησης και το τυχαίο εύρημα της τέταρτης απόδοσης.
Ακόμα εν συντομία στις εικόνες:
Θα δείτε ένα ηλεκτρικό pHμετρο με γυάλινο σώμα και αισθητήρα, το οποίο χρησιμοποιώ για την τιτλοδότηση. Επειδή κάποιοι υποθέτουν ότι δεν μπορείτε να προσδιορίσετε σωστά το pH με μια τέτοια συσκευή, όταν δεν υπάρχει νερό στο διάλυμα, χρησιμοποίησα έναν αναλογικό τρόπο για σύγκριση. Δεν το κάνω αυτό κανονικά, εμπιστεύομαι τη συσκευή επειδή τη δοκίμασα, ο προσδιορισμός του pH είναι τέλειος, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει τίποτα πιο βολικό στην τιτλοδότηση με τη χρήση μιας τέτοιας συσκευής.
Στη συνέχεια το διάλυμα ξεπλύθηκε/ανακινήθηκε 3 φορές με 30ml,20ml και 10ml πετρελαϊκού αιθέρα αντίστοιχα το διάλυμα στη συνέχεια διαχωρίστηκε με διαχωριστικό χωνί. Ο πετρελαϊκός αιθέρας απορρίφθηκε. Αφού ξεπλύθηκαν οι μη πολικές προσμίξεις, το διάλυμα οδηγήθηκε σε pH μεγαλύτερο από 13 με υδροξείδιο του νατρίου. Και πάλι, το διάλυμα στη συνέχεια ξεπλύθηκε/ανακινήθηκε τρεις φορές με 60ml, 40ml και 20ml πετρελαϊκού αιθέρα, αντίστοιχα, και στη συνέχεια διαχωρίστηκε με διαχωριστικό χωνί, με την προσθήκη NaCl.
Στη συνέχεια προστέθηκε MgSO4 στον διαχωρισμένο πετρελαϊκό αιθέρα και τοποθετήθηκε στην κατάψυξη για 3 ώρες, στη συνέχεια το MgSO4 διηθήθηκε και ο πετρελαϊκός αιθέρας εξατμίστηκε με τη χρήση ελέγχου της θερμοκρασίας σε θερμή πλάκα στους 40°C.
Και πάλι, η λάμπα πάρθηκε, η λάμπα πρέπει να κρεμαστεί τόσο ψηλά ώστε το προϊόν να μην ζεσταθεί πολύ περισσότερο από 60°C.
Αυτό είναι απλά απογοητευτικό. Απλά δεν ξέρω τι κάνω λάθος εδώ που είμαι τόσο κακή.
Μετά από αυτό το αποτέλεσμα δεν έκανα πια τα άλλα 3 ξεχωριστά αλλά τα έριξα μαζί, με αποτέλεσμα να βγάλω συνολικά περίπου 20γρ. Συνολικά όχι πολύ, αλλά πολύ καθαρό προϊόν.
Είμαι ανοιχτός σε οποιεσδήποτε προτάσεις.
