Συγγνώμη για το spamming, αλλά βρήκα το κλειδί. Η εικόνα που δημοσιεύετε είναι από το άρθρο της wikipedia για τη στερεοχημεία. Είναι ελαττωματικό. Αυτό το άρθρο επικρίνεται αρκετά έντονα στην ενότητα Talk.
Η εικόνα που δημοσιεύω είναι η σωστή.
Τα προθέματα l και d είναι απλά συντομογραφία για το δεξιόστροφο ή το λεβορότροφο: προς τα πού περιστρέφει το μόριο το πολωμένο φως. "l" =levo = προς τα αριστερά, "d" = dextro = προς τα δεξιά. Αλλά αυτά τα προθέματα είναι παλιά και δεν χρησιμοποιούνται πλέον.
Στη σύγχρονη ονοματολογία έχουν αντικατασταθεί από το (+) για το dextro και το (-) για το levo.
Τα προθέματα L και D (κεφαλαία γράμματα ) αναφέρονται στις προβολές Fischer των μορίων και δεν έχουν καμία σχέση με το πώς περιστρέφεται το φως, αλλά προς ποια κατεύθυνση σχεδιάζονται βασικά μέρη του μορίου. Στην περίπτωση αυτή είναι στην πραγματικότητα ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ σε σχέση με τα προθέματα d και l : το d είναι L και το l είναι D.
Έτσι, L-(+)-ταρταρικό οξύ σημαίνει: "ένα μόριο τρυγικού οξέος που σχεδιάζεται με την ομάδα υψηλότερης προτεραιότητας στην κορυφή της προβολής Fischer και τη σχετική ομάδα στραμμένη προς τα αριστερά, και περιστρέφει το πολωμένο φως προς τα δεξιά", ή αλλιώς δεξτροοτάριο, ή αλλιώς δεξτρο, ή αλλιώς d-ταρταρικό οξύ. Πρόκειται για τη φυσική μορφή του τρυγικού οξέος.
Και, φυσικά, το αντίστροφο για το D-(-)-τερταρικό οξύ.
Τώρα, απ' όσο καταλαβαίνω, και τα δύο ισομερή του τρυγικού οξέος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάλυση εναντιομερών των αμφεταμινών. Εάν χρησιμοποιήσετε D-(-)-τρυγικό οξύ θα έχετε κρυστάλλους της d-αμφ/δ- τρυγικού οξέος που συντρίβονται, και εάν χρησιμοποιήσετε L-(+)-τρυγικό οξύ θα έχετε κρυστάλλους της l-αμφ/λ- τρυγικού οξέος που συντρίβονται.
Η χρήση DL-τριαντικού οξέος θα ήταν απολύτως άχρηστη, αφού δεν θα διαχώριζε τίποτα: και τα δύο εναντιομερή θα έβγαιναν.
Φτου.
Μίλησα.
Η εικόνα που δημοσιεύω είναι η σωστή.
Τα προθέματα l και d είναι απλά συντομογραφία για το δεξιόστροφο ή το λεβορότροφο: προς τα πού περιστρέφει το μόριο το πολωμένο φως. "l" =levo = προς τα αριστερά, "d" = dextro = προς τα δεξιά. Αλλά αυτά τα προθέματα είναι παλιά και δεν χρησιμοποιούνται πλέον.
Στη σύγχρονη ονοματολογία έχουν αντικατασταθεί από το (+) για το dextro και το (-) για το levo.
Τα προθέματα L και D (κεφαλαία γράμματα ) αναφέρονται στις προβολές Fischer των μορίων και δεν έχουν καμία σχέση με το πώς περιστρέφεται το φως, αλλά προς ποια κατεύθυνση σχεδιάζονται βασικά μέρη του μορίου. Στην περίπτωση αυτή είναι στην πραγματικότητα ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ σε σχέση με τα προθέματα d και l : το d είναι L και το l είναι D.
Έτσι, L-(+)-ταρταρικό οξύ σημαίνει: "ένα μόριο τρυγικού οξέος που σχεδιάζεται με την ομάδα υψηλότερης προτεραιότητας στην κορυφή της προβολής Fischer και τη σχετική ομάδα στραμμένη προς τα αριστερά, και περιστρέφει το πολωμένο φως προς τα δεξιά", ή αλλιώς δεξτροοτάριο, ή αλλιώς δεξτρο, ή αλλιώς d-ταρταρικό οξύ. Πρόκειται για τη φυσική μορφή του τρυγικού οξέος.
Και, φυσικά, το αντίστροφο για το D-(-)-τερταρικό οξύ.
Τώρα, απ' όσο καταλαβαίνω, και τα δύο ισομερή του τρυγικού οξέος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάλυση εναντιομερών των αμφεταμινών. Εάν χρησιμοποιήσετε D-(-)-τρυγικό οξύ θα έχετε κρυστάλλους της d-αμφ/δ- τρυγικού οξέος που συντρίβονται, και εάν χρησιμοποιήσετε L-(+)-τρυγικό οξύ θα έχετε κρυστάλλους της l-αμφ/λ- τρυγικού οξέος που συντρίβονται.
Η χρήση DL-τριαντικού οξέος θα ήταν απολύτως άχρηστη, αφού δεν θα διαχώριζε τίποτα: και τα δύο εναντιομερή θα έβγαιναν.
Φτου.
Μίλησα.
η διευκρίνισή σας εδώ σε τρία σχόλια εδώ ήταν το πιο διευκρινιστικό και απολύτως χρήσιμο πράγμα που έχω διαβάσει γαμώτο εδώ και καιρό. σας ευχαριστώ. Ξέρω ότι το έγραψες αυτό πριν από 8 μήνες, οπότε το λέω τώρα σε περίπτωση που δεν το κάνει κανείς άλλος, αυτό χρειαζόμουν για να ξεκαθαρίσω την κατάσταση σχετικά με όλες αυτές τις μαλακίες... για χρόνια δεν το καταλάβαινα και ήμουν πολύ μπερδεμένος για να προσπαθήσω να το κατανοήσω.... ευχαριστώ... σοβαρά...
