Σύνθεση φαινυλακετόνης (P2P) από βενζαλδεΰδη με βουτανόνη

[MadHatter]

Γιατί θα θέλατε να αντικαταστήσετε το χλωροφόρμιο; Είναι εύκολο να το συνθέσετε μόνοι σας με ακετόνη και χλωρίνη. Ελέγξτε το youtube.
Αλλά αν το χρειάζεστε πραγματικά για κάποιο λόγο, το διχλωρομεθάνιο και το χλωροφόρμιο είναι συνήθως εναλλάξιμα.

 

[TheNut22]

Δοκίμασα την DCM για πρώτη φορά και απέτυχε εντελώς.
Εξήγαγα το προϊόν με οξικό αιθυλεστέρα (περισσότερο) και ξυλόλιο (λιγότερο)-μίγμα.

 

[Cbison]

Πώς μπορείτε να κάνετε το MPB να στερεοποιηθεί; Στην κατάψυξη βλέπω τους κρυστάλλους αλλά έξω από την κατάψυξη υγροποιείται.

 

[Fenster]

Συμπύκνωση αλδόλης.

Οι οδηγίες γι' αυτό βρίσκονται στην ενότητα Οργανικές αντιδράσεις



Αυτό το κείμενο φαίνεται να ανταποκρίνεται περισσότερο σε αυτό που βλέπω. Έχει δοκιμάσει κανείς πραγματικά να εκχυλίσει με διαλύτη από το οργανικό στρώμα. Η χρήση χλωροφορμίου δεν θα λειτουργήσει, καθώς είναι αναμίξιμο με το οργανικό στρώμα. Αν δεν μου διαφεύγει κάτι, το κείμενο πρέπει να δοκιμαστεί και να τροποποιηθεί.

Έχει δοκιμάσει κανείς αυτό το σύνθετο πριν.

 

[TheNut22]

ΕΝΤΆΞΕΙ. Απλά θερμαίνετε τη βενζ-ύδη και το MEK με υδροχλωρικό οξύ για περίπου 3-5 ώρες. Θερμοκρασία: 90-110 C.
Απλά ευχαρίστησέ με.

 

[lalalander]

Τι κάνει;

 

[TheNut22]

Κάνει τη συμπύκνωση αλδόλης της MEK και της βενζαλδεΰδης. Το προϊόν είναι: Μεθυλφαινυλοβουτενόνη.

 

[lalalander]

Φαίνεστε πολύ σίγουροι για τη διαδικασία που ακολουθείτε. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το δοκιμάσατε και το πετύχατε;

 

[TheNut22]

ΕΝΤΆΞΕΙ. Έχω ξοδέψει εκατοντάδες ευρώ για να το κάνω να δουλέψει, και τώρα αναρωτιέστε αν θα δουλέψει;!
Είμαι πραγματικά τσαντισμένος αυτή τη στιγμή! Δεν θα δημοσιεύσω... κουτάλι τροφοδοτούν τις πληροφορίες μου κανέναν εδώ από τώρα και στο εξής.
Γαμώτο! Σας προτείνω να διαβάσετε και χημεία πριν αρχίσετε να αμφισβητείτε τις μεθόδους μου. Αν η χημεία δεν σας ενδιαφέρει, αλλά θέλετε τις πληροφορίες για όλη αυτή τη σύνθεση, την οποία δοκίμασα 16 φορές με δυσκολία, ξεχάστε το. Δεν πρόκειται να απαντήσω καθόλου στις ερωτήσεις κανενός, γιατί πήρα τις γνώσεις μου από επιστημονικά άρθρα ο ίδιος, αλλά τις εφάρμοσα στην πράξη με τις δικές μου γνώσεις χημείας. Ναι. Η συμπύκνωση αλδόλης στο σημείο της σύνθεσης λειτουργεί με καλύτερες αποδόσεις από ό,τι στην αεριοποίηση. Δεν πρόκειται να απαντήσω σε κανέναν για οποιοδήποτε άλλο σημείο σχετικά με την εν λόγω σύνθεση. Σας ευχαριστώ και αντίο!

 

[lalalander]

Δεν καταλαβαίνω γιατί το βρίσκετε τόσο προσβλητικό. Απλώς προσπαθούσα να επικοινωνήσω χρησιμοποιώντας επίσημη γλώσσα.

 

[TheNut22]

Λυπάμαι για την απογοήτευσή μου. Ήμουν πολύ κουρασμένος εκείνη τη στιγμή. Το aldol λειτουργεί.

 

[TheNut22]

Και, χρησιμοποιώντας τη διαδικασία του "Twodogs" και του "Bio", το ακετοξυφαινυλοπροπένιο λειτούργησε και αυτό άψογα.

 

[lalalander]

Είναι εντάξει. Στο τέλος της ημέρας είμαστε όλοι άνθρωποι. Μπορείτε να μοιραστείτε τις ποσότητες των αντιδραστηρίων που χρησιμοποιείτε;

 

[TheNut22]

Το καλύτερο ποσό που πήρα, ήταν το ελάχιστο ποσό που χρησιμοποίησα τα αντιδραστήρια. Έτσι, έβαλα 10 g βενζαλδεΰδης + 25 g MEK + 30 g υδροχλωρικού οξέος. Πήρα 28 γραμμάρια κρυστάλλων, οι οποίοι ήταν υγροί, και όταν τους πήρα τους ξηρούς όπως ΜΠΟΡΩ να τους πάρω, πήρα 13 γραμμάρια μεθυλφαινυλοβουτενόνης.

 

[TheNut22]

Θα πάρω νέα γυάλινα σκεύη την επόμενη εβδομάδα, ώστε να μπορέσω να ξεκινήσω να πειραματίζομαι στο επόμενο επίπεδο.

 

[TheNut22]

Έκανα λάθος στο σημείο τήξης του MPB, είναι: 37-38°C

 

[Fenster]

Εντάξει, βήμα 3 - Πρόσθεσα διάλυμα NaOH που θερμάνθηκε στους 50c και μπήκε στο mag Stir μετά από 6 ώρες ένα παχύρρευστο σχεδόν στερεό κρεμώδες χάλι ήταν στο rbf μου. Πρόσθεσα DCM και εμφανίστηκαν δύο στρώματα. Στην αρχή, ήμουν πολύ χαρούμενος!!! Καθώς το κρεμώδες παχύ στρώμα καθόταν στον πυθμένα και νόμιζα ότι το πιο διαυγές στρώμα ήταν τα εκχυλισμένα με DCM καλούδια ήταν στην κορυφή. Όχι όχι όχι όχι..... Το γαλακτώδες παχύ στρώμα ήταν το DCM. Ξέρω σίγουρα ότι όταν αφαιρέσω το DCM δεν πρόκειται να έχω ένα κίτρινο διαυγές λάδι ή αλλιώς p2p.


@HEISENBERG

Έχει η ομάδα σας επανεξετάσει αυτή τη διαδικασία πριν από τη δημοσίευση. Φαίνεται ότι οι εμπειρογνώμονες έχουν σιωπήσει σχετικά με αυτή τη διαδικασία. Θα ήταν ωραίο να λάβετε κάποια υποστήριξη σε μια μέθοδο που δημοσίευσε η ομάδα σας.

Εντάξει, θα επιχειρήσω την απόσταξη στο κρεμώδες χάλι και θα δω τι θα βγει.

 

[TheNut22]

Απλώς χρησιμοποιήστε τη δική μου μέθοδο, δηλαδή: MEK και βενζίνη, με υδροχλωρικό οξύ: 90-110 C, 3-5 ώρες.
Στη συνέχεια, βάλτε 10% διάλυμα ΚΟΗ και οι κρύσταλλοι εμφανίζονται αμέσως. Ξεφορτωθείτε το νερό. Βάλτε τους στην κατάψυξη. Απαλλαγείτε από το λάδι. Καθαροί, λευκοί κρύσταλλοι. ...είστε ευπρόσδεκτοι!

 

[Cbison]

Ψύχετε το μείγμα BENZ & MEK πριν προσθέσετε το διάλυμα 10% KoH. Με αυτή τη διαδικασία δεν θα υπάρχει ανάγκη για απόσταξη υπό κενό σωστά.

 

[TheNut22]

Έχει ψυχθεί σε θερμοκρασία δωματίου. Στη συνέχεια συλλέγεται το καφέ οργανικό στρώμα. Σε αυτό τοποθετούνται 20 ml διαλύματος ΚΟΗ 10%. Εάν το pH είναι πολύ όξινο ή πολύ βασικό, φέρτε το σε pH: 7. Απαλλαγείτε από το νερό, όταν το pH είναι 7. Τοποθετήστε τη φιάλη στην κατάψυξη για τουλάχιστον 4 ώρες. Απορρίψτε το ανώτερο ελαιώδες σκατό όταν παγώσει. Δεν χρειάζεται απόσταξη ή ακόμα και ξήρανση του διαλύματος, επειδή οι κρύσταλλοι εμφανίζονται αμέσως στη φιάλη, απλά πρέπει να τους καταψύξετε, για να πάρετε το ελαιώδες στρώμα, το οποίο είναι απλά κάποια υποπροϊόντα.

 

[TheNut22]

Ξέχασα να αναφέρω, ότι πριν βάλετε το διάλυμα ΚΟΗ, πλύνετε το οργανικό στρώμα με την ίδια ποσότητα οξέος που χρησιμοποιήσατε.

 

[Cbison]

Έχω ήδη το διάλυμα MPB και θα ήθελα να πάρω τους κρυστάλλους χωρίς απόσταξη. Η συμπύκνωση της αδόλης έγινε μέσω οξείας αεριοποίησης. Πιστεύετε ότι αν εισαχθεί οξύ στο διάλυμα Benz + MEK μέσω αεριοποίησης και θερμανθεί στους 90-110°C για 3-5 ώρες και πλυθεί με hcl πριν από την προσθήκη 10% KoH, υπάρχει πιθανότητα να κατακρημνιστούν αμέσως κρύσταλλοι; Είναι σημαντικό να καταψύξουμε το διάλυμα για να πάρουμε κρυστάλλους και ποιες είναι οι μετρήσεις των αντιδραστηρίων σας.

 

[TheNut22]

Θεέ μου! ΜΗΝ πλένετε με οξύ, εντάξει. Την ίδια ποσότητα νερού που χρησιμοποιήσατε οξύ.

 

[bigbadbear]

 

[bigbadbear]

Για το δεύτερο βήμα, μπορώ να χρησιμοποιήσω μια φιάλη 15 λίτρων ? και να πραγματοποιήσω τη διαδικασία εκχύλισης σε ένα πλαστικό βαρέλι 50 λίτρων;

 

[Irving Langmuir]

Γεια σε όλους !

Δοκίμασα αυτή τη σύνθεση δύο φορές, και εδώ είναι το συμπέρασμά μου σε αυτό.

Πρώτον, απέχω πολύ από το να είμαι εκπαιδευμένος χημικός, οπότε αυτά που λέω θα πρέπει να λαμβάνονται με επιφύλαξη. Μη διστάσετε να διορθώσετε αυτά που λέω.

Οι αντιδράσεις και οι μηχανισμοί είναι αποτέλεσμα της έρευνάς μου και της κατανόησής μου για τη σύνθεση, και ως εκ τούτου επιδέχονται επίσης κριτική.

Απλώς είδα ότι πολλοί άνθρωποι είχαν ήδη συζητήσει το θέμα, οπότε ελπίζω ότι η ανάρτησή μου δεν θα είναι περιττή. Επίσης, ο σύνδεσμος στο τέλος της ανάρτησής μου έχει ήδη αναρτηθεί στο θέμα. Συγγνώμη αν δεν μάθατε τίποτα από την ανάρτησή μου.


Βήμα 1: διασταυρωμένη συμπύκνωση aldol :
Κανονικά χρησιμοποιούμε μια μικρή περίσσεια MEK σε αυτή την αντίδραση επειδή οι κετόνες μπορούν να αυτοσυμπυκνωθούν, αλλά αυτή η αντίδραση είναι θερμοδυναμικά devafable, και θα γίνει μέχρι ένα μέγιστο 5% στη βιβλιογραφία που μπόρεσα να βρω. Παρ' όλα αυτά, σύμφωνα με την εργασία αυτή, η βενζαλδεΰδη μπορεί να αντιδράσει με το τελικό προϊόν, γεγονός που θα μείωνε κατά πολύ την απόδοση, εξ ου και η χρήση περίσσειας MEK για να βεβαιωθούμε ότι η βενζαλδεΰδη αντιδρά με το σωστό μόριο. (Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια εργασία, η απόσταξη μεταξύ της διασταυρούμενης συμπύκνωσης αλδόλης και της οξείδωσης Baeyer-Villiger δεν είναι χρήσιμη, καθώς τα παραπροϊόντα δεν θα αντιδράσουν κατά την οξείδωση Baeyer-Villiger και μπορούν να εξαλειφθούν με την επόμενη απόσταξη). Αναρωτήθηκα αν δεν θα ήταν καλύτερα να προσθέσω τη βενζαλδεΰδη σταγόνα-σταγόνα, πράγμα που θα εξασφάλιζε ότι υπάρχει περίσσεια MEK και έτσι θα απέτρεπε την αντίδραση της βενζαλδεΰδης με το νεοδημιουργούμενο προϊόν. Και δεδομένου ότι η αυτοσυμπύκνωση αλδόλης των κετονών δεν είναι πολύ ευνοϊκή, το να προχωρήσουμε με αυτόν τον τρόπο μπορεί να είναι καλύτερο για την απόδοση. Αλλά όπως είπα, αυτό που λέω πρέπει να επαληθευτεί.

Ως καταλύτη μπορούμε κανονικά να χρησιμοποιήσουμε είτε ένα οξύ είτε μια βάση για αντιδράσεις αλδόλης. Υποθέτω, ωστόσο, ότι εδώ χρησιμοποιούμε ένα οξύ για να αποφύγουμε μια αντίδραση Cannizzaro, επειδή η βενζαλδεΰδη δεν είναι ενοποιήσιμη. Χρησιμοποιώντας έναν όξινο καταλύτη, περνάμε μέσα από το σχηματισμό μιας ενολής αντί του ενολικού.

Ως όξινο καταλύτη, δοκίμασα μια ισχυρή προσθήκη πυκνού H2SO4 την πρώτη φορά που έκανα αυτή την αντίδραση και τη δεύτερη φορά πρόσθεσα μόνο μερικές σταγόνες. Η διαφορά που παρατήρησα μεταξύ των δύο ήταν ότι αν προστεθεί πάρα πολύ H2SO4, το προϊόν πολυμερίζεται, καθιστώντας την απόσταξη σχεδόν αδύνατη λόγω του χτυπήματος.

Η διασταυρούμενη συμπύκνωση αλδόλης θα οδηγήσει σε 3-μεθυλ-4-φαινυλ-3-βουτεν-2-όνη.

Για την οξείδωση Baeyer-Villiger, ήθελα να δοκιμάσω υπερβορικό ή υπερκαρβονικό νάτριο. Το μόνο πρόβλημα που είδα με τη χρήση υπερκαρβονικού νατρίου ήταν ότι θα αντιδρούσε με το GAA και θα το εξουδετέρωνε σταδιακά. Και πράγματι αυτό είναι μια αρκετά κακή ιδέα, έχοντας δοκιμάσει σε μικρή κλίμακα. Το υπερκαρβονικό έχει πρόβλημα διαλυτοποίησης και χρειάζεται ένα μέσο που να περιέχει λίγο περισσότερο νερό. Μόλις γίνει αυτό, πρέπει να προσέξεις να μην απελευθερωθεί πολύ CO2. Το υπεροξικό οξύ σχηματίζεται in situ και αντιδρά με 3-μεθυλ-4-φαινυλ-3-βουτεν-2-όνη. Για να κάνω το περκαρβονικό μου να διαλυτοποιηθεί, πρόσθεσα λίγο H2O2. Αλλά θα έλεγα, αν δεν έχετε 50% H2O2, μην σπαταλάτε το χρόνο σας σε αυτή τη σύνθεση. Και αυτό είναι το συμπέρασμά μου. Παρόλο που αυτή η σύνθεση μπορεί να φαίνεται ελκυστική, είναι κουραστική και επίπονη, ειδικά με όλες αυτές τις αποστάξεις υπό κενό (έχω δοκιμάσει χωρίς, λειτουργεί, αλλά οδηγεί σε εργασία με υψηλές θερμοκρασίες, και έχω καταφέρει ακόμη και να καταστρέψω το προϊόν με αυτόν τον τρόπο!). Θα συμβούλευα λοιπόν οποιονδήποτε να στραφεί σε άλλη μέθοδο σύνθεσης. Κατάφερα τελικά να πάρω αυτό που νομίζω ότι ήταν το επιθυμητό προϊόν, αλλά κατά τη γνώμη μου όχι αρκετό για να δικαιολογήσει την όλη διαδικασία. Για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα, συνιστώ να διαβάσουν την εργασία, να αναζητήσουν το "Two dogs aldol", να μάθουν για τους μηχανισμούς της αντίδρασης αλδόλης, της οξείδωσης baeyer-villiger και της υδρόλυσης των εστέρων.

Forensic Science International: Pigou, Martin R. Johnston | PDF | Εστέρες | Χημικές αντιδράσεις

Το Scribd είναι ο μεγαλύτερος ιστότοπος κοινωνικής ανάγνωσης και δημοσίευσης στον κόσμο.

www.scribd.com

 

[WillD]

Η περίσσεια MEK λειτουργεί επίσης ως διαλύτης για την αντίδραση (εκτός από αυτό που γράψατε). Η απελευθέρωση ενός προϊόντος χωρίς απόσταξη είναι δυνατή μετά από αραίωση με νερό (περίσσεια ΜΕΚ και άλλες ακαθαρσίες) και εξαγωγή του ιζήματος με τη μορφή ελαίου. Το έλαιο κρυσταλλώνεται καλά σε ένα ενδιάμεσο προϊόν μετά από ανακρυστάλλωση με αιθανόλη. Σε αυτό το στάδιο, λαμβάνουμε το προϊόν του πρώτου σταδίου χωρίς περίπλοκους χειρισμούς (δεν είναι απαραίτητο να εκχυλίσουμε χλωροφόρμιο και γενικά η τεχνική σε αυτό το θέμα πρέπει να διορθωθεί ελαφρώς). Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε υδροξείδιο, αυτό θα δώσει ένα άλλο παραπροϊόν ως αποτέλεσμα.

 

[Irving Langmuir]

Αυτό είναι ενδιαφέρον, σας ευχαριστώ! Τι θα διορθώνατε σχετικά με την τεχνική σε αυτό το θέμα;

 

[Cbison]

Παρακαλούμε να μοιραστείτε τη διαδικασία λήψης πετρελαίου MPB από ακατέργαστο μείγμα, εάν δεν θέλετε να κάνετε απόσταξη υπό κενό.

 

[Cbison]

William D. Can you pls pls pls explain the procedure of getting MPB crystal without doing the vacuum distillation. Έχω ακολουθήσει τα βήματα που προτείνονται αλλά φαίνεται ότι δεν μπορώ να το πετύχω σωστά. Έχω πλύνει , έχω εξουδετερώσει , έχω διαλύσει σε αιθανόλη και έχω καταψύξει αλλά για κάποιο λόγο δεν ξέρω γιατί ο κρύσταλλος μου υγροποιείται σε θερμοκρασία δωματίου . Τι κάνω λάθος σε αυτή τη διαδικασία. Μπορώ να προχωρήσω με την αντίδραση Baeyer villiger χωρίς να εξαγάγω τον κρύσταλλο; Θα εκτιμηθεί η έμπειρη συμβολή σας